Έξι Ευρωπαίοι ηγέτες, συμφώνησαν την Τρίτη 25 Ιουνίου να υποστηρίξουν τον διορισμό της Γερμανίδας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για δεύτερη θητεία στην ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Οι έξι επικεφαλής των διαπραγματεύσεων είναι οι επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης, Κυριάκος Μητσοτάκης, και της πολωνικής κυβέρνησης, Ντόναλντ Τουσκ. Και οι δύο από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ, δεξιά). Ο Ισπανός πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ, και ο Γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς (σοσιαλδημοκράτες) και ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, και ο Ολλανδός πρωθυπουργός, Μαρκ Ρούτε (κεντρώοι και φιλελεύθεροι). Οι ηγέτες αυτοί, οι οποίοι ανήκουν στο δεξιό, το σοσιαλδημοκρατικό και το κεντρώο στρατόπεδο επέλεξαν τους τρεις ηγέτες για τα ανώτατα αξιώματα της ΕΕ.
Υπήρξε γενικός προβληματισμός στο ότι η Μελόνι -πρωθυπουργός της Ιταλίας δεν ήθελε να συμμετέχει (και πάλι) στη διαπραγμάτευση, καθώς η πολιτική της ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πλέον η τρίτη μεγαλύτερη μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Η Μελόνι δεν συμμετείχε στη συζήτηση την Τρίτη, επειδή οι ομάδες των φιλελευθέρων και της κεντροαριστεράς, το είχαν θέσει ως όρο, ξακαθαρίζοντας ότι δεν θα υποστηρίξουν τη Φον ντερ Λάιεν, εάν αυτή κλείσει συμφωνίες με την Ιταλίδα ηγέτιδα. Παρόλα αυτά, η Ιταλία είναι πιθανό να αποκτήσει ένα υψηλόβαθμο χαρτοφυλάκιο στην επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Είναι πραγματικά αντιφατικό οι λαοί της Ευρώπης να ψηφίζουν υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και να εμφανίζουν την απόρριψή τους (με τις ακραίες -ως επί το πλείστον-κοινοβουλευτικές τους επιλογές στις ευρωεκλογές) για τη λιτότητα, τη φτωχοποίηση και την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, και την επόμενη μέρα, μια χούφτα διορισμένων γραφειοκρατών να ξαναμοιράζουν μεταξύ τους θέσεις και αξιώματα για να διασφαλίσουν την συνέχιση του πολέμου με βασικό άμεσο στόχο τη Ρωσία και έμμεσο την Κίνα.
Και είναι ακόμη πιο απίθανη η μέθοδος συνδιαλλαγής αυτών ακριβώς των αμφιβόλου ποιότητας γραφειοκρατών με εκλεγμένους πρωθυπουργούς με βασικό στόχο αυτόν τον οποίο οι ψηφοφόροι κατά συντριπτική πλειοψηφία απεύχονται: Ένα γενικευμένο διαπλανητικό μακελειό με κατασκευασμένους εχθρούς που υποτίθεται μας απειλούν.
Ο ανθρωπισμός και η δημοκρατία ως τέκνα της Ευρώπης, από το διαφωτισμό και μετά, πνέουν τα λοίσθια…
Αυτοί οι επικεφαλής των διαπραγματεύσεων για την πρόταση των κύριων ηγετών στο Ευρωπαϊκό συμβούλιο εκτός από την Ούρσουλα φον ντερ Λάντεν ως πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έχουν επίσης συμφωνήσει για δύο άλλες θέσεις-κλειδιά στην ΕΕ. Ο σοσιαλιστής Αντόνιο Κόστα, πρώην επικεφαλής της πορτογαλικής κυβέρνησης, παρά τις εναντίον του νομικές κατηγορίες στη χώρα του -που τον εξανάγκασαν σε παραίτηση το Νοέμβριο από το πρωθυπουργικό αξίωμα στην Πορτογαλία- θα γίνει ο νέος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Η δε επικεφαλής της εσθονικής κυβέρνησης, η Κάγια Κάλλας, με αποδεδειγμένη αντιρωσική εμμονή θα αναλάβει επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ, ως ύπατος αρμοστής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ.
Η εκλογή αυτών των προσώπων ως επικεφαλής των κύριων ηγετικών θέσεων της ΕΕ το μόνο που προοιωνίζουν είναι η συνέχιση του πολέμου και η κλιμάκωση του με κύριο στόχο τη Ρωσία και έμμεσο την Κίνα. Πιστεύουν άραγε ότι θα επικρατήσουν ή τους ενδιαφέρει μόνο να μην χάσουν την πρωτοκαθεδρία ως ηγήτορες όλου του κόσμου;
Χαρακτηριστικά, την ίδια μέρα (25/06) της επιλογής των τριών ηγετών της ΕΕ ξεκίνησε η ενταξιακή διαδικασία στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ της Ουκρανίας και της Μολδαβίας. Ακόμα μια επιθετική ενέργεια προς τη Ρωσία…
Αμφίβολες και διχαστικές προσωπικότητες
Κατ’ αυτή την έννοια η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και όλοι όσοι υποστηρίζουν την επανεκλογή της στο αξίωμα της προέδρου της Κομισιόν, παρότι οι πολιτικές της αποδοκιμάστηκαν πανηγυρικά, δεν είναι απλά ασυνείδητοι. Επιθυμούν την επέκταση του πολέμου. Είναι πολεμοχαρείς!
Υπάρχει ένα παρασκήνιο γύρω από την κλιμάκωση της κόντρας με την Ρωσία (σύντομα και με την Κίνα) το οποίο εξελίσσεται πίσω από κλειστές πόρτες, στα σαλόνια της παγκόσμιας εξουσίας και βεβαίως δεν έχει καμία απολύτως σχέση με δημοκρατικές ευαισθησίες ή ανθρωπιστικά ιδεώδη.
Το κακό είναι ότι όλα αυτά τα κοράκια στην προσπάθεια τους να επιβάλλουν μία πολιτική που αντικειμενικά δεν προάγει το καλό της Ευρώπης, αναβιώνουν παλαιότερες ναζιστικές αντιλήψεις ρωσοφοβίας και εργαλειοποιούν όλους όσους νομίζουν ότι έφτασε η ώρα να λύσουν τους ιστορικούς λογαριασμούς τους με τους Ρώσους…
Ο δεύτερος ηγέτης που επελέγη για τη θέση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ο Αντόνιο Κόστα πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, βεβαρυμένος με νομικές κατηγορίες.
Οι εισαγγελείς ισχυρίζονται ότι μέλη της κυβέρνησης του Κόστα προσάρμοσαν τη νομοθεσία προς όφελος των υποστηρικτών ενός υπερσύγχρονου κέντρου δεδομένων στο Σινές, στο νότιο τμήμα της κομητείας. Ο ίδιος αρνείται κάθε αδίκημα.
Τα νομικά ζητήματα του Κόστα δεν φαίνεται να έχουν αποθαρρύνει τους ηγέτες της ΕΕ, πολλοί από τους οποίους επιθυμούν να τον δουν να διαδέχεται τον Σαρλ Μισέλ στην προεδρία του Συμβουλίου, ηγούμενος των συνεδριάσεων των 27 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων του μπλοκ.
Ο Πορτογάλος πολιτικός είναι μέλος των σοσιαλιστών, οι οποίοι ήρθαν δεύτεροι στις εκλογές της ΕΕ και θέλουν έναν δικό τους να ηγηθεί του Συμβουλίου. Χαρακτηρίζεται ως συμπαθής στους Ευρωπαίους προέδρους και πρωθυπουργούς όλων των αποχρώσεων και θεωρείται ευχάριστος, δίκαιος διαπραγματευτής με τις ικανότητες που απαιτούνται για τη διαμόρφωση πολύπλοκων αποφάσεων με συναίνεση. Στην ουσία και αυτός είναι στην πραγματικότητα ένας λύκος καλυμμένος με προβειά.
Αλλά η συνεχιζόμενη νομική έρευνα θα μπορούσε να αναφερθεί από τις σκανδιναβικές χώρες που επιδιώκουν να ενισχύσουν την υποψηφιότητα της πρωθυπουργού της Δανίας Mette Frederiksen, η οποία θεωρείται ότι ευθυγραμμίζεται περισσότερο με τις θέσεις τους για την άμυνα και τη μετανάστευση.
Ακόμα στον απόηχο των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις οποίες οι ακροδεξιές ομάδες σημείωσαν σημαντική πρόοδο κάνοντας εκστρατεία κατά της σήψης μέσα στα κυρίαρχα κόμματα της Ευρώπης, τα νομικά προβλήματα του Κόστα θα μπορούσαν να είναι προβληματικά.
Αντίστοιχα, η Εσθονή πρωθυπουργός Κάγια Κάλας, προαλείφεται με την ευγενή φροντίδα της θείας Ούρσουλας και της αυλής των κλακαδόρων της, για το αξίωμα της Ύπατης Αρμοστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλαδή του υπεύθυνου για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, που μέχρι σήμερα ακουμπούσε στους …στιβαρούς ώμους του Ισπανού σοσιαλιστή Ζοζέπ Μπορέλ ενός άλλου διορισμένου επαγγελματία χρυσοκάνθαρου των Βρυξελλών…
Η κυρία Κάλας, γερμανικής καταγωγής Εσθονή, κατάγεται από ιστορική οικογένεια της πατρίδας της, με προπάππου στρατηγό της Εσθονικής εθνοφρουράς, παππού η ιστορία του οποίου αγνοείται γιατί όπως λένε οι κακές γλώσσες συνυπηρέτησε με τους Ναζί και πατέρα επίσης πρώην πρωθυπουργό, πρώην κεντρικό τραπεζίτη φορτωμένο με σκάνδαλα, αλλά και επίτροπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε διάφορα αξιώματα, επί θητείας του αλήστου μνήμης Μπαρόζο.
Είναι προφανές ότι η εκλεκτή της Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν και των Γερμανών που κάνουν κουμάντο στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, προέρχεται από το βαθύ πολιτικό στερέωμα των Βρυξελλών και τα σαλόνια του διεθνούς τραπεζικού τζετ σετ. Η ίδια όμως που δηλώνει «δικηγόρος», με μεταπτυχιακές σπουδές σε ένα …μουσικό κολλέγιο του Ουισκόνσιν, έχει ένα μυστήριο κόλλημα όχι με τον πατέρα της, αλλά με την μητέρα της η οποία βίωσε ως …νήπιο μία δεκάχρονη εξορία στη Σιβηρία από κοινού με την γιαγιά της. Και τώρα πρέπει να πάρει το αίμα της πίσω.
Οι δηλώσεις της Κάλας για την Ρωσία είναι κυριολεκτικά εμπρηστικές. Πρόσφατα η ρωσική κυβέρνηση την ενέταξε σε λίστα «καταζητούμενων προσώπων» επειδή είχε την έμπνευση, στο πλαίσιο της εκδίκησης της για τις πρακτικές του …Στάλιν, να γκρεμίσει μνημεία που τιμούσαν την απελευθερωτική δράση του Κόκκινου Στρατού από τους Ναζί.
Υπό τις συνθήκες αυτές η Κάλας δεν θα μπορεί να πατήσει το πόδι της σε ρωσικό έδαφος ούτε ως παρατηρητής για την διεξαγωγή ειρηνευτικών συνομιλιών.
Η τοποθέτηση της επομένως στο αξίωμα του Ύπατης Αρμοστή της ΕΕ, εάν τελικά εγκριθεί και από το Ευρωκοινοβούλιο, θα αποτελέσει την καλύτερη εγγύηση ασφαλώς, για διολίσθηση στον επικίνδυνο δρόμο της μετωπικής πολεμικής ρήξης με την Ρωσία.
Βαθαίνει το ρήγμα με τη Ρωσία
Ο Πούτιν σήμερα εμφανίζεται διατεθειμένος να συμβιβαστεί με μια μόνιμη ειρηνευτική λύση που θα εξασφαλίζει τις μέχρι τώρα εδαφικές κατακτήσεις οι οποίες αφορούν περιοχές με συντριπτική πλειονότητα ρωσόφωνων και θα προϋποθέτει μια μελλοντική γεωστρατηγική ουδετερότητα του Κιέβου.
Προ ημερών κάλεσε την Δύση για άμεσες διαπραγματεύσεις με βάση αυτή την πλατφόρμα διευθέτησης που τουλάχιστον υπακούει σε μία λογική αλληλουχία γεγονότων και αντανακλά τις ισορροπίες στο πεδίο της μάχης. Η απάντηση ήταν «ούτε σπιθαμή ουκρανικού εδάφους σε Ρώσους! Πόλεμος μέχρις εσχάτων και μελλοντική ένταξη της …εμπόλεμης Ουκρανίας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ».
Τα τρία ονόματα για αυτές τις θέσεις-κλειδιά της ΕΕ θα τεθούν ενώπιον και των 27 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων σε σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες την Πέμπτη 27/06 και την Παρασκευή 28/06. Θα πρέπει να εγκριθούν από την ειδική πλειοψηφία των ηγετών (τουλάχιστον δεκαπέντε χώρες, που εκπροσωπούν το 65% του ευρωπαϊκού πληθυσμού).
Οι ελπίδες να μην εγκριθούν και στη θέση τους να μπουν ηγέτες με φιλειρηνικές και λαϊκές διαθέσεις είναι από αμυδρές μέχρι ανύπαρκτες. Αλλά, ίδωμεν. Η ιστορία μπορεί να μας επιφυλάσσει ευοίωνες εξελίξεις προερχόμενες από τους λαούς του κόσμου…
Πηγές :Διαδικτυακές εκδόσεις Le Monde.fr , Banking News, ελληνικός τύπος.
