Αυτή τη φορά βίαια επεισόδια και ταραχές έχουν ξεσπάσει στα βορειοδυτικά προάστια του Παρισιού (Ηauts-de-Seine) και σε πολλές άλλες μεγάλες πόλεις της Γαλλίας. Αιτία ο θάνατος του Ναχέλ Μ., ετών 17, που πυροβολήθηκε από αστυνομικό κατά τον έλεγχο του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε, στη Ναντέρ (προάστιο του Παρισιού στα βορειοδυτικά).
Το βίντεο με τις σκηνές του περιστατικού διαδόθηκε γρήγορα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε όλη τη Γαλλία και τον κόσμο καταρρίπτοντας την αρχικά διαστρεβλωμένη ανακοίνωση – αφήγηση του περιστατικού από τα επίσημα χείλη της αστυνομίας.
Από το ίδιο το βράδυ της δολοφονίας του νεαρού Ναχέλ, η περιθωριοποιημένη νεολαία της Γαλλίας αντιδρά με βιαιότητα και αποφασιστικότητα στην αστυνομική εγκληματικότητα.
Οι ταραχές στη Ναντέρ
Στη Ναντέρ, την πόλη της δολοφονίας του Ναχέλ και την πρώτη και τη δεύτερη νύχτα (27 & 28.06.2023) μετά το περιστατικό, ομάδες νεαρών κουκουλοφόρων συνοδευόμενες από δικυκλιστές με καθήκοντα παρατηρητών-φυλάκων, έκαναν ευέλικτες επιδρομές και έβαζαν φωτιές σε αυτοκίνητα, φορτηγά και κάδους απορριμμάτων κλείνοντας τους δρόμους και αψηφώντας την αστυνομοκρατία.
Η αστυνομία χρησιμοποίησε επανειλημμένα βροχή δακρυγόνων και εκτοξευτές σφαιρών (LBD) για να προσπαθήσει να τους διαλύσει. Τη δεύτερη νύχτα αντί να τους διαλύσει αυτή, την έτρεψαν σε φυγή οι δεύτεροι. Τόσο η αστυνομία όσο και η πυροσβεστική αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή Πάμπλο Πικάσο της πόλης, κάτω από την αποφασιστικότητα, τον λιθοβολισμό και τις αυτοσχέδιες μολότωφ από φτηνά πυροτεχνήματα των εξεγερμένων, αφήνοντας τα αυτοκίνητα, τον αστικό εξοπλισμό, τις στάσεις λεωφορείων και τους κάδους απορριμμάτων να καίγονται…
Η πόλη της Ναντέρ που δεν είχε συμμετάσχει και πολύ στα γεγονότα του 2005, πρωτοστάτησε και βίωσε μια τρομερή νύχτα, γεμάτη καπνούς, αλλαλαγμούς ανθρώπων και σειρήνες περιπολικών και πυροσβεστικών.
Tαραχές σε άλλα προάστια του Παρισιού
Στα βορειοανατολικά του Παρισιού, νεαροί συγκρούστηκαν σποραδικά και εδώ με την αστυνομία για περισσότερες από τρεις ώρες. Η αστυνομία χρησιμοποίησε εκτοξευτές σφαιρών (LBD) για να προσπαθήσει να διαλύσει τους διαδηλωτές, οι οποίοι έκλειναν δρόμους με φλεγόμενους κάδους απορριμμάτων.
Το διαμέρισμα Σεν Ντενί (Saint-Denis) στα βόρεια του Παρισιού –κάθε πόλη του σχεδόν–επλήγη από το κύμα αγανάκτησης, απόγνωσης και τυφλής βίας ομάδων εξαιρετικά ευέλικτων νεαρών. Πολλές πυρκαγιές σε αυτοκίνητα και καταστήματα, λεηλασίες, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, ζημιές σε δημαρχεία…
Στην Εσόν (Essonne) –στα νότια του Παρισιού, μια ομάδα έβαλε φωτιά σε ένα λεωφορείο γύρω στις 9 το βράδυ, αφού ανάγκασε τους επιβάτες να κατέβουν σε προηγούμενη στάση. Επεισόδια σημειώθηκαν ακόμα και σε πολλές πόλεις του Ο-ντε-Σε (Hauts-de-Seine), δυτικά του Παρισιού. Στην πόλη Κλαμάρ (Clamart), πυρπολήθηκε ένας συρμός του τραμ.
Στην υπόλοιπη Γαλλία
‘Ίδιες εικόνες, αντίστοιχα γεγονότα στο Λε Μιράιγ (Le Mirail) της Τουλούζης, σε περιοχές της Ντιζόν, στη Λυών και την περιαστική της περιοχή, όπου στη Βιλερμπάν (Villeurbanne), –σύμφωνα με την πυροσβεστική υπηρεσία– τραυματίστηκαν ελαφριά 4 άτομα από πυρκαγιά που ξέσπασε σε κτίριο, ενώ στο Βω-αν-Βελίν (Vaulx-en-Velin), στόχος ήταν το αστυνομικό τμήμα.
Στο Γουατερλός, στην ευρύτερη περιοχή της Λιλ, σύμφωνα με τον δήμαρχο, υπάρχουν μεγάλες ζημιές. Κοινωνικό κέντρο και κατάστημα Λιντλ, καταστράφηκαν εντελώς. Εκτός από τις «πυρκαγιές» σε κάδους απορριμμάτων και ζημιές σε στάσεις λεωφορείων, καταστράφηκαν επίσης κάμερες παρακολούθησης βίντεο.
Στη Λιλ, πυρκαγιά προκάλεσε ζημιές στον σταθμό του μετρό Πορτ-ντε-Ντουαί (Porte-de-Douai) και ” η γραμμή 2 του μετρό διακόπηκε το πρωί της Πέμπτης προς το κέντρο της πόλης. Η λεωφορειακή γραμμή 8, η οποία συνήθως εκτελεί δρομολόγια μεταξύ Roubaix και Tourcoing, «δεν εκτελεί δρομολόγια μέχρι νεωτέρας».
Πολλές γραμμές των τραμ στην Ιλ ντε Φρανς διέκοψαν τη λειτουργία τους λόγω ζημιών της νύχτας της Πέμπτης.
Το δημαρχείο της Μονς–αν-Μπαρέλ (Mons-en-Barœul), κοντά στη Λιλ, κάηκε εν μέρει κατά τη διάρκεια της νύχτας δήλωσε στο AFP ο δήμαρχος της πόλης.
Αντιδράσεις της εξουσίας
Αυτός ακριβώς ήταν και ο φόβος των ιθυνόντων της εξουσίας να δουν τα προάστια του Παρισιού και των άλλων πόλεων της Γαλλίας, που κατά κύριο λόγο στεγάζουν τους γάλλους μεταναστευτικής καταγωγής ίσως και δεύτερης – τρίτης γενιάς, να τυλίγονται στις φλόγες. Και αυτό έγινε πραγματικότητα που μετράει δύο εφιαλτικές νύχτες.
Οι υποσχέσεις για αμερόληπτη δικαιοσύνη, η ανακοίνωση μιας λευκής πορείας από τη μητέρα του Ναχέλ –το απόγευμα της Πέμπτης –, οι εκκλήσεις για ηρεμία, οι δηλώσεις του αρχηγού του κράτους, Εμανουέλ Μακρόν, της πρωθυπουργού, Ελιζαμπέτ Μπορν, και του δημάρχου της Ναντέρ (ανήκει στην αριστερά), Πατρίκ Ζαρύ, δεν έκαναν τίποτα.
Στο Twitter, ο υπουργός Εσωτερικών ανέφερε το πρωί της Πέμπτης (7.30 πμ) ότι “150 άτομα συνελήφθησαν” κατά τη διάρκεια της νύχτας και κατήγγειλε ότι επρόκειτο για “μια νύχτα απαράδεκτης βίας κατά των συμβόλων της Δημοκρατίας: δημαρχεία, σχολεία και αστυνομικά τμήματα πυρπολήθηκαν ή δέχθηκαν επιθέσεις”. Δήλωσε δε “στήριξη στους αστυνομικούς, τους χωροφύλακες και τους πυροσβέστες που με θάρρος στάθηκαν απέναντι στην επίθεση. Ντροπή για όσους δεν κάλεσαν σε ηρεμία“.
Ακόμα ο πρόεδρος Μακρόν συγκάλεσε για το ίδιο πρωί διϋπουργική επιτροπή για την αντιμετώπιση της κρίσης και κατήγγειλε (8.30π.μ) την “αδικαιολόγητη” βία
«Οι τελευταίες ώρες σημαδεύτηκαν από σκηνές βίας (…) κατά θεσμών και της Δημοκρατίας” – σχολεία, δημαρχεία, αστυνομικά τμήματα κ.λπ. – που είναι “αδικαιολόγητες“».
Έκανε επίσης λόγο για “ευχαριστίες προς όλους εκείνους που, κατά τη διάρκεια της νύχτας εργάστηκαν για την προστασία των θεσμών του και την αποκατάσταση της ηρεμίας”.
“Οι επόμενες ώρες πρέπει πρώτα απ’ όλα να είναι χρόνος περισυλλογής και σεβασμού”, επέμεινε ο αρχηγός του κράτους, προσθέτοντας: “Η λευκή πορεία πρέπει να πραγματοποιηθεί υπό αυτό το πρόσημο”.
Τέλος, εξέφρασε την ελπίδα ότι η διυπουργική μονάδα κρίσης θα συζητήσει “τις προετοιμασίες για τις επόμενες ημέρες, ώστε να αποκατασταθεί η πλήρης ηρεμία”.
Ακόμα, λίγο αργότερα το πρωί της Πέμπτης στο BFM-TV, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι η βία που έλαβε χώρα χθες το βράδυ “δεν είναι μια αντίδραση που αποσκοπεί στην απόδοση δικαιοσύνης”. Σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται για “αντιδράσεις που αποσκοπούν στην επίθεση κατά της Δημοκρατίας”. “Αλλά δεν είναι η Δημοκρατία που βρίσκεται υπό κράτηση, δεν είναι η Δημοκρατία που σκότωσε [τον Nahel M.], ούτε είναι η αστυνομία της Δημοκρατίας που είναι υπεύθυνη, είναι ένας άνθρωπος [ο αστυνομικός που πυροβόλησε] που πρέπει να δικαστεί αν τα δικαστήρια το κρίνουν απαραίτητο“, δήλωσε.
Ο Ερίκ Τσιότι πρόεδρος του κόμματος Les Républicains και ο πρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος Reconquête!, Ερίκ Ζεμούρ, ζήτησαν “την εφαρμογή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, από το βράδυ της Πέμπτης “.
“Σε καμία περίπτωση η Δημοκρατία δεν μπορεί να υποταχθεί”, πρόσθεσε ο Ε. Ciotti, ο οποίος είδε σε αυτή τη βία “το αποτέλεσμα των φατριαστικών μεθόδων των ‘insoumis’’ και θεώρησε ότι “ο κ. Mélenchon ονειρεύεται μια επανάσταση, αλλά δεν προσφέρει στους Γάλλους παρά μόνο φόβο και τον κίνδυνο της εξέγερσης. Ντροπή σε όσους υποδαυλίζουν τις φλόγες του χάους”, είπε, προσφέροντας “απόλυτη υποστήριξη στις δυνάμεις του νόμου και της τάξης”.
Η Βαλερύ Πεκρές πρόεδρος των συγκοινωνιών της Ιλ-ντε-Φρανς, ζήτησε να ανασταλούν οι επιφανειακές δημόσιες συγκοινωνίες από τις 9 το βράδυ της Πέμπτης στις γειτονιές που πλήττονται από την αστική βία, μετά την πυρπόληση δύο τραμ και έντεκα λεωφορείων το βράδυ της Τετάρτης.
Και ένας σχολιασμός
Το σημερινό πρόσωπο της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας εμφανίζει ακόμα μια φορά την αντιδραστική του μορφή και τη χρησιμοποίηση της καταπιεστικής κρατικής του μηχανής ενάντια στην ίδια του τη λαϊκή νεολαία – ιδιαίτερα αυτή των περιθωριοποιημένων στρωμάτων μεταναστευτικής καταγωγής. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί και δεν θέλει να αναρωτηθεί για τα αίτια αυτής της εξέγερσης που οδηγεί στο να τα «κάψουμε όλα». Αφού δικαιοσύνη ΔΕΝ υπάρχει. Το ΣΗΜΕΡΑ και το ΑΥΡΙΟ αυτής της νεολαίας είναι αδιέξοδο. Είναι σε κίνδυνο η ίδια τους η ζωή. Η ίδια τους η ζωή ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΕΙ .
Ούτε το γαλλικό κεφάλαιο, ούτε οι πολιτικοί του εντολοδόχοι θέλουν να προβληματιστούν για λύσεις στο θέμα. Θέλουν το πρόβλημα να εξαφανιστεί και βάζουν την πολιτική και κρατική τους μηχανή μπροστά. Η λύση της ‘’έκτακτης ανάγκης[1]’’ που ρίχνει η ακροδεξιά στο Μακρόν οδηγεί στον περαιτέρω αυταρχισμό και εκφασισμό της γαλλικής κοινωνίας. Μία από τα ίδια με το 2005.
Ας δούμε τις περαιτέρω κινήσεις της γαλλικής αριστεράς, του γαλλικού λαού και των συνδικάτων σε αυτόν τον καλυμμένο πόλεμο. Τι μπορούν να κάνουν μόνα τους αυτά τα παιδιά, αυτοί οι νεολαίοι που μόνα τους όπλα –κατά πλειοψηφία –έχουν το θυμό τους και το δίκιο που τους πνίγει; Αυτή η νεολαία που θέλει απεγνωσμένα να ΖΗΣΕΙ!
Πηγές: Διαδικτυακή έκδοση LeMonde.fr
[1] Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η οποία επιτρέπει στις διοικητικές αρχές να λαμβάνουν έκτακτα μέτρα, όπως η απαγόρευση ταξιδιών, θεσπίστηκε τον Νοέμβριο του 2005 μετά από δέκα ημέρες ταραχών στα προάστια.
