Στη νεολαία, λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της αλλά και των αγώνων της, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, υπάρχουν μειοψηφικά αλλά αρκετά ρεύματα αντικαπιταλιστικής αναφοράς και αναζήτησης.
Η ιστορία έχει δείξει ότι ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες, στρατηγικής σημασίας, για το προς τα πού θα γύρει η πλάστιγγα της ταξικής πάλης είναι η εργατική νεολαία, η νεά βάρδια εργαζομένων. Οι τομές στο επίπεδο της παραγωγής και η διαμόρφωση των σύγχρονων μοντέλων εργασίας και απόσπασης υπεραξίας τίθεται διαχρονικά σε δοκιμασία πρώτα απ’ όλα στη νέα εργατική βάρδια.
Έτσι, η μνημονιακή επέλαση των τελευταίων χρόνων μάς αφήνει πίσω «πλούσιους» σε «εμπειρία» από voucher, πεντάμηνη εργασία, μαύρη εργασία, ελαστασφάλεια, ανεργία και μετανάστευση. Η σημερινή γενιά είναι χωρίς υπερβολή η γενιά της υπερεκμετάλλευσης και την θέλουν να γίνει η γενιά της σύγχρονης σκλαβιάς.
Ωστόσο, είναι κρίσιμο να διακρίνουμε ότι ο κόσμος της νεολαίας, αποτέλεσε κομμάτι ενεργό, με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο, όλης της εργατικής και λαϊκής διεργασίας αντίστασης και πάλης των τελευταίων χρόνων.
Έδωσε και δίνει τη μάχη για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής της στο παρόν διατηρώντας την προνομιακή της σχέση με το μέλλον, το οποίο ο καπιταλιστικός κόσμος της στερεί. Είναι αυτή η γενιά που έχει πολλά να πει για τις νικηφόρες μάχες για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία την περίοδο του 2006-07, που εκφράζει τους πρώτους κοινωνικούς σπασμούς στην κρίση με το νεολαιίστικο ξεσηκωμό του Δεκέμβρη του 2008, αποτελεί ενεργό κομμάτι της διεργασίας των πλατειών το 2011 και δίνει συντριπτική απάντηση με το 80% του ΟΧΙ της στο πρόσφατο δημοψήφισμα.
Η γενιά, αυτή που την αποκαλούν και την θέλουν να είναι μια χαμένη γενιά, δε χωράει στα σχέδιά τους και αυτό αναδεικνύεται σε κάθε κρίσιμη καμπή!
Το κίνημα της νεολαίας
Το κίνημα της νεολαίας ωστόσο εδώ και καιρό βρίσκεται σε σημαντική υποχώρηση. Απαιτείται η νέα θετική, μετωπική επανεξόρμηση των αγωνιστικών αντικαπιταλιστικών συνειδητών δυνάμεων και η συμβολή τους στην ανασυγκρότηση της οργάνωσης και της πάλης των νέων ανθρώπων. Μια επανεξόρμηση που θα πρέπει να συνδυάζει τη σταθερή προσπάθεια για οργάνωση και πάλη των νέων εκεί που ζουν, εργάζονται ή σπουδάζουν, με τη διαμόρφωση μιας συνολικής κουλτούρας και ηθικής που θα αμφισβητεί την υπάρχουσα κατάσταση. Η διαμόρφωση ενός άλλου αξιακού προτάγματος, συλλογικότητας, αλληλεγγύης, διεκδίκησης που θα δείχνει το μέλλον και τη νιότη αυτού του κόσμου αποτελεί αναγκαίο όρο για την αγωνιστική ανάταση του κόσμου της νεολαίας και τη διοχέτευση της νεανικής ορμής και διάθεσης για ζωή, μέσα στο μαζικό κίνημα.
Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτείται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η συγκρότηση σταθερής παρέμβασης στα σχολεία. Δεν μπορεί οι εφηβικές ηλικίες να αφήνονται στην προπαγάνδα ακόμη και των φασιστών της Χρυσής Αυγής, την ίδια στιγμή που το μαθητικό κίνημα έχει δείξει ότι μπορεί να είναι ένα γόνιμο έδαφος της νεολαιίστικης αντικαπιταλιστικής αγωνιστικής αμφισβήτησης και ενός άλλου απελευθερωτικού πολιτισμού. Χρειάζεται, επίσης, οι δυνάμεις μας να ρίξουν το βάρος σε χώρους εκπαίδευσης όπου βρίσκονται τα πλέον εργατικά και λαϊκά τμήματα της νεολαίας, τα ΙΕΚ, τα ΕΠΑΛ, τα νυχτερινά σχολεία αλλά και τις τεχνικές σχολές. Με σταθερή παρέμβαση και πρόγραμμα πάλης σαφές και συγκεκριμένο οφείλουμε να συμβάλουμε στην οργάνωση, συσπείρωση και πάλη τους για τη βελτίωση των συνθηκών σπουδών και την εργασιακή προοπτική.
Απαιτείται, επίσης, μια κοινή επεξεργασία και παρέμβαση στο χώρο της επισφαλούς εργασίας και της ανεργίας. Υπάρχει, ήδη, θετική συσσωρευμένη εμπειρία από συλλογικότητες που προσπαθούν να οργανώσουν την πάλη σε αυτά τα πεδία (Ενεργοί Άνεργοι, Attack κλπ.) και οφείλει να αξιοποιηθεί από τη συζήτηση και τις αποφάσεις της συνδιάσκεψης.
Το ενιαίο αντικαπιταλιστικό μέτωπο στη νεολαία
Χρειάζεται μια βαθιά και διαρκής προσπάθεια συσπείρωσης δυνάμεων γύρω από το στόχο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης με επιδίωξη την επανάσταση. Μιας προσπάθειας που θα θέσει σα στόχο την θετική κινητοποίηση των πλατιών μαζών της νεολαίας και την οργάνωση τους για την επίλυση των ζητημάτων τους, την προσέγγιση από το ίδιο το υποκείμενο μέσα από την εμπειρία και την οργάνωση του της αναγκαιότητας βαθύτερων ανατροπών και συγκρούσεων προκειμένου «να ζήσουμε αλλιώς». Οφείλουμε, λοιπόν, να ανιχνεύσουμε και να περιγράψουμε τον σχετικά διαφορετικό και με αυτοτέλεια τρόπο και μέσα, που θα συγκροτηθεί το κοινωνικο-πολιτικό μέτωπο της ανατροπή από τη σκοπιά της νεολαίας, το ενιαίο αντικαπιταλιστικό μέτωπο στη νέα γενιά, σαν οργανικό κομμάτι του συνολικού αναγκαίου εργατικού-λαϊκού, αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου για την ανατροπή.
Η ανάγκη για τη συγκρότησή του προκύπτει από την ίδια την πραγματικότητα του σύγχρονου καπιταλισμού αλλά και από την ανισόμετρη ανάπτυξη της ταξικής πάλης και της συνείδησης. Προκύπτει από την ανάγκη αυτά τα κομμάτια που έχουν συμφέρον από την ανατροπή της επίθεσης, να συνενωθούν σε ένα πλατύ νεολαιίστικο μέτωπο. Απαιτείται για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος η κοινή πάλη όλων αγωνιστικών τάσεων και ρευμάτων, κάτω από ένα πολιτικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση και αντεπίθεση του νεολαιίστικου κινήματος. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει ο αυτοτελής ρόλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όχι μόνο στη συγκρότηση ενός τέτοιου μετώπου αλλά και στη συμβολή προς τον αντικαπιταλιστικό-επαναστατικό μετασχηματισμό αυτών των ρευμάτων.
Στην ιστορική εποχή και φάση που διανύουμε το κοινωνικό-πολιτικό μέτωπο αυτό θα αποτελεί την προσπάθεια συγκέντρωσης όλων των κοινωνικών και πολιτικών, ανατρεπτικών, αντικαπιταλιστικών, μισό ανατρεπτικών και αγωνιστικών ρεφορμιστικών νεολαιίστικων δυνάμεων στις σημερινές συνθήκες και στους σημερινούς συσχετισμούς. Ο στόχος και η κατεύθυνση θα πρέπει να είναι η ανώτερη συγκρότησή τους και ο επαναστατικός μετασχηματισμός τους, μέσα από την προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του μαζικού κινήματος, την πάλη για την ανατροπή της σημερινής βάρβαρης πολιτικής από αντικαπιταλιστική σκοπιά και με επιδίωξη την αντικαπιταλιστική-νέα κομμουνιστική επανάσταση.
Η συγκρότηση του μετώπου πάλης της νέας γενιάς περνάει από συγκεκριμένα βήματα
Το πιο βασικό επίπεδο συγκρότησης του είναι το κοινωνικό πεδίο. Προωθείται μέσα από την προσπάθεια για την συγκρότηση ενός μετώπου αγώνα αντίστασης και αντεπίθεσης του ίδιου το μαζικού κινήματος. Η αγωνιστική ταξική ενότητα δράσης της νεολαίας και η κοινή δράση των δυνάμεων νεολαιίστικης, αγωνιστικής και ριζοσπαστικής αναφοράς, αποτελεί αναγκαίο όρο, στη βάση των πιο επιτακτικών κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων. Βασικό μέλημά μας σε αυτή την κατεύθυνση αποτελεί η ανασυγκρότηση του νεολαιίστικου κινήματος και η οργανωτική-πολιτική του συγκρότηση και αυτοτελή πολιτική δράση απέναντι στον αστικό συνασπισμό εξουσίας.
Σημαντικό και αναγκαίο όρο σε αυτή τη διαδικασία αποτελεί η συγκρότηση τμήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την νεολαία, ώστε οι ίδιες οι αντικαπιταλιστικές δυνάμεις να επεξεργάζονται την δική τους αυτοτελή παρέμβαση στην νεολαία. Με επιτροπές που θα λειτουργούν ανά τόπους, κλάδους και σχολές και θα συμβάλλουν ώστε το αντικαπιταλιστικό μεταβατικό της πρόγραμμα να αποκτήσει γείωση στη νεολαία, να εξειδικευτεί ανάλογα με τα διάφορα ζητήματα που την αφορούν, αλλά και να εμπλουτιστεί, να γίνει αιχμηρό και συγκεκριμένο γύρω από τα ζητήματα που αφορούν τους μαθητές, τους φοιτητές και τους νέους εργαζόμενους και ανέργους.
Για να μην μείνει μετέωρη και ημιτελής η προσπάθεια συγκρότησης του μετώπου σε κοινωνικό επίπεδο, κρίσιμη πλευρά αυτής της διαδικάσιας αποτελεί η συγκρότηση μιας κίνησης για τα σύγχρονα δικαιώματα και ανάγκες της νεολαίας.
Η κίνηση για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της νεολαίας
Στη νεολαία, λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της αλλά και των αγώνων της, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, υπάρχουν μειοψηφικά αλλά αρκετά, οργανωμένα και διάχυτα, συνειδητά και ημισυνειδητά ρεύματα αντικαπιταλιστικής αναφοράς και αναζήτησης. Χρειάζεται, λοιπόν, και στο επίπεδο της νεολαίας η προσπάθεια για μια προγραμματική, πολιτική και πολιτιστική ενοποίηση και ανάπτυξη των διαφορετικών υπαρκτών τάσεων και ρευμάτων της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής πάλης, ιδιαίτερα των ανεξάρτητων αγωνιστών.
Στόχος πρέπει να είναι μια μαζική κίνηση νεολαίας που θα συσπειρώνει όλες τις πρωτοπόρες και ριζοσπαστικές δυνάμεις του νεολαιίστικου κινήματος στη βάση μιας σύγχρονης χάρτας αναγκών και δικαιωμάτων, με κατεύθυνση και κοινή δέσμευση όλων για την ανασυγκρότηση του μαζικού κινήματος της νεολαίας. Μια κίνηση που θα συμβάλλει και θα συγκεντρώνει δυνάμεις σε όλα τα μέτωπα πάλης της νεολαίας (εκπαίδευση, εργασία, περιβάλλον, δημοκρατικά δικαιώματα, αντιπολεμικό). Μια τέτοια κίνηση θα κάνει επεξεργασίες και θα προσπαθεί να απαντάει συνολικά πολιτικά για το πώς θέλει να ζήσει η νεολαία.
Αυτή η προσπάθεια πρέπει να γίνει πλάι-πλάι αλλά και με αυτοτέλεια, με το εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει τον πυροδότη και το πολιτικό νεύρο μιας τέτοιας διεργασίας.
Η κίνηση αυτή θα συμβάλει στην ανασυγκρότηση του νεολαιίστικου κινήματος και των οργάνων του, θα δρα με κριτήριο που θα πολιτικοποιεί το μαζικό κίνημα και θα το τροφοδοτεί. Θα συμβάλλει στην υπέρβαση του πολυκατακερματισμού που χαρακτηρίζει τα διάφορα πολιτικά ριζοσπαστικά ρεύματα που δρουν στο μαζικό κίνημα της νεολαίας. Βασικοί και αναγκαίοι προγραμματικοί άξονες μιας τέτοιας προσπάθειας θα μπορούσαν να είναι:
-
Όχι στα Μνημόνια παλιά και νέα. Πάλη για την ανατροπή των Μνημονίων και των κυβερνήσεων που τα εφαρμόζουν.
-
Πάλη για μόνιμη και σταθερή δουλειά – μισθό – ωράριο – ασφάλιση για τους εργαζόμενους (κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας, επίδομα και παροχές για τους ανέργους).
-
Παιδεία και μόρφωση δημόσια και δωρεάν για όλους
-
Πάλη για διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και κατακτήσεων του νεολαιίστικου κινήματος.
-
Πάλη για την ειρήνη, τη συνεργασία και τη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών. Πάλη ενάντια σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, έξω οι βάσεις, έξοδος από το ΝΑΤΟ
-
Παύση πληρωμών – Διαγραφή του χρέους για να καλυφθούν οι νεολαιίστικες και εργατικές-λαϊκές ανάγκες
-
Σύγκρουση-ρήξη-έξοδος από το Ευρώ και την ΕΕ
Η προσπάθεια και η συζήτηση για τη συγκρότηση μιας τέτοιας κίνησης πρέπει να ανοίξει άμεσα. Χωρίς την συσπείρωση των πιο πρωτοπόρων δυνάμεων της νεολαίας στο μαζικό κίνημα, δεν μπορεί να προχωρήσει η ανασυγκροτησή του. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία και να ξεκινήσουν τη συζήτηση για μια τέτοια κίνηση. Οι δυνάμεις που θα πρέπει να κληθούν σε συζήτηση είναι: οι δυνάμεις της ΚΝΕ, της ΛΑΕ, η ΟΕΝ, η ΟΚΔΕ, η ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ, άλλες δυνάμεις και ομάδες κομμουνιστικής, αντικαπιταλιστικής αναφοράς και αναζήτησης (όπως πρόσφατες διαφοροποιήσεις από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ), δυνάμεις στην αναρχία και την αυτονομία που έχουν αναφορά και δράση στο μαζικό κίνημα, και φυσικά στην ίδια τη νεολαία και το σύνολο των αγωνιστών, ανένταχτων και οργανωμένων, του κινήματος της.
Στις νέες δυσκολίες, αλλά και δυνατότητες που ανοίγονται οφείλουμε πρώτα απ’ όλα να ανακτήσουμε την αισιοδοξία μας αλλά και τη φιλοδοξία ότι μπορούμε να συμβάλουμε καθοριστικά σε μια διεργασία πρωτόγνωρη, δύσκολη, αλλά σίγουρα συγκλονιστική. Στην ενότητα η δύναμη, στον αγώνα η ελπίδα!
ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΤΕΛΑΣ
