Οι πρόσφατες δηλώσεις της υπουργού Ν. Κεραμέως και όλων των στελεχών του υπουργείου Παιδείας, δεν έχουν αφήσει καμιά αμφιβολία και σε κανέναν, για το ότι και στο άνοιγμα των σχολείων, προτεραιότητα έχουν οι οικονομικές ανάγκες της νεοφιλελεύθερης Ευρωζωνικής πολιτικής και μετά έρχονται οι ανάγκες προστασίας της υγείας μαθητών, καθηγητών, γονέων. Όπως άλλωστε συνέβη και στο άνοιγμα όλων των άλλων οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων. Το υπουργείο Παιδείας αγνόησε επιδεικτικά τους δύο πιο σημαντικούς παράγοντες που η επιστήμη στο σύνολο της έχει υποδείξει ότι περιορίζουν την μεταδοτικότητα του ιού. Την απόσταση και την υγιεινή των χεριών. Είναι οι παράγοντες που για να ικανοποιηθούν οι επιστημονικές προδιαγραφές και τα πρωτόκολλα, απαιτείται να επενδυθούν κεφάλαια που η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική δεν θα διέθετε ποτέ. Κατασκευές νέων κτιρίων, επιδιόρθωση των παλαιών ώστε να τηρούν πρωτόκολλα υγιεινής, πρόσληψη μεγάλου αριθμού διδασκόντων, πρόσληψη μεγάλου αριθμού βοηθητικού προσωπικού (καθαριστριών και επιστατών), πρόσληψη σχολικών ιατρών και νοσηλευτών κλπ.
Την συζήτηση για τέτοια ζητήματα η κυβέρνηση την αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι. Απαιτεί σιωπή γύρω από τα θέματα αυτά και την σιωπή αυτή της την παρέχουν απλόχερα τα ΜΜΕ, η αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ). Οι ανακοινώσεις με βασικό σύνθημα τους 15 μαθητές στην αίθουσα αντί για 25, και μια διαδήλωση με αυτό το βασικό σύνθημα ήταν όλη η αντίσταση που αντιμετώπισε η κυβέρνηση. Σκοπός των κομμάτων της συστημικής αντιπολίτευσης φυσικά δεν είναι να πιέσουν την κυβέρνηση να αναγκαστεί να πάρει κάποια έστω μέτρα στην κατεύθυνση της προστασίας της υγείας τώρα, αλλά να της αποσπάσουν ψήφους για τις επόμενες εκλογές. Στο πλαίσιο αυτό κινούνται και οι συνδικαλιστές τους σε όποιες κινητοποιήσεις προτείνουν.
Έκπληξη δεν θα πρέπει να προκαλεί και η τελικά πλήρης υποταγή της Επιστημονικής Επιτροπής στην κυβερνητική γραμμή.
Να θυμίσουμε εδώ ότι η επιτροπή στο άνοιγμα των σχολείων τον Μάιο, είχε εισηγηθεί ως κύριο πρωτόκολλο την απόσταση των 2 μέτρων μεταξύ των μαθητών. Μετά από κυβερνητικές πιέσεις είχε αποδεχτεί πρωτόκολλο 1,5 μέτρου και σύμφωνα με αυτό έγινε η εκ περιτροπής προσέλευση των μαθητών μέρα παρά μέρα. Από τότε η επιτροπή υπέστη μια σειρά από νέες πιέσεις και κυβερνητικά «καπελώματα». Οι κυβερνητικές εξαγγελίες επικαλούντο πάντα τις υποδείξεις της επιτροπής ακόμα και σε περιπτώσεις που η επιτροπή δεν ενέκρινε εκβιάζοντας την σιωπή της και την έγκριση της. Φτάσαμε τελικά στην πρόσφατη δήλωση του επικεφαλής της κ. Τσόδρα ότι στην παρούσα κατάσταση η τήρηση της επιστημονικά σωστής απόστασης δεν είναι εφικτή και επομένως κάνουμε ότι μπορούμε στο πλαίσιο του εφικτού. Μια δήλωση που σηματοδοτεί την πλήρη αναγνώριση της προτεραιότητας των αναγκών της νεοφιλελεύθερης Ευρωζωνικής οικονομικής πολιτικής πάνω από τα επιστημονικά δεδομένα.
Έτσι η κυβέρνηση έχει καταφέρει να στρέψει την προσοχή και την συζήτηση μαθητών, καθηγητών και γονέων γύρω από την χρήση της μάσκας. Που είναι σίγουρα απαραίτητη, αλλά που σύμφωνα επίσης με όλα τα επιστημονικά δεδομένα χάνει πολύ μεγάλο μέρος της αποτελεσματικότητας της αν δεν τηρηθούν οι προϋποθέσεις απόστασης και υγιεινής χεριών. Η συζήτηση γύρω από την χρήση μάσκας της προσφέρει αφ’ ενός μεν σιωπή γύρω από τα θέματα απόστασης και υγιεινής χεριών που καίνε, αφ’ ετέρου μια δυνατότητα αν η κατάσταση εξελιχθεί άσχημα στα σχολεία να φορτώσει την ευθύνη στους συλλόγους καθηγητών και δασκάλων, που δεν μπόρεσαν να επιβάλλουν την χρήση της στους μαθητές.
Απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτει το αβίαστο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση και στο άνοιγμα των σχολείων αδυνατεί να προστατεύσει την υγεία μαθητών, καθηγητών, δασκάλων, γονέων και οικογενειών. Όχι από ανικανότητα. Αντίθετα. Η αποφασιστικότητα και η σταθερότητα στην εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης Ευρωζωνικής οικονομικής πολιτικής είναι αυτή που την κάνει να αδιαφορεί για την υγεία του λαού.
Οι μαθητές, οι διδάσκοντες και οι οικογένειες τους διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να περιμένουν αποτελεσματικά μέτρα προστασίας της υγείας τους από την κυβέρνηση χωρίς οι ίδιοι να την πιέσουν, να απαιτήσουν και να κατακτήσουν την εφαρμογή τους. Χωρίς οι ίδιοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.
Το επίκεντρο των αιτημάτων πρέπει να είναι ΟΙ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ και η ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ, για να μπορεί να είναι αποτελεσματική τελικά και η σωστή χρήση ΜΑΣΚΑΣ. Σε αυτήν την βάση πρέπει να καταρτιστεί ένα πλαίσιο αιτημάτων που θα καθοδηγήσει ένα πρόγραμμα αγωνιστικών κινητοποιήσεων διεκδίκησης.
1. Ο αριθμός των μαθητών του τμήματος πρέπει να καθορίζεται από την χωρητικότητα της αίθουσας και από την τήρηση απόστασης 2 μέτρων μεταξύ τους όπως επιβάλλει το επιστημονικό πρωτόκολλο.
2. Να απαιτηθεί από την κυβέρνηση η εξεύρεση η κατασκευή των απαιτούμενων νέων χώρων για το σπάσιμο τμημάτων, και ο απαιτούμενος εξοπλισμός σε θρανία, καθίσματα, πίνακες κλπ (ένας μαθητής στο θρανίο).
3. Να απαιτηθεί η πρόσληψη του απαιτούμενου μόνιμου διδακτικού προσωπικού, για όλα τα μαθήματα και όλα τα τμήματα.
4. Να απαιτηθεί η πρόσληψη μόνιμου βοηθητικού προσωπικού που θα φροντίζει: α) την καθαριότητα αιθουσών, θρανίων και τουαλετών β) την ύπαρξη σαπουνιών και αντισηπτικών για τακτικό καθαρισμό των χεριών γ) την επιστασία στα προαύλια για την τήρηση αποστάσεων και κανόνων υγιεινής.
5. Να απαιτηθεί η διενέργεια μοριακών τεστ κατά τακτά χρονικά διαστήματα σε κάθε σχολική μονάδα.
6. Να απαιτηθεί η πρόσληψη σχολικών γιατρών και νοσηλευτών ανάλογα με το μέγεθος της κάθε εκπαιδευτικής μονάδας, που θα είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να αντιμετωπίσουν οποιοδήποτε κρούσμα σύμφωνα με τα ισχύοντα επιστημονικά πρωτόκολλα.
Σε κάθε σχολική μονάδα θα πρέπει να υπάρξει μια τοπική υγειονομική επιτροπή αποτελούμενη από γιατρό, νοσηλευτή, αντιπρόσωπο του συλλόγου των διδασκόντων, αντιπρόσωπο του συλλόγου γονέων, τον πρόεδρο του πενταμελούς μαθητών και εκπρόσωπο της δημοτικής αρχής. Η επιτροπή αυτή θα καταγράψει τις ανάγκες της σχολικής μονάδας σύμφωνα με το παραπάνω πλαίσιο αιτημάτων. Θα συγκαλέσει συνέλευση καθηγητών, γονέων και μαθητών στην οποία θα εγκριθούν τα αιτήματα της σχολικής μονάδας. Σε διασκέψεις που θα πραγματοποιούνται σε επίπεδο Δήμων θα καθορίζονται τα συγκεκριμένα αιτήματα της κάθε δημοτικής περιφέρειας.
Μια τέτοια αγωνιστική τακτική μπορεί και πρέπει να αγκαλιάσει όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από το που έδωσαν την ψήφο τους στις εκλογές. Γιατί πρόκειται για ένα αγωνιστικό σχέδιο που δεν έχει στόχο μια αντιπολίτευση με σκοπό την μετατόπιση ψήφων σε κάποιο πολιτικό σχηματισμό, αλλά την άμεση ικανοποίηση αναγκαίων αιτημάτων που προστατεύουν την υγεία στους σχολικούς χώρους και κατ’ επέκταση στην κοινότητα. Μπορεί να συμμετέχει κάθε εργαζόμενος χωρίς να πρέπει να αποδεχτεί κάποια εκ των προτέρων πολιτική τοποθέτηση. Ακόμα κι αν ένας τέτοιος αγώνας δεν θα είχε την προσδοκώμενη επιτυχία τώρα, θα μπορούσε να αποτελέσει μια βάση, ένα ξεκίνημα για επόμενη αγωνιστική διεκδίκηση από καλύτερη θέση με καλύτερες προϋποθέσεις. Θα ήταν το ξεκίνημα ενός εκπαιδευτικού κινήματος που θα είχε σκοπό όχι μόνο την απόκρουση αντιλαϊκών πολιτικών στην Παιδεία, αλλά και την επιδίωξη για κατάκτηση αιτημάτων με στόχο την πολύπλευρη μόρφωση των νέων αλλά και των εργαζομένων γενικότερα.
Η αρχή πρέπει να γίνει με μια άρνηση:
ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΡΗΘΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΆ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΧΕΡΙΩΝ.
