Πώς εξηγείται Δημήτρη το ενδιαφέρον των επενδυτών από την Ελβετία για το Ασκληπιείο;
Αρχικά να πω, πολύ σύντομα, ότι το Ασκληπιείο Βούλας είναι ένα νοσοκομείο ειδικού καθεστώτος, καθώς το οικόπεδο 105 στρεμμάτων, στο οποίο βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του, ανήκει στον Ερυθρό Σταυρό και το Ελληνικό Δημόσιο πληρώνει ενοίκιο της τάξης των 9 εκατομμυρίων το χρόνο. Εκτός από αυτό ο Ερυθρός Σταυρός ορίζει και μέλη του στο Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου. Πριν περίπου τέσσερα χρόνια, ο δήμαρχος των Β.Β.Β. ξεκίνησε να διεκδικεί πέντε από αυτά τα στρέμματα, ως ρυμοτομούμενο Κομμάτι, που πρέπει να περάσει στο δήμο με βάση ένα βασιλικό διάταγμα του 1956.
Πριν 2 χρόνια η Εκκλησία ξεκίνησε τη διεκδίκηση 46 στρεμμάτων από το οικόπεδο, προσβάλλοντας την απαλλοτρίωση που έγινε το 1922. Παράλληλα στο ίδιο χρονικό διάστημα έχουμε μεγάλα έργα στο νοσοκομείο, που βασίζονται σε δωρεές εφοπλιστικού κεφαλαίου, που ξεπερνούν τα 15 εκατομμύρια ευρώ. Όλα τα παραπάνω ανησύχησαν ιδιαίτερα τους εργαζόμενους και το σωματείο, το οποίο όλα αυτά τα χρόνια έχει καταγγείλει τις δωρεές ως επενδύσεις και τους μνηστήρες του οικοπέδου ως συμμέτοχους στο σχέδιο απαξίωσης και συρρίκνωσης του δημοσίου χαρακτήρα το νοσοκομείο μας. Έχουμε πει σε όλους τους τόνους ότι η μόνη λύση, που εγγυάται το δημόσιο χαρακτήρα του νοσοκομείου , είναι η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, με το να περάσει το οικόπεδο στο Δημόσιο.
Οι προθέσεις των διεκδικητών ήταν γνώστες σε εσάς εδώ και χρόνια. Τι ήταν αυτό που σας θορύβησε και ξεκινήσατε άμεσα κινητοποιήσεις;
Γενικά η κατάσταση έχει ως εξής: λίγο μετά το Πάσχα αντιληφθήκαμε ένα drone, το οποίο πετούσε πάνω από το νοσοκομείο και έκανε λήψεις βίντεο και φωτογραφιών. Αντιληφθήκαμε ακόμα και ότι παίρνονταν συνεντεύξεις από κάποιους γιατρούς του Νοσοκομείου. Αντιδράσαμε άμεσα θέτοντας το ερώτημα: για που προορίζονται αυτά τα βίντεο στον Διοικητή του Νοσοκομείου στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου, στο οποίο είναι πρόεδρος. Η απάντηση ήταν ότι αυτό θα είναι ένα διαφημιστικό βίντεο το οποίο θα προβληθεί στο ελληνο-ελβετικό επιμελητήριο προκειμένου να προσελκυθούν κεφαλαιούχοι που θα επενδύσουν στο νοσοκομείο μας μέσω ΣΔΙΤ ή άλλων τρόπων.
Έχοντας επίγνωση και παλαιότερων σχεδιασμών για ιδιωτικοποίηση του νοσοκομείου μας, οι οποίοι με τους αγώνες των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής τελικά αποτράπηκαν, το Σωματείο των Εργαζομένων συγκάλεσε Γενική Συνέλευση, στην οποία εξέθεσε την κατάσταση στους συναδέλφους, αλλά και σε φορείς της περιοχής που είχαν προσκληθεί. Η ομόφωνη απόφαση της μαζικότατης Γενικής Συνέλευσης ήταν πώς πρέπει να οργανωθεί ο αγώνας για την αποτροπή αυτών των σχεδιασμών.
Η Διοίκηση του Νοσοκομείου είχε ήδη εκδώσει δελτίο τύπου με το οποίο επιβεβαιώνονταν οι ανησυχίες μας. Για αυτό, αμέσως μετά τη Γενική Συνέλευση, πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας στο Διοικητή του Νοσοκομείου, στον οποίο τέθηκαν οι προβληματισμοί μας και ζητήθηκαν απαντήσεις. Οι απαντήσεις που δόθηκαν όχι απλώς δεν ικανοποίησαν, αλλά ουσιαστικά περιέγραψαν την πρόθεση της Κυβέρνησης και της Διοίκησης να μετατρέψουν το Ε.Σ.Υ. και το Νοσοκομείο μας σε εταιρεία. Μας περιέγραψε ο Διοικητής, ότι τα πέντε Νοσοκομεία, τα οποία αναφέρονται στο δελτίο τύπου που εξέδωσε, θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους με βάση την πληρότητα των φακέλων τους για να βρουν χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά κονδύλια.
Κριτήρια δηλαδή για την χρηματοδότηση σαν ένα πρόκειται για ιδιωτική επιχείρηση;
Ακριβώς, ως πληρότητα των φακέλων περιέγραψε τους ισολογισμούς και την κερδοφορία ωσάν να ήταν επιχείρηση κάθε Νοσοκομείο. Όλα αυτά συμβαδίζουν και με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού ότι το Ε.Σ.Υ, μπορεί να είναι δημόσιο αλλά όχι απαραίτητα κρατικό. Μας είπε ακόμα ότι το νοσοκομείο μας, θα πρέπει να μπορεί να εγγυηθεί για την υγεία των εύπορων πολιτών, που θα κατοικήσουν αυξάνοντας τον πληθυσμό της περιοχής, στην περίκλειστη πόλη του Ελληνικού, συνδέοντας ουσιαστικά τις όποιες κινήσεις με την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου και την επένδυση Λάτση στο Ελληνικό. Οι πόροι, οι οποίοι θα πρέπει να εξευρεθούν, θα είναι ουσιαστικά ιδιωτικά κεφάλαια τα οποία θα εισέλθουν στο νοσοκομείο με τη μορφή ΣΔΙΤ η άλλων τρόπων, που δεν προσδιόρισε.
Ασθενείς δυο ταχυτήτων;
Όπως φαίνεται είμαστε μπροστά στο τελικό στάδιο της υλοποίησης ενός σχεδιασμού όπου υπερσύγχρονες υποδομές, θα δοθούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο μέσω ΣΔΙΤ ή άλλων τρόπων και απαρχαιωμένες υποδομές, από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, θα παραμείνουν για τη νοσηλεία των φτωχών κατοίκων της περιοχής. Οδεύουμε σε μία κατάσταση όπου θα έχουμε ασθενείς πολλών ταχυτήτων ανάλογα με το πορτοφόλι τους. Οι εργαζόμενοι του Ασκληπιού και το σωματείο τους είναι αποφασισμένοι να δώσουν τον αγώνα με κάθε μέσο και μέχρι τέλους για την υπεράσπιση της Δημόσιας Υγείας ως κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα που δεν μπορεί από κανέναν να στερείται ή να υποβαθμίζεται με οποιοδήποτε κριτήριο. Είτε αυτό είναι οικονομικό είτε είναι οτιδήποτε άλλο.
Για το σκοπό αυτό το σωματείο Οργάνωσε συνέντευξη τύπου με τις δύο ομοσπονδίες των υγειονομικών, την ΠΟΕΔΗΝ και την ΟΕΝΓΕ, ζήτησε συνάντηση από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και ήρθε σε επαφή με δημοτικές παρατάξεις των όμορων δήμων, σωματεία, επιτροπές κατοίκων, συλλόγους γονέων κ.λ.π., προκειμένου το πρόβλημα να αντιμετωπιστεί από κοινού με την τοπική κοινωνία Και να γίνει μία ευρεία Σύσκεψη των φορέων από την οποία θα προκύψει μία επιτροπή υπεράσπισης του δημοσίου χαρακτήρα Ασκληπιείου Βούλας , πού μαζί με τους εργαζόμενους θα ορίσουν τα επόμενα αγωνιστικά βήματα, που θα καταστήσουν ανεφάρμοστα τα παραπάνω σχέδια.
Σε πολλές περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων η κυβέρνηση έχει την τακτική της απαξίωσης και υποβάθμισης των λειτουργιών του υπό ιδιωτικοποίηση φορέα. Σε εσάς πως εκφράζεται αυτή η τακτική;
Αυτό σε εμάς εκφράστηκε με την αναστολή της καθημερινής ορθοπεδικής εφημερίας, που επί 50 χρόνια έδινε στον πληθυσμό των νοτίων προαστίων την δυνατότητα να προσέλθουν στο μοναδικό νοσοκομείο της περιοχής επί 24ώρου βάσεως. Αυτό προκαλεί, φυσικά, τεράστια προβλήματα στην υγειονομική κάλυψη της περιοχής, αφού ένα τροχαίο, ένα κάταγμα ή οτιδήποτε άλλο αντιμετώπιζε η ορθοπεδική εφημερία του Νοσοκομείου σήμερα, χρειάζεται να μεταφερθεί σε αποστάσεις 30, 50 και 80 χιλιομέτρων, με ότι συνέπεια μπορεί να επιφέρει αυτό, στην υγεία του πάσχοντος. Η επίσημη δικαιολογία για αυτήν την αθλιότητα ήταν, πώς χρειαζόταν αυτή η ενέργεια για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Είναι ένα απολύτως σαθρό επιχείρημα το οποίο δεν επιβεβαιώθηκε από την ίδια τη ζωή, αφού ακόμα και τώρα που είναι σε ύφεση η Πανδημία, που τα περιστατικά στο νοσοκομείο, είναι πολύ λιγότερα, η μονάδα εντατικής θεραπείας επανήλθε στην πρότερη κατάσταση της ως πολυδύναμη χειρουργική μονάδα ΜΕΘ, η καθημερινή ορθοπεδική εφημερία δεν επανήλθε ακόμα. Το επιχείρημα που ακούστηκε, κυρίως από την ΔΑΚΕ του Νοσοκομείου είναι, ότι αυτή η κίνηση είναι προς την κατεύθυνση της εξέλιξης του Νοσοκομείου σε ένα πραγματικό Γενικό Νοσοκομείο, αποκαλώντας. ταυτόχρονα, τους εκπροσώπους του σωματείου, αυτόκλητους σωτήρες. Εάν κάτι τέτοιο ισχύει, τότε γιατί δεν έχει γίνει ούτε μία πρόσληψη γιατρών από ειδικότητες που χρειαζόμαστε και γιατί ενισχύθηκε κατά μόνο με ένα παθολόγο το Νοσοκομείο, την ώρα που είχε νοσηλεία 100 ασθενών με κορονοιό; Και εν πάση περιπτώσει, πώς ακριβώς φαντάζεται κανείς ένα Γενικό Νοσοκομείο συρρικνώνοντας δραστηριότητες, που επί 50 χρόνια υπήρχαν και έδιναν τις υπηρεσίες τους στους πολίτες; ή ενισχύοντας το νοσοκομείο με τις ειδικότητες που απαιτούνται για να αποτελέσει ένα πραγματικό και όχι μόνο στον τίτλο Γενικό Νοσοκομείο;
Η πρόθεση είναι σαφής. Η Καθημερινή ορθοπεδική εφημερία έκλεισε, στο πλαίσιο υποβάθμισης του Νοσοκομείου, προκειμένου να μειωθεί η παρεχόμενη υπηρεσία και κατ’ επέκταση τα χειρουργεία και η πληρότητα, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να φέρουμε τους ιδιώτες να μας σώσουν. Αυτό το έργο είναι πολυπαιγμένο. Το έχουμε δει σε μία σειρά ιδιωτικοποιήσεων Δημοσίων Υπηρεσιών, που αφού απαξιώθηκαν, ουσιαστικά χαρίστηκαν, απαλλαγμένες από τα χρέη τους, στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που θα ξέρει να τις κάνει κερδοφόρες.
Τι επιπτώσεις θα υπάρξουν αν τελικά υλοποιηθούν τα σχέδια της κυβέρνησης στους κατοίκους της περιοχής και συνολικά αφού το ασκληπιείο είναι μετά το ΚΑΤ νοσοκομείο αναφοράς για ορθοπεδικά ατυχήματα;
Το Γενικό Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας είναι το μοναδικό νοσοκομείο των νοτίων προαστίων και καλύπτει έναν πληθυσμό 1.500.000 κατοίκων, που τους καλοκαιρινούς μήνες αυξάνεται κατά 000 και πλέον. Τα ατυχήματα στην παραλιακή είναι δυστυχώς περισσότερα και η αντιμετώπισή τους δυσχεραίνεται με το κλείσιμο της Πόρτας του Νοσοκομείου στις 3:00 το μεσημέρι. Αν υλοποιηθούν τα σχέδια των επενδυτών και της Κυβέρνησης για το Νοσοκομείο μας, τότε θα προκύψει ένα Νοσοκομείο πολλών ταχυτήτων, όπου οι πλούσιοι κάτοικοι της περίκλειστης πόλης του Ελληνικού θα χαίρουν παροχής υψηλών υπηρεσιών υγείας, σε καινούργια κτίρια με καινούργια μηχανήματα από εργαζόμενους λάστιχα και τα λαϊκά στρώματα θα εξυπηρετούνται σε κτίρια 100 ετών με μηχανήματα στο τέλος της ζωής τους και από ελάχιστο και εξουθενωμένο Υγειονομικό προσωπικό. Η προοπτική που τάζουν στο λαό των νοτίων προαστίων, είναι η κατάργηση του δικαιώματος τους στην ισότιμη και δωρεάν πρόσβαση στη δημόσια υγεία.
Έχετε ήδη απαντήσει σε αυτά τα σχέδια της κυβέρνησης με αγωνιστικές πρωτοβουλίες, ενημέρωση κλπ, πως βλέπετε να κλιμακώνεται τον αγώνα. Με την τοπική κοινωνία υπάρχει συντονισμός;
Όπως προανέφερα, είναι σε εξέλιξη κινήσεις ακριβώς για να υπάρξει συντονισμός με όλη την τοπική κοινωνία, να υπάρξει πλατιά ενημέρωση στον κόσμο, ενημέρωση όλων των κομμάτων, πλην της Ελληνικής Λύσης, με σκοπό τη δημιουργία ενός πραγματικού και μαζικού κινήματος για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του Νοσοκομείου και της Δημόσιας Υγείας, ως αδιαπραγμάτευτο κοινωνικό δικαίωμα, που θα υπερασπιστούμε ανυποχώρητα με κάθε τρόπο και μέχρι τέλους.
Στις τελευταίες εκλογές του Σωματείου και πάλι η παράταξη που συμμετέχεις βγήκε πρώτη δύναμη. Για ποιους λόγους οι εργαζόμενοι σας εμπιστεύονται;
Οι φετινές εκλογές αποτέλεσαν μία κρίσιμη στιγμή για την πορεία του Σωματείου μας. Η ΔΑΚΕ έφτιαξε ένα μεγάλο ψηφοδέλτιο, σε απόλυτη συνεργασία με τη διοίκηση που προσπάθησε να το παρουσιάσει ως ανεξάρτητο. Είδαμε συναδέλφους, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, να εκβιάζονται από διοικητικούς παράγοντες προκειμένου να μπουν σε αυτό το ψηφοδέλτιο, είδαμε τη Διοίκηση, να στέλνει σε μία πρωτοφανή παρέμβαση στις αρχαιρεσίες του Σωματείου, το πρόγραμμα αυτής της παράταξης, μέσω της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας, από το υπηρεσιακό email στα Τμήματα του Νοσοκομείου. Το κύριο Δίλημμα λοιπόν, ήταν αν το σωματείο θα περνούσε στον έλεγχο της εργοδοσίας, η οποία εκτός από την τρομοκρατία και το κομματικό κράτος στο χώρο δουλειάς, στηρίζει πλήρως και τον σχεδιασμό της ιδιωτικοποίησης του νοσοκομείου. Οι συνάδελφοι/ες έδωσαν την απάντησή τους με το πραγματικά εξαιρετικό αισθητήριο, που τους διακρίνει και κράτησαν το Σωματείο στα χέρια των εργαζομένων. Ήταν μία μεγάλη μάχη η οποία είχε ξεκάθαρα ταξικά χαρακτηριστικά και ως τέτοια απαντήθηκε από τη μεριά των εργαζομένων, που σήκωσαν το γάντι και έδωσαν μία ηχηρή απάντηση στις πρακτικές τρομοκρατίας που άσκησε η εργοδοσία.
Σε αυτό πως συνέβαλε η παράταξη σας;
Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση είναι μία παράταξη, η οποία είναι στο τιμόνι του Σωματείου τις τελευταίες τρεις θητείες. Όλα αυτά τα χρόνια έχει δώσει εξετάσεις, υπερασπιζόμενη με κάθε τρόπο τα δικαιώματα των εργαζομένων, χωρίς κομματικά κριτήρια. Αποκαλύπτουμε συνεχώς και είμαστε σε επαφή με τους εργαζόμενους τα σχέδια που απεργάζεται κάθε διοίκηση και κάθε κυβέρνηση εναντίον τους και οργανώνουμε μαζί τους τον αγώνα. Σε κάθε περίπτωση διεκδικούμε με συνέπεια όλα εκείνα τα αιτήματα που κατευθύνονται στην ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αλλά και της θέσης των εργαζομένων μέσα σε αυτό.
Τέτοια είναι: οι αναγκαίες προσλήψεις προσωπικού, η μονιμοποίηση των ελαστικά εργαζομένων, η εκδίωξη των εργολάβων από τα νοσοκομεία, η ένταξη στα Β.Α.Ε. κλπ. Βρεθήκαμε και βρισκόμαστε πάντοτε απέναντι στην αυθαιρεσία των διοικήσεων, δεν κάνουμε εξυπηρετήσεις και καταγγέλλουμε το ρουσφέτι. Αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα να συνδεόμαστε με το 80% των συναδέλφων μας, οι οποίοι υποφέρουν στις παρούσες συνθήκες και διεκδικούμε από κοινού ένα καλύτερο αύριο για όλους μας.
Ουσιαστικά στο Νοσοκομείο μας οι συνάδελφοι γνωρίζουν ότι είμαστε εκείνη δύναμη, που μπορεί ανυποχώρητα να υπερασπιστεί το δημόσιο χαρακτήρα του, τα δικαιώματά τους και την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας. Και όλα αυτά να γίνουν με συλλογικό τρόπο έχοντας τον πρώτο λόγο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πού είναι οι μόνοι που έχουν τη δυνατότητα, να εγγυηθούν την νικηφόρα έκβαση των αγώνων που απαιτούνται. Σε κάθε περίπτωση κοιτάμε με εντιμότητα τους συναδέλφους μας στα μάτια, καθώς τόσο εμείς όσο και αυτοί, γνωρίζουμε ότι κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να υπερασπιστούμε τη δημόσια υγεία, τον ασθενή και τον εργαζόμενο. Δεν γινόμαστε γραφειοκράτες, δεν κάνουμε εξυπηρετήσεις, αγωνιζόμαστε για το δίκιο. Αυτοί νομίζω είναι οι λόγοι, πού οι συνάδελφοι μας εμπιστεύονται όλα αυτά τα χρόνια.
