Ανακοίνωση της Συνέλευσης 8 Μάρτη
«Ζωή χωρίς πατριαρχία, πόλεμο και βία»
Η 25η Νοέμβρη, ως Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, αποτελεί αφορμή για επαγρύπνηση και ευαισθητοποίηση, υπενθυμίζοντας ότι η έμφυλη βία δεν αποτελεί ιδιωτική υπόθεση. Ως Σ8Μ διεκδικούμε το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα σε μια ζωή χωρίς κακοποίηση και καλούμε όλες, όλα και όλους — γυναίκες, θηλυκότητες, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, εργατικά σωματεία, συλλογικότητες — να διαδηλώσουμε μαζί για τη ζωή, ενάντια στην πατριαρχία, τον μιλιταρισμό και την εκμετάλλευση που παραγουν και αναπαραγούν πολλαπλές μορφές έμφυλης βίας στα σωματά μας.
Το 4ο Φεμινιστικό Φεστιβάλ της Συνέλευσης στις 27 & 28 Σεπτεμβρίου, με κεντρικό σύνθημα «Πόλεμος παντού – Ανυποχώρητα στον αγώνα για ζωή», κατάφερε να αναδείξει τις πολλαπλές όψεις του πολέμου, που διατρέχουν σήμερα τις ζωές μας. Γιατί για εμάς ο πόλεμος, δεν περιορίζεται μόνο σε εδάφη μακριά από εμάς, αλλά διαπερνά τα σώματα, τα δικαιώματα και τις επιθυμίες μας στο εδώ και το τώρα.
Ως Σ8Μ, εμπνεόμαστε από τον καθημερινό αγώνα των αδελφών μας στην Παλαιστίνη για γη και ελευθερία και αναγνωρίζουμε μία μόνο σωστή πλευρά στην ιστορία. Για το φεμινιστικό κίνημα, η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, λοιπόν, αποτελεί ιστορικό καθήκον. . Φεμινιστικός και αντιπολεμικός-αντιαποικιακός αγώνας είναι κοινός, γιατί απαντά σε μια μακραίωνη και αιματοβαμμένη ιστορία ρατσιστικής, πατριαρχικής και αποικιοκρατικής βίας, που συνεχίζει να αποικίζει γη και θηλυκά σώματα. Η ελευθερία της Παλαιστίνης θα έρθει από το δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού, από τους λαούς που στέκονται δίπλα στους καταπιεσμένους, από τα διεθνή κινήματα και από την αντίσταση όσων αρνούμαστε να γίνουμε συνεργοί στο έγκλημα.
Ταυτόχρονα η anti-woke και anti-gender ρητορική της ακροδεξιάς βάζει στο στόχαστρο τις γυναίκες, τις θηλυκότητες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ και τα τρανς άτομα. Στην Αμερική του Τραμπ, στην Ιταλία της Μελόνι, στην Αργεντινή του Μιλέι και αλλού εφαρμόζονται μισογυνικές και ομοφοβικές πολιτικές, που αμφισβητούν ευθέως τα κατοχυρωμένα έμφυλα, αναπαραγωγικά και πολιτικά μας δικαιώματα.
Σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, η βία κατά των γυναικών επιτείνεται στην καθημερινότητά μας: φτώχεια, εργασιακή επισφάλεια, έλλειψη δημόσιων δομών στήριξης, διάλυση του κοινωνικού κράτους. Και η ελληνική πραγματικότητα το αποδεικνύει: δημόσιες υπηρεσίες καταρρέουν, δομές φιλοξενίας θυμάτων έμφυλης βίας υπολειτουργούν, η φροντίδα μένει απλήρωτη και αόρατη — την ίδια στιγμή που, δισεκατομμύρια διοχετεύονται σε εξοπλιστικά και πολεμικά προγράμματα. Υπό αυτές τις συνθήκες, και φέτος, οι γυναίκες στην Ελλάδα συνεχίζουν να πληρώνουν πολύ βαρύ τίμημα, μετρώντας μέχρι τον Οκτώβριο 2025 18 γυναικοκτονίες.
Το φεμινιστικό κίνημα είναι αναπόσπαστο μέρος των ευρύτερων κοινωνικών και εργατικών αγώνων. Αγωνιζόμαστε μαζί με τα σωματεία και τις συλλογικότητες για αξιοπρέπεια στην εργασία, δικαιοσύνη και ειρήνη, ενάντια στην καταστολή και την ταξική αδικία. Γιατί η φεμινιστική απεργία, η αλληλεγγύη στους λαούς που υποφέρουν από την αποικιοκρατία, ο αγώνας για δημόσιο σύστημα υγείας και φροντίδας — όλα αυτά είναι τμήματα του ίδιου συλλογικού εγχειρήματος.
Ως Σ8Μ, με ορίζοντα τις κινητοποιήσεις της 25ης Νοεμβρίου, δηλώνουμε «Ανυποχώρητα στον αγώνα για ζωή» και απαιτούμε τα πράγματα να λέγονται με το όνομά τους.
Πες τη με τ’ όνομά της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ/ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ
Καλούμε στην Πλ. Κλαυθμώνος στις 6μ.μ.
