Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι νόσος που χτυπά την πόρτα ολοένα και περισσότερο συνανθρώπων μας, κάθε ηλικίας, παγκοσμίως. Τα μέχρι τώρα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι στη χώρας μας το ποσοστό των πασχόντων φτάνει το 12% με το 29,1% αυτών να μην μπορούν να ρυθμίσουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους, ενώ σε πολλούς η νόσος διαγιγνώσκεται πολύ αργότερα με κίνδυνο να έχει ήδη εμφανιστεί κάποια δυσάρεστη επιπλοκή.
Για την φετινή Παγκόσμια Ημέρα για τη νόσο, το μήνυμα του Παγκόσμιου Οργανισμού για τον Διαβήτη (IDF) επικεντρώνεται στον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η εκπαίδευση του ίδιου του πάσχοντα για την αυτοφροντίδα και αυτορρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα του σε καθημερινή βάση. Αυτονόητο είναι το γεγονός ότι για την καλύτερη ρύθμισή του ο πάσχοντας χρειάζεται εκείνες τις γνώσεις και πάνω απ’ όλα την δια βίου εκπαίδευση για να βελτιώσει τη γλυκαιμική του ρύθμιση και παρεπόμενα την ποιότητά της ζωής του.
Ο ρόλος της εκπαίδευσης του πάσχοντα για την αυτοφροντίδα του, και η τεράστια σημασία που έχει για την αποφυγή δυσάρεστων επιπλοκών, οι οποίες δύνανται να συνοδεύουν μετά από χρόνια τη νόσο, αποτελεί αίτημα που τίθεται δεκαετίες από την κοινότητα των διαβητικών και τους οργανωμένους συλλόγους τους.
Την εισαγωγή της εκπαίδευσης των πασχόντων από, επίσης, εκπαιδευμένους επαγγελματίες υγείας , στα δημόσια διαβητολογικά κέντρα ζητούσε από το 2000 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Συλλόγων Ατόμων για τον Σακχαρώδη Διαβήτη στα πρώτα αγωνιστικά βήματά της.
Δύο δεκαετίες μετά η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για τον Διαβήτη και το μήνυμα της εκπαίδευσης των πασχόντων για την αυτοφροντίδα τους δεν αντέχει άλλες παράτες και αφίσες με ιλουστρασιόν μηνύματα. Μόλις λίγες ημέρες πριν έκλεισε η διαβούλευση του σχεδίου νόμου Πλεύρη – Γκάγκα που βάζει την ταφόπλακα στο δημόσιο χαρακτήρα του ΕΣΥ γεγονός το οποίο δεν αφήνει παράθυρο αισιοδοξίας στους χρόνια πάσχοντες γενικότερα.
Ο Γραμματέας της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, καθηγητής Παθολογίας-Μεταβολικών Νοσημάτων, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «ΛΑΪΚΟ», Μέλος Δ.Σ. International Diabetes Federation (IDF) Europe, στο μήνυμα της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας αποτυπώνει την θλιβερή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν γιατροί και πάσχοντες αναφέροντας ότι «τα Διαβητολογικά Κέντρα και Διαβητολογικά Ιατρεία της χώρας οδηγούνται σιγά-σιγά με μαθηματική ακρίβεια σε απαξίωση αν συνεχιστεί η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση της υποστελέχωσής τους και της έλλειψης εξειδικευομένων ιατρών, με δυσμενέστατες επιπτώσεις στην υγεία των ατόμων με Διαβήτη» σημειώνοντας ότι «Οι επαγγελματίες Υγείας είναι απαραίτητο να γνωρίζουν πώς να ανιχνεύουν και να διαγιγνώσκουν τη νόσο νωρίς ώστε να παρέχουν τη βέλτιστη δυνατή φροντίδα στα άτομα με Διαβήτη».
Κατά πόσο όμως είναι δυνατή η εκπαίδευση των πασχόντων, αφού σύμφωνα με την Πρόεδρο της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας (Ε.Δ.Ε) Μαυρογιαννάκη Αναστασία, Παθολόγο–Διαβητολόγο, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Διευθύντρια Β’ Παθολογικής Κλινικής & Υπεύθυνη Διαβητολογικού Κέντρου ΓΝΑ ΝΙΜΤΣ « η θεσμοθετημένη, από το 2018, εξειδίκευση Παθολόγων και Παιδιάτρων στον Διαβήτη παραμένει μέχρι σήμερα ανενεργής, αφού δεν έχουν εκδοθεί οι απαραίτητες εφαρμοστικές διατάξεις για την ενεργοποίησή της και δεν υπάρχει δυνατότητα να εξειδικευτούν νέοι γιατροί» εκπέμποντας «SOS» και ζητώντας «άμεσα νομοθετική ρύθμιση για την επανέναρξη της εξειδίκευσης και τη στελέχωση των 22 Διαβητολογικών Κέντρων και 62 Διαβητολογικών Ιατρείων της χώρας.
Σε αυτά τα βασικά αιτήματα της επιστημονικής κοινότητας, που αποτελούν και αιτήματα των συλλογικών φορέων εκπροσώπησης των ατόμων με Σ.Δ. το υπουργείο υγείας απαντά με το πρόσφατο νομοσχέδιο για το δευτεροβάθμιο σύστημα υγείας, με το οποίο ανοίγει διάπλατα την πόρτα του ΕΣΥ στους ιδιώτες, θεσμοθετεί τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή για τους ασθενείς, δίνει την δυνατότητα αναβάθμισης των ιδιωτικών κλινικών σε νοσοκομεία υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερα τα δημόσια νοσοκομεία και ενισχύοντας το καθεστώς των χρονίως πασχόντων δύο και τριών ταχυτήτων που ήδη ισχύει χρόνια τώρα.
Στη σκιά ακόμα και αυτού του ασθμαίνοντος δημοσίου συστήματος υγείας και ασφάλισης οι ανασφάλιστοι πάσχοντες από Σ.Δ., οι οποίοι, όχι μόνο δεν πρόκειται να έχουν πρόσβαση στις νέες ιατροτεχνολογικές εξελίξεις για τον διαβήτη που υπόσχονται ένα καλύτερο μέλλον αλλά θα συνεχίσουν όπως φαίνεται να προμηθεύονται από τα φαρμακεία των νοσοκομείων χειρίστης ποιότητας μετρητές και ταινίες μέτρησης γλυκόζης με κίνδυνο της υγείας τους και της εμφάνισης επιπλοκών που οδηγούν σε βαριές αναπηρίες.
Το σίγουρο είναι ότι η ιατρική και η τεχνολογία φέρνουν νέες εξελίξεις για τη βελτίωση της υγείας των πασχόντων με Σακχαρώδη Διαβήτη. Το ερώτημα, όμως, που τίθεται είναι κατά πόσο θα έχουν πρόσβαση, έστω και για τη στοιχειώδη εκπαίδευση τους, εκείνοι οι πάσχοντες που αγωνίζονται για να καλύψουν βασικές ανάγκες επιβίωσής τους…
Εξίσωση που λύνεται μόνο με τον διαρκή αγώνα για να μην περάσει το ενορχηστρωμένο σχέδιο κατεδάφισης του δημόσιου συστήματος υγείας.
