Παρέμβαση της Κίνησης Ενωτικής Μαχόμενης Αριστεράς στην κοινή εκδήλωση των έξι συλλογικοτήτων στο Πάντειο, το Σάββατο 11 Οκτώβρη 2025
Ο εμπορικός πόλεμος δασμών του Τραμπ, σε ένα πολυπολικό ανταγωνιστικό κόσμο, οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, όπου συνέβαλε και η χώρα μας, η εύθραυστη εκεχειρία μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, η ταυτόχρονη ύφεση στην ΕΕ και η συνεχιζόμενη πολιτική αυστηρής λιτότητας του συμφώνου σταθερότητας δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα που απειλεί όλους τους λαούς της Ευρώπης δημιουργώντας ισχυρό ρεύμα αμφισβήτησης της ΕΕ.
Ωστόσο οι αυθόρμητες κινητοποιήσεις, έχουν δείξει τα όριά τους, στο παρελθόν. Η αμφισβήτηση στην ΕΕ, χωρίς να υπάρχει αριστερή ανατρεπτική πολιτική που να εμπνέει και να ενώνει τις λαϊκές μάζες, καταλήγει να ενισχύει τον ψευδεπίγραφο αντισυστημισμό της ακροδεξιάς. Η μεγάλη άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, που εμφανίζεται, κυρίως, με την αρχή της οικονομικής κρίσης, οφείλεται στις συνεχιζόμενες πολιτικές της λιτότητας, του πολέμου που δημιουργεί τα κύματα προσφύγων και μεταναστών και τον ρατσισμό. Στα μέλη του ΝΑΤΟ και στην χώρα μας επιβλήθηκε η απαίτηση του Τραμπ για παροχή 5% του ΑΕΠ κάθε χώρας στους τομείς της άμυνας, στο όνομα της ασφάλειας . Αποφασίστηκε ήδη η βασική κατεύθυνση ενός παροξυσμού εξοπλισμών στην ΕΕ ,για τα επόμενα χρόνια, με την πολιτική του REARM EUROPE, ύψους 800 δις ευρώ και ήδη εγκρίθηκε ο πρώτος του πυλώνας, το πρόγραμμα SAFE, ύψους 150 δις ευρώ.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Στην εσωτερική πολιτική, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζεται με φαινόμενα μόνιμης διαπλοκής, σκανδάλων, διαφθοράς και αυταρχισμού. Μετά τα σκάνδαλα της Novartis, των παρακολουθήσεων, του εγκλήματος των Τεμπών και της επιχείρησης συγκάλυψής του, ακολούθησε το σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων, του ΟΠΕΚΕΠΕ.Η κυβερνητική πολιτική έχει μονιμοποιήσει τον πληθωρισμό και την ακρίβεια στα τρόφιμα και την ενέργεια, τη στεγαστική κρίση στην αγορά και την ενοικίαση κατοικίας, στους πλειστηριασμούς. Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα στην Ευρώπη, σε αγοραστική δύναμη, πιο κάτω και από την Βουλγαρία.
Η απαξίωση του ΕΣΥ συνεχίζεται με τις ελλείψεις σε υγειονομικό και νοσηλευτικό προσωπικό, με την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα από το ταμείο ανάκαμψης, με την εμπορευματοποίηση του και την παράδοσή του στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Στην παιδεία με τον αυταρχισμό και την καταστολή απειλεί με απολύσεις τους εκπαιδευτικούς και τους άλλους δημόσιους υπαλλήλους και με έξωση από τα ΑΕΙ φοιτητές, την ίδια ώρα που αναβαθμίζει 4 ιδιωτικά κολέγια σε ΑΕΙ.
Στον εργασιακό τομέα, η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης και της αυταρχικής πειθάρχησης των εργαζόμενων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Καθιερώνει το 13ωρο και τη δυνατότητα 48ωρων προσλήψεων, την καταστροφή της αγροτικής οικονομίας, την ερήμωση της υπαίθρου, το χτύπημα της μικρής ιδιοκτησίας και την πλήρη παράδοση της χωροταξίας και του περιβάλλοντος στην ασυδοσία εκμετάλλευσης του μεγάλου κεφαλαίου.
Δημοσκοπικά η ΝΔ παρά το ότι παραμένει πρώτο κόμμα δεν φαίνεται να μπορεί να ανακάμψει με όρους αυτοδυναμίας, ενώ περιμένει, με αγωνία, αν ο διαγραμμένος Α.Σαμαράς θα προχωρήσει στην ίδρυση νέου φορέα από το χώρο της.
Στη ΔΕΘ ο Μητσοτάκης εξήγγειλε φοροελαφρύνσεις και επιδόματα ύψους 1,6 δις για το 2026 όταν μόνο για τους πολεμικούς εξοπλισμούς, η χώρα μας την ίδια χρονιά, θα δώσει στις πολεμικές βιομηχανίες 2,3 δις.
Το ΠΑΣΟΚ, ενώ κέρδισε στη Βουλή τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά τις συνεχείς διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ,παραμένει δημοσκοπικά χαμηλά,χωρίς να φαίνεται δυναμική ανόδου του. Ο στόχος της πρώτης θέσης, που θέτει η ηγεσία του, δείχνει ανέφικτος και μάλλον, περισσότερο αποτελεί προσπάθεια εσωτερικής συσπείρωσης και αποφυγής του κρίσιμου διλήμματος που αντιμετωπίζει: Με τη ΝΔ ή με άλλους και μάλιστα ποιους άλλους ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από συνεχείς διασπάσεις, εσωκομματικής αντιπαράθεσης -όχι λόγω πολιτικών ή ιδεολογικών διαφορών- αλλά για τη νομή της κομματικής εξουσίας, μετά την ίδρυση των νέων κομμάτων, της Νέας Αριστεράς και του Κινήματος Δημοκρατίας, έχασε τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η κρίση του έχει οξυνθεί, το τελευταίο διάστημα, με την επανεμφάνιση του Α.Τσίπρα και βάζει σε σκληρό δίλημμα στην ηγεσία του : Διάλυση ή ένταξη στον νέο φορέα που σχεδιάζει ο Α.Τσίπρας ;
Η αναμονή αυτής της εξέλιξης και η προοπτική του νέου φορέα ρίχνει στα “Τάρταρα” δημοσκοπικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Α.Τσίπρας είναι ο πρωταγωνιστής της διάλυσης του χώρου της Ριζοσπαστικής Αριστεράς , της συνθηκολόγησης και της παράδοσης της χώρας στους δανειστές με το τρίτο μνημόνιο μετά το δημοψήφισμα του 2015.
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ Η ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ
Οι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις, για το έγκλημα των Τεμπών, που έγιναν στις αρχές του 2025, έβγαλαν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Ήταν οι μαζικότερες κινητοποιήσεις μετά τη μεταπολίτευση και συνιστούν τομή για τη χώρα μας και για το κίνημα.
Είναι όμως μακρύς ο δρόμος για την ανάπτυξη ενός οργανωμένου κινήματος, με δυνατότητες και προοπτική δυναμικών και αποτελεσματικών παρεμβάσεων, για την ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος, για συνδικάτα μαζικά, μαχητικά, ταξικά, ενάντια στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που θα διεκδικούν και θα κερδίζουν αγώνες, προς όφελος των εργαζομένων και της ανάγκης μεγαλύτερων και βαθύτερων αλλαγών και ανατροπών για τη χώρα.
Επιβάλλεται να κλιμακωθούν οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες για κατάργηση της λιτότητας, των αντεργατικών νόμων, για γενναίες αυξήσεις μισθών και συντάξεων, αναβάθμιση της κοινωνικής ασφάλισης, της πρόνοιας, για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, του πληθωρισμού, των πλειστηριασμών. Για την υπεράσπιση των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων, των δυνάμεων της εργασίας, των προσφύγων πολέμου, των οικονομικών μεταναστών, των ΛΟΑΤΚΙ.
Σε πρώτη γραμμή σήμερα είναι η πάλη για τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, που την ανέδειξε το έγκλημα των Τεμπών, και η πάλη για το περιβάλλον που καταστρέφει ο καπιταλισμός από την Αφρική ως τους πόλους.
Αγώνας λοιπόν για να περάσουν στο δημόσιο, χωρίς αποζημιώσεις, οι τομείς της ενέργειας, των συγκοινωνιών – πρώτα από όλα των σιδηροδρόμων- των επικοινωνιών, των αεροδρομίων, των λιμανιών,και του νερού που ιδιωτικοποιείται τμηματικά και σταδιακά. Αγώνας, να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις στην Υγεία, Πρόνοια και Ασφάλιση, στην Παιδεία. Η δημιουργία δημόσιου τραπεζικού φορέα, για εύκολη πρόσβαση στην δανειοδότηση μικρομεσαίων και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Η ΕΝΩΤΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η συνεργασία μας θέλουμε να περιλάβει όλο το ιστορικό ρεύμα του αντιμνημονιακού κινήματος. Όλους όσους δεν υπέγραψαν, διαχειρίστηκαν μνημόνια και μνημονιακές συνθήκες, δεν τα υλοποίησαν, δεν τα προπαγάνδισαν, δεν τα προασπίστηκαν στο δημόσιο χώρο από θέσεις ευθύνης.
Σήμερα αυτός ο χώρος, μετά την προδοσία και την ήττα του 2015, είναι στην πλειοψηφία του απογοητευμένος, οργανωτικά ανένταχτος, αποσύρεται από την ενεργό πολιτική και ιδιωτεύει.
Προσδοκούμε να ενταχθούν στην προσπάθειά μας νέοι αγωνιστές/ες που αναδείχτηκαν στους αγώνες ενάντια στους πλειστηριασμούς, στη δημόσια υγεία, στην Παιδεία, στα ΑΕΙ, στην υπεράσπιση των δημόσιων χώρων και αγαθών, στους αγώνες των αγροτών και των άλλων εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, στους αγώνες για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, στα φεμινιστικά κινήματα, στους αγώνες για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ.
Η ΚΕΜΑ (Κίνηση Ενωτικής Μαχόμενης Αριστεράς) οργάνωση που συμμετέχει σε ενωτικές πρωτοβουλίες, από την ίδρυσή της, θεωρεί σημαντική τη συνεργασία των έξι οργανώσεων, ως ένα πρώτο βήμα, που πρέπει να έχει συνέχεια στην προοπτική και την ανάγκη ενός μεγάλου μετώπου ρήξης και ανατροπής στη χώρα μας. Πιστεύουμε πως η προώθηση μιας ενωτικής πολιτικής Αρχών γίνεται περισσότερο εφικτή με την ενδυνάμωση των οργανώσεων της μαχόμενης αριστεράς που την συγκροτούν.
Κρατάμε ανοιχτό το μέτωπο ενάντια στην ευρωπαϊκή ενσωμάτωση και στον ευρωατλαντισμό.Θεωρούμε ότι, η Ενωτική Πρωτοβουλία θα πρέπει να λειτουργήσει με ισοτιμία, συλλογικότητα, συναινέσεις και θα συνεχίσει τις προσπάθειες συμμετοχής των οργανωτικά ανένταχτων και της συνεργασίας με όλες τις άλλες οργανώσεις της ριζοσπαστικής – αντικαπιταλιστικής αριστεράς, αφήνοντας ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας και επιδιώκοντας συνεχώς την κοινή δράση, παρά τις δυσκολίες και τις επιμέρους διαφωνίες που υπάρχουν μεταξύ μας .
Εμείς, κάναμε το πρώτο βήμα.
Καλή συνέχεια.
