Πηγή: Ραπόρτο
Μπορεί πια η κοινωνία μας να έχει ανοσοποιηθεί επικίνδυνα σε έννοιες κάποτε βαρυσήμαντες, όπως η «απεργία» ή η «διαδήλωση», αλλά όταν αυτές οι έννοιες έρχονται να διαταράξουν τον λαμπερό και στιλιζαρισμένο κόσμο του Χόλιγουντ, ακόμα και ο μέσος απολιτίκ άνθρωπος αφιερώνει έστω και ένα μικρό μέρος της προσοχής του στην επικαιρότητα.
Εδώ και μια εβδομάδα οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ, ακολουθώντας τις κινητοποιήσεις των σεναριογράφων που απεργούν εδώ και περισσότερες από 70 ημέρες, ξεκίνησαν απεργία. Τα αιτήματά τους; Να σταματήσουν οι εξευτελιστικά χαμηλές αμοιβές που δίνουν τα μεγάλα στούντιο για τις επιτυχημένες παραγωγές που βλέπουμε στις μεγάλες και μικρές οθόνες.
«Το εθνικό συμβούλιο της SAG-AFTRA ψήφισε ομόφωνα υπέρ μιας απεργίας κατά των στούντιο και των ραδιοτηλεοπτικών φορέων», ανακοίνωσε το βράδυ της 13/7 ο DuncanCrabtree-Ireland, εθνικός εκτελεστικός διευθυντής του συνδικάτου με περίπου 160.000 μέλη, στα οποία συγκαταλέγονται ηθοποιοί της τηλεόρασης, του σινεμά, του ραδιοφώνου, αλλά και των πλατφορμών streaming.
«Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Εμείς είμαστε τα θύματα. Είμαστε θύματα μιας πολύ άπληστης οντότητας. Είναι ιστορική στιγμή. Aν δεν αντιδράσουμε τώρα, όλοι κινδυνεύουμε να αντικατασταθούμε από μηχανές. Οι μεγάλες εταιρείες νοιάζονται περισσότερο για τη WallStreet παρά για τους ανθρώπους και τις οικογένειές τους», είπε σε μια ιστορική για τα δεδομένα ομιλία της η FranDrescher, γνωστή σε όλους μας ως η νταντά από την ομώνυμη επιτυχημένη αμερικανική σειρά.
Η σύμπραξη ηθοποιών και σεναριογράφων στο Χόλιγουντ αποτελεί καμπή στην συνδικαλιστική ιστορία της Αμερικής για δύο λόγους. Αφενός, οι δύο κλάδοι του σινεμά έχουν από το 1960 να απεργήσουν μαζί. Αφετέρου, όμως, έπειτα από την σχεδόν 63 χρόνια πριν επιτυχημένη απεργία τους στην οποία οι εργαζόμενοι στο χώρο κατάφεραν να κερδίσουν μεταξύ άλλων συντάξεις και ασφάλιση υγείας, έχουν πλέον να πολεμήσουν σε ένα διπλό μέτωπο: από τη μια τους πανίσχυρους CEO και ιδιοκτήτες των στούντιο παραγωγής και τις πλατφόρμες streaming , και από την άλλη τις νέες τεχνολογίες (όπως η ΑΙ) που ήρθαν να αλλάξουν μια για πάντα το τοπίο τόσο σχετικά με τις αποζημιώσεις των καλλιτεχνών όσο και με τη διαδικασία παραγωγής αυτή καθαυτή.
Πέρα από το ερώτημα «γιατί τώρα;», τι σημαίνουν όλα αυτά για τους ηθοποιούς και σεναριογράφους του Χόλιγουντ;
Όπως αναφέρει ο κωμικός, podcaster, ηθοποιός και σεναριογράφος, AdamConover, μιλώντας στο CNN, ο CEO της WarnerBros, DavidZaslav, κέρδισε πέρσι 250 εκατ. δολάρια, παρόμοια ποσά με άλλους σε αντίστοιχες θέσεις και εταιρείες, τα οποία αθροιστικά είναι ακριβώς όσα ζητάνε περίπου 10.000 εργαζόμενοι σεναριογράφοι συνολικά! «Κάποιοι σεναριογράφοι δεν έχουν ούτε να πληρώσουν το νοίκι τους. Eίναι γελοίο οι εταιρείες να επικαλούνται καθεστώς φτώχειας ενώ αυτοί που δημιουργούν τα σόου τους δεν μπορούν να επιβιώσουν. Στην πραγματικότητα τα κέρδη τους αυξάνονται, οι εταιρείες παραγωγής βγάζουν περισσότερα χρήματα από ποτέ, είναι οι εργαζόμενοι που κερδίζουν λιγότερα», δηλώνει ο Conover, ο οποίος είναι αρκετά ενεργός στον αγώνα και μέσα από τα προσωπικά του socialmedia διευρύνει την ευαισθητοποίηση για τις κινητοποιήσεις.
Οπότε, αφενός καταλαβαίνουμε πως σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι στη συγκεκριμένη βιομηχανία πάμπλουτοι. Το αντίθετο μάλλον. Έπειτα, είναι και το ζήτημα των αποζημιώσεων και των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι από τις επαναλήψεις, οι οποίες γίνονται πλέον μέσω των πλατφορμών των κολοσσών- εταιρειών παραγωγής και δημιουργούν μια «γκρίζα ζώνη» στο καθεστώς αμοιβής από αυτές. Επιπλέον, είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι ο «αγώνας» των πλατφορμών, όπως η Amazon, η Disney +, το Νetflixκ.α., για τη θεαματικότητα δημιουργεί ένα είδος «γρήγορης παραγωγής», όπου πρέπει να δημιουργούνται επιτυχημένα και πολυάριθμα σόου, με τους εργαζόμενους να βρίσκονται στη μέση αυτής της μάχης και τελευταίοι στη λίστα προτεραιοτήτων.
Την απεργία, βέβαια, στηρίζουν και γνωστά ονόματα, όπως οι MattDamon, KevinBacon, MerylStreep, JenniferLawrence, CharlizeTheron, PedroPascal, ColinFarrell, MichaelKelly, ZoeKazan, SusanSarandon, JoeyKing, BrianCox, JimCarrey και George Clooney, oι οποίοι βέβαια έχουν αποζημιωθεί υπεραρκετά και «στην πλάτη της δουλειάς πολλών κακοπληρωμένων ανθρώπων», όπως ανέφερε με ειλικρίνεια σε ένα βίντεο ο Farrell.
Πέρα από την αύξηση των μισθών τους κατά 11%, όπως πρότεινε το SAG- AFTRA, και την πληρωμή για επαναλαμβανόμενες προβολές ταινιών ή τηλεοπτικών εκπομπών, αντικείμενο της διαπραγμάτευσης αποτελούν και τα δικαιώματα της ομοιότητας (likeness) ενός ηθοποιού εάν αναπαραχθεί χρησιμοποιώντας Τεχνητή Νοημοσύνη (AI). Η τεχνολογία αυτή απασχολεί αρκετά τελευταία τους πιο σκεπτικούς για τις δυνητικά ολέθριες συνέπειές της, αλλά πλέον μπαίνει «επιθετικά» και στο Χόλιγουντ, μιας και σταδιακά παράγονται εικόνες που θα μπορούσαν στο μέλλον να αντικαταστήσουν τον ηθοποιό. Μπορεί ακόμα να μην είναι σε θέση να παράγουν με αυτές μια ολόκληρη ταινία, αλλά ο κίνδυνος αλλοτρίωσης της τηλεόρασης και του σινεμά όπως το ξέραμε, με την αντικατάσταση των αληθινών συντελεστών του από ψηφιακά ομοιώματα, ελλοχεύει. Το επεισόδιο της τελευταίας σεζόν του BlackMirror «JoanisAuful» μπορεί τελικά να μην είναι και τόσο επιστημονική φαντασία.
Η SAG-AFTRA δήλωσε ότι ζήτησε γενική αύξηση των μισθών κατά 11% κατά το πρώτο έτος της σύμβασης για να αντισταθμίσει τον πληθωρισμό.
Σε μια πρόσφατη εξέλιξη, τα στούντιο αντιπρότειναν αύξηση 5%, την οποία όμως οι εργαζόμενοι απέρριψαν, ενώ οι εταιρείες κατηγορούνται από τους απεργούς για προσπάθειες παρεμπόδισης των σωματείων και των διαδηλώσεων με δήθεν κατασκευαστικά έργα. «Αλλά θα νικήσουμε. Έχουμε κάτι που οι CEO δεν έχουν. Έχουμε αλληλεγγύη. Θα είμαστε εδώ μέχρι οι εταιρείες να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να ικανοποιήσουν τα αιτήματά μας», αναφέρει σε βίντεο ο AdamConover.
Tην ώρα που η Ελλάδα «παθαίνει Αμερική» και μια ισχυρή αποδυνάμωση των εργασιακών δικαιωμάτων και της κρατικής πρόνοιας παίρνει σιγά σιγά σάρκα και οστά, οι ΗΠΑ παθαίνουν… συνδικαλισμό, προσπαθώντας να αποκτήσουν πολλά από αυτά που στην Ευρώπη έχουμε ως αυτονόητα (λέμε τώρα). Όμως, όπως και με το MeToo, τα αληθινά κινήματα έχουν την τάση να εξαπλώνονται. Μήπως να πάρουμε σειρά και εμείς;
