«Η εκτόπιση» • «Η πείνα και η δίψα» •«Τα βασανιστήρια» • «Οι εν ψυχρώ δολοφονίες»
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Η παιδοκτονία είναι ένα έγκλημα που τραντάζει τον εσωτερικό μας κόσμο εκ θεμελίων. Το ίδιο και η γυναικοκτονία. Και του είδους αυτού τα εγκλήματα έχουν απασχολήσει πολύ την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια καθώς φαίνεται να έχει αυξηθεί η συχνότητα τους. Και προκαλούν απέχθεια, και οργή, και ανησυχία, στον καθένα από εμάς. Και αντανακλώντας το λαϊκό συναίσθημα, αντιδρά παρόμοια και η πολιτεία. Να σταματήσει το κακό, να ληφθούν μέτρα. Για πάνω από ενάμιση χρόνο τώρα οι παιδοκτονίες και οι γυναικοκτονίες λαβαίνουν χώρα κατά συρροή. Δεκάδες κάθε μέρα. Πάνω από 18,000 παιδιά, και ακόμα περισσότερες γυναίκες, έχουν δολοφονηθεί. Όχι ανάμεσα μας, αλλά αρκετά πλησίον μας. Στη Λωρίδα της Γάζας. Πολλοί από τους συμπολίτες μας έχουν συνταραχτεί εκ θεμελίων και έχουν υψώσει φωνή. Το ερώτημα είναι η Ελληνική πολιτεία τι κάνει; Γιατί η στάση απέναντι στο έγκλημα δεν μπορεί να είναι ζήτημα επιλογής. Είναι ηθική οφειλή που, στην περίπτωση της πολιτείας, θα πρέπει να εκφράζει και να προβάλει στην παγκόσμια κοινότητα την υφή μας, σαν λαός, σαν χώρα. Για να σταματήσει απαιτείται παρέμβαση ουσιαστική, και άμεση. Η ολιγωρία σκοτώνει.
Στις 19 Μαΐου, την επέτειο της γενοκτονίας των Ποντίων, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος είχε πει: «Πρόκειται για μία μαύρη σελίδα στην παγκόσμια ιστορία, που παραβιάζει τον πυρήνα κάθε αξίας ανθρωπισμού…» Οι πηγές της Ιστορίας μας λένε τα εξής για τους διωγμούς κατά του Ποντιακού πληθυσμού: «Γενικά, οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η εκτόπιση, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες…». Αυτές τις μεθόδους, και χειρότερες, χρησιμοποιεί το Ισραήλ στη Γάζα κατά του Παλαιστινιακού λαού. Και εμείς, σαν λαός που οφείλει να μην ξεχνάει την καταπάτηση των ανθρώπινων αξιών, πρέπει να εναντιωθούμε σε αυτή την οικτρή καταπάτηση τους. Δεν έχει σύνορα ο ανθρωπισμός. Ο Έλληνας πρωθυπουργός, όμως, για τις θηριωδίες στη Γάζα μένει ουσιαστικά σιωπηλός.
Ποιες είναι οι πράξεις του Ισραηλινού Στρατού στη Γάζα που η βαναυσότητα τους έχει προκαλέσει αντιδράσεις ακόμα και σε ένα κομμάτι Ισραηλινών πολιτών, όπως θα δούμε παρακάτω; Ας πάρουμε ένα-ένα αυτά που υποφέρουν οι Παλαιστίνιοι άμαχοι σήμερα, και ας δούμε τον παραλληλισμό με τα δεινά των Ποντίων ομοεθνών μας που υπογραμμίσαμε προηγουμένως:
«Η εκτόπιση»
Για 18 μήνες βλέπουμε τους Παλαιστίνιους να εκτοπίζονται από τη μια περιοχή της Γάζας στην άλλη, κατ’ επανάληψη, ανάλογα με τα σχέδια των επιχειρήσεων του Ισραηλινού στρατού.
«Οι πορείες θανάτου στην έρημο», «η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες»
Βλέπουμε άνδρες, γυναίκες, παιδιά, γέρους, με την κούραση καταγραμμένη στα πρόσωπα τους, να διασχίζουν τη Γάζα σε μακρινές πορείες, με τα λίγα υπάρχοντα τους στα χέρια, στις πλάτες, σε κάρα που τα τραβούν γαϊδουράκια, και σε υπερφορτωμένα οχήματα.
«Η πείνα και η δίψα»
Επί μήνες ο Ισραηλινός στρατός απέκοψε κάθε ανθρωπιστική βοήθεια (τροφές, νερό, φάρμακα), και τα αποτελέσματα είναι εμφανή: όλα αυτά τα μικρά παιδιά, πετσί και κόκκαλο κυριολεκτικά, που πεθαίνουν από την πείνα.
Ο Νέβε Γκόρντον, Ισραηλινός καθηγητής στο πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, έχει μελετήσει τον έλεγχο της διατροφής του πληθυσμού της Γάζας από το Ισραήλ ως μέθοδο υποταγής επί δεκαετίες. Σε ένα πρόσφατο άρθρο του γράφει: «Από το 1967, όταν το Ισραήλ κατέλαβε για πρώτη φορά τη Λωρίδα της Γάζας, ελέγχει το παλαιστινιακό καλάθι τροφίμων (food basket), κανονίζοντας τη διατροφική πρόσληψη των κατοίκων του και χρησιμοποιώντας τα τρόφιμα ως όπλο για τη διαχείριση του πληθυσμού. «Για να εδραιώσει τον έλεγχό του [στη Γάζα], το Ισραήλ παρακολουθούσε…το ποσοστό της ιδιωτικής κατανάλωσης και τη θρεπτική αξία του παλαιστινιακού καλαθιού τροφίμων….»
Και, αναφερόμενος στο παρόν, λέει: «Η κατανόηση αυτών των μακροπρόθεσμων πολιτικών [του Ισραήλ]είναι ζωτικής σημασίας για να κατανοήσουμε την πείνα που εκτυλίσσεται τώρα στη Γάζα……………….Το Ισραήλ δεν αρκέστηκε στην αποτροπή εισόδου τροφίμων στη Λωρίδα. Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος, έχει επίσης καταστρέψει περισσότερο από το ένα τρίτο της γεωργικής γης της Γάζας, περισσότερο από το ένα πέμπτο των θερμοκηπίων της και το ένα τρίτο της υποδομής άρδευσης – όλες τις ζωτικές πηγές τροφής. Η Forensic Architecture ισχυρίζεται ότι «η καταστροφή γεωργικής γης και υποδομής στη Γάζα είναι μια σκόπιμη πράξη «περιβαλλοντοκτονίας» (ecocide).» Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο οργανισμός Forensic Architecture έχει ιδρυθεί και διοικείται από έναν άλλο Ισραηλινό, τον Εγιάλ Γουάϊζμαν, καθηγητή της αρχιτεκτονικής στην Αγγλία.
«Τα βασανιστήρια»
Υπάρχουν πλείστες μαρτυρίες Παλαιστινίων για τα βασανιστήρια που έχουν υποστεί στα χέρια του Ισραηλινού στρατού. Υπάρχουν μαρτυρίες Ισραηλινού προσωπικού των Ισραηλινών φυλακών. Ένα πρόσφατο άρθρο Ισραηλινών, στο Αμερικάνικο περιoδικό New York Review of Books αναφέρει ακόμα και την άρνηση Ισραηλινών γιατρών και νοσοκόμων να περιθάλψουν Παλαιστίνιους ασθενείς και τραυματίες και να τους προσφέρουν βοήθειες που θα μετριάσουν τον φυσικό τους πόνο: ένα είδος βασανιστηρίου και αυτό.
«Οι εν ψυχρώ δολοφονίες»:
Οι μαρτυρίες είναι πάμπολλες. Θα αναφέρουμε μόνο τις εν ψυχρώ εκτελέσεις, από τον Ισραηλινό στρατό, των πεινασμένων Παλαιστινίων στα κέντρα διανομής τροφών. Πάνω από 700 έχουν σκοτώσει τους τελευταίους δυο μήνες.
Στην Ελλάδα τιμούμε τη μνήμη της γενοκτονίας των Ποντίων. Μιας γενοκτονίας που, θα πρέπει να αναφέρουμε, δεν έχει αναγνωριστεί από το Ισραήλ. Είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Γάζα γενοκτονία των Παλαιστινίων; Πολλοί ειδικοί, εβραϊκής καταγωγής, καθηγητές και διευθυντές τμημάτων σπουδών του «Ολοκαυτώματος» σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, το κατονομάζουν γενοκτονία. Υπάρχουν και φωνές μέσα στο ίδιο το Ισραήλ που μιλούν απερίφραστα για γενοκτονία, στις συνεντεύξεις και δηλώσεις τους σε ξένα μέσα ενημέρωσης.
Στις 27 Μαϊου, 2025, ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Εχούντ Ολμέρτ το δήλωσε ξεκάθαρα σε ένα άρθρο του, στην εφημερίδα Χααρέτζ, με τίτλο «Αρκετά πιά! Το Ισραήλ Διαπράττει Εγκλήματα Πολέμου». Και τόνισε ότι το Ισραήλ διέπραττε εγκλήματα πολέμου όχι μόνο στη Γάζα αλλά και στη Δυτική Όχθη. Ταυτοχρόνως, ο Γιέρ Γκολάν, αρχηγός του κόμματος των Δημοκρατών (κόμματος αντιπολίτευσης στο Ισραηλινό κοινοβούλιο) είχε δηλώσει: «μια χώρα που έχει τα λογικά της δεν πολεμάει εναντίον αμάχων, δεν δολοφονεί παιδιά από χόμπι, και δεν το κάνει σκοπό της να εκδιώκει πληθυσμούς ανθρώπων.» Αλλά και άλλες καταδικαστικές φωνές άρχισαν σιγά σιγά να ακούγονται, παρόλο που το 82% των Ισραηλινών συνέχισαν να υποστηρίζουν τη θέση της ακροδεξιάς κυβέρνησης για την εκδίωξη του πληθυσμού της Γάζας.
Ένας αρθρογράφος έγραψε άρθρο με τίτλο «Δεν είναι ‘ένας αηδιαστικός αντισημιτικός λίβελος αίματος’ να πεις ότι το Ισραήλ δολοφονεί μωρά στη Γάζα». Και η Γκάλια Οζ, κόρη του μεγάλου Ισραηλινού συγγραφέα Άμος Οζ, γράφει άρθρο με τίτλο «Είναι Δύσκολο να Μεγαλώσεις Καλά Παιδιά σε μια Χώρα που Ομαλοποιεί τη Δολοφονία Παιδιών». Τέλος, σε μια διαδήλωση κατά του πολέμου στο Τελ Αβίβ, ο ηλικιωμένος διαδηλωτής Άμραμ Ζαχάβι μιλάει στην κάμερα της τηλεόρασης και λέει: « Θέλω να ζητήσω τη συγγνώμη του κόσμου που είμαι Εβραίος και Ισραηλινός, σε μια χώρα που συμπεριφέρεται όπως η Γερμανία, οι Ναζί το 1940. Λέω ότι το Ισραήλ τώρα είναι ένα πλήρες αντίγραφο αυτού που συνέβη στη Γερμανία, η θηριωδία και η γενοκτονία που επιτελεί το Ισραήλ στη Γάζα».
Και αν αυτό που συμβαίνει στη Γάζα είναι έγκλημα, πρόκειται για ένα έγκλημα εκ προμελέτης. Γιατί η ίδια Ισραηλινή κυβέρνηση και ο Ισραηλινός Στρατός είχαν ανακοινώσει εξ αρχής τις προθέσεις τους (να κάνουν τη Γάζα ακατοίκητη, ώστε να αναγκαστεί να φύγει ο πληθυσμός της)) και τους τρόπους για επιτύχουν τους σκοπούς τους (καθημερινοί βομβαρδισμοί αμάχων, οργανωμένες κατεδαφίσεις για ισοπέδωση περιοχών, εφαρμογή σχεδίου για λιμό του πληθυσμού – το αποκαλούμενο «σχέδιο του στρατηγού»). Η μεθοδικότητα τους για τον αφανισμό της κοινωνίας της Γάζας ακολουθεί μια εγκληματική λογική που παγώνει το αίμα. Πρώτα η καταστροφή των νέων γενιών πολιτών με την μαζική δολοφονία παιδιών και γυναικών (τις μέλλουσες μητέρες παιδιών). Κατόπιν η καταστροφή όλων των υποδομών που υποστηρίζουν τη ζωή μιας κοινωνία, συμπεριλαμβανομένου και του συστήματος υγείας. Έχουν καταστρέψει σχεδόν όλα τα νοσοκομεία και έχουν σκοτώσει περίπου 1,500 γιατρούς και νοσοκόμες. Παίρνει δεκαετίες για να εκπαιδεύσεις νέες γενιές, αν σκεφτεί κανείς ότι οι Ισραηλινοί ταυτοχρόνως έχουν ισοπεδώσει όλα τα πανεπιστήμια! Έχουν εφαρμόσει την πείνα σαν όπλο που με τη μια μορφή ή με την άλλη το χρησιμοποιούν από καιρό, όπως εξηγεί ο Ισραηλινός καθηγητής πανεπιστημίου παραπάνω. Και έχουν προσπαθήσει να αποκρύψουν τις ενέργειες τους με τη συστηματική δολοφονία των ντόπιων δημοσιογράφων που καταγράφουν την καταστροφή σε πραγματικό χρόνο. Πάνω από 220 Παλαιστίνιους δημοσιογράφους έχουν εκτελέσει, με προγραμματισμό, χρησιμοποιώντας και Τεχνητή Νοημοσύνη, όπως έχει γίνει γνωστό από το Ισραηλινό ηλεκτρονικό περιοδικό «+972».
Για όλα αυτά, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει κάνει καμία επίσημη δήλωση, όταν τόσοι άλλοι ηγέτες της Ευρώπης και άλλων μεγάλων χωρών έχουν αρχίζουν και τάσσονται όλο και πιο ανοιχτά κατά του πολέμου. Μόνο σε μια συνέντευξη του με τον σταθμό Σκάϊ, λίγο μετά το μήνυμα του για την γενοκτονία των Ποντίων, είπε: “Αυτό που συμβαίνει [στη Γάζα] είναι αδικαιολόγητο και απαράδεκτο. Το Ισραήλ πρέπει να σταματήσει αυτές τις επιχειρήσεις αμέσως.” Και, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, επαναβεβαίωσε «τη στρατηγική συμμαχία της Ελλάδας με το Ισραήλ» και ανέφερε ότι οι σύμμαχοι πρέπει να μιλούν με ειλικρίνεια, λέγοντας: «Προσωπικά έχω πει στον πρωθυπουργό Νετανιάχου ότι η βάναυση επίθεση στις 7 Οκτωβρίου δεν μπορεί να δικαιολογήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις που προκαλούν δυσανάλογα ανθρωπιστικά δεινά».
Το να λέει, ο Έλληνας πρωθυπουργός, ότι αυτό που συμβαίνει στη Γάζα είναι αδικαιολόγητο και απαράδεκτο τον τιμά σαν άνθρωπο. Δεν δικαιολογεί όμως την αδράνεια του σαν ηγέτη μιας χώρας. Επί πλέον, όταν αναφέρεται στις προσωπικές συζητήσεις του με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, έχει επίγνωση ότι διατηρεί σχέσεις με κάποιον που εναντίον του υπάρχει ένταλμα σύλληψης, από το Διεθνές Εγκληματικό Δικαστήριο, ως εγκληματίας πολέμου; Τέλος, άραγε πόσο στρατηγική είναι η ολιγόχρονη και οπορτουνιστική (μετά τη διακοπή μακρών σχέσεων του Ισραήλ με την Τουρκία το 2010) συμμαχία με το Ισραήλ της εξτρεμιστικής κυβέρνησης Νετανιάχου; Γιατί στο τέλος δεν θέλεις να είσαι στρατηγικός σύμμαχος ενός καθεστώτος που όλα δείχνουν πως θα το καταδικάσει η Ιστορία. Σκεφτείτε ποια θα ήταν η ιστορική θέση της Ελλάδας αν το 1940 ο τότε πρωθυπουργός της, Ιωάννης Μεταξάς, είχε επιλέξει να συμμαχήσει με τους ομοϊδεάτες του στην Ιταλία και στη Γερμανία… Έχουν μεγάλη σημασία οι επιλογές μια χώρας, ώστε να μην καταλήγει στη λάθος μεριά της Ιστορίας.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα ανήκει ήδη σε δυο μεγάλες «στρατηγικές συμμαχίες»: την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Με αυτές θα πρέπει να εναρμονίζεται η Ελλάδα. Και μερικές χώρες μέσα σε αυτές τις συμμαχίες (η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Νορβηγία) έχουν πάρει από νωρίς θέση επικριτική κατά του Ισραήλ. Και από την αρχή της άνοιξης, όταν το Ισραήλ ξεκίνησε τη νέα εκστρατεία ολικής καταστροφής, και άλλες χώρες άρχισαν να συμπτύσσονται προς ενέργειες με σκοπό την κατάπαυση του πυρός, τη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας και προπαντός την αναγνώριση ενός Παλαιστινιακού κράτους και το τέλος της Ισραηλινής κατοχής.
Πριν λίγες βδομάδες 22 χώρες είχαν υπογράψει ένα έγγραφο που απαιτούσε την άμεση επαναφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Ανάμεσα τους ήταν η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Αγγλία, και η Ολλανδία. Αλλά και ο Καναδάς, η Ιαπωνία και η Αυστραλία. Η υπογραφή της Ελλάδας δεν υπήρχε. Παρομοίως, η Ελλάδα ήταν άφαντη από μια συγκέντρωση 20 χωρών που είχε διοργανώσει στη Μαδρίτη η Ισπανία με το στόχο να σταματήσουν τον πόλεμο της Γάζας και να δημιουργήσουν τις συνθήκες για αναγνώριση ενός Παλαιστινιακού κράτους. Τέλος, η Γαλλία, η Αγγλία και η Σαουδική Αραβία είχαν ανακοινώσει τη διοργάνωση μιας συνεδρίασης χωρών (που αναβλήθηκε προσωρινά λόγω του πολέμου στο Ιράν) με τον ίδιο σκοπό. Μήπως θα ήταν καιρός η Ελλάδα να δώσει το παρόν;
Μια σωστή αναθεώρηση της πολιτικής της Ελλάδος στο ζήτημα της Γάζας απαιτεί απαγκίστρωση της Ελλάδας από τη σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ, σύμπνοια με άλλους Ευρωπαίους συμμάχους για ενέργειες που θα αναγκάσουν το Ισραήλ να σταματήσει τον πόλεμο και να αποσυρθεί από τη Γάζα, και υποστήριξη για άμεση αναγνώριση και δημιουργία ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα χρειαστεί και η λήψη συγκεκριμένων μέτρων από την Ελλάδα. Επί παραδείγματι:
Ενόσω βρίσκεται στην εξουσία η παρούσα ακραία Ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να σταματήσουν οι συνδιαλλαγές με το Ισραήλ, ώστε να ασκηθεί πίεση στην κυβέρνηση του. Ειδικά στον στρατιωτικό τομέα. Δεν δικαιολογείται η χώρα μας να κάνει ασκήσεις από κοινού με την Ισραηλινή αεροπορία, που είναι υπεύθυνη για τις σφαγές κατά του λαού της Γάζας. Επίσης, έχει γίνει γνωστό ότι ο Καναδάς, που πρόσφατα αντιμετωπίζει μεγάλη εισροή Ισραηλινών πολιτών, εξετάζει προσεκτικά αν αυτοί είχαν συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα που θα τους καθιστούσαν «εγκληματίες πολέμου». Η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει παρόμοια μέτρα. Γνωρίζουμε ότι περίπου 5,000 Ισραηλινοί έφυγαν από την Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2023 για να ενταχθούν στον Ισραηλινό στρατό. Δεν θα πρέπει να επιτραπεί η είσοδος τους και η διαμονή τους στην Ελλάδα, πριν να εξετασθεί η τυχόν συμμετοχή τους σε εγκλήματα πολέμου.
Σε συνέντευξη του, τους πρώτους μήνες του πολέμου στη Γάζα, όταν ρωτήθηκε γιατί η Ελλάδα δεν λαβαίνει ανοιχτή θέση για όσα συμβαίνουν εκεί, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών είχε πει: «έχουμε μια πολύ πειθαρχημένη πολιτική». Αυτή η πειθαρχία όμως, δεδομένου του μεγέθους της ανθρωπιστικής καταστροφής, έχει πλέον μετατραπεί σε ολιγωρία που καταλήγει να είναι εγκληματική. Δεν μπορεί να είσαι απλός παρατηρητής σε ένα έγκλημα που διαρκεί και διαρκεί… Πρέπει να ενεργήσεις. Τουλάχιστον να υψώσεις δυνατή φωνή διαμαρτυρίας. Είναι ώρα για μια μεγάλη, ουσιαστική αλλαγή στην πολιτική της Ελλάδος επάνω στο ζήτημα του πολέμου της Γάζας, μια αλλαγή που θα σώσει δεκάδες χιλιάδες ζωές και που θα μας τιμά σαν λαό.
