Νέο κύμα καταδίκης και κατακραυγής εναντίον του Ισραήλ προκαλεί η εκτέλεση του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς το πρωί της Τετάρτη στην Τεχεράνη. Ο Ισμαΐλ Χανίγιε βρισκόταν στην ιρανική πρωτεύουσα με αφορμή την επικείμενη ορκωμοσία του νέου προέδρου του Ιράν ΜασούντΠεζεσκιάν.
Το σιωνιστικό κράτος δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για την δολοφονία του ηγέτη της Χαμάς, χωρίς η επίσημη ανάληψη της ευθύνης να είναι αναγκαία για να εντοπιστούν πεντακάθαρα τα ίχνη του Ισραήλ πίσω από την δολοφονία. Το Ισραήλ έχει κατ’ επανάληψη χαρακτηρίσει όλη την ηγεσία της Χαμάς υπαίτια για την επιτυχημένη επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Το σημαντικότερο ωστόσο είναι ότι η δολοφονία του Χανίγιε φέρει όλα τα ίχνη του τρόπου που πολεμάει το Ισραήλ: μαζικές δολοφονίες αμάχων στα κατεχόμενα και επιλεκτικές, εκτελέσεις στελεχών της αντίστασης εκτός των παλαιστινιακών εδαφών. Ειδικά στο Ιράν αλλεπάλληλες δολοφονίες στελεχών της χώρας έχουν πραγματοποιηθεί με μοναδικό ωφελημένο από την εξόντωσή τους το Ισραήλ.
Η εκτέλεση του Χανίγιε αποτελεί πρόκληση για πολλούς λόγους. Αρχικά επειδή κατά κοινή ομολογία ήταν το πιο μετριοπαθές στέλεχος της Χαμάς. Η δολοφονία του από το Ισραήλ επιτρέπει στον Νετανιάχου να υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει «εταίρος για την ειρήνη» κι έτσι να παραπέμπει στο αόριστο μέλλον την δημιουργία των δύο κρατών.
Η εκτέλεση του Χανίγιε, που ζει εξόριστος στο Κατάρ, αποτελεί πρόκληση επειδή τινάζει στον αέρα τις εξελισσόμενες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, επιτρέποντας έτσι στο σιωνιστικό μόρφωμα να προωθήσει το σχέδιο του για την Γάζα κι όλα τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη που καταλήγει σε σομαλοποίηση: μια ακαθορίστων συνόρων άναρχη και μη κατοικήσιμη έρημος ερειπίων. Η εκτέλεση του Χανίγιε ήταν το έσχατο μέσο του Ισραήλ μετά την επικίνδυνη (για τον Σιωνισμό) τροπή που έλαβαν οι διαπραγματεύσεις την Κυριακή στην Ρώμη μεταξύ των επικεφαλής της Μοσάντ, της CIAκαι του καταριανού πρωθυπουργού, όπου η Χαμάς υιοθέτησε μια πιο ήπια στάση.
Συγκεκριμένα, ενώ μέχρι πρόσφατα η παλαιστινιακή οργάνωση είχε την θέση της απελευθέρωσης όλων των ομήρων έναντι εγγυημένου τερματισμού του πολέμου (μια θέση που απέρριπτε το Ισραήλ), την Κυριακή η Χαμάς προσήλθε με μια να θέση που έδωσε τροφή για ελπίδες εύρεσης λύσης: Διαδικασία ειρήνης τριών σταδίων που το πέρασμα σε κάθε στάδιο θα υλοποιείται κατόπιν όρων. Ακόμη και τότε ωστόσο ο Νετανιάχου έθεσε νέους όρους, όπως την μη απόσυρση του κατοχικού στρατού από τα σύνορα της Αιγύπτου με την Γάζα, που οι Σιωνιστές κατέλαβαν τον Μάιο. Η δολοφονία του Χανίγιε τινάζει στον αέρα κάθε σχετική διαπραγμάτευση, καθώς ενισχύει τις τάσεις εντός της παλαιστινιακής αντίστασης που προκρίνουν την συνέχιση του πολέμου.
Η δολοφονία του Χανίγιε επίσης θέτει νέες, τεχνικής (κι όχι πολιτικής) φύσης δυσκολίες, στο σχέδιο ειρήνης που συμφωνήθηκε στην Κίνα στις 23 Ιουλίου, κι έγινε γνωστή ως Διακήρυξη του Πεκίνου, προβλέποντας την συνεργασία των παλαιστινιακών οργανώσεων, την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, κ.α. Κι όλα αυτά με την εγγύηση Κίνας, Ρωσίας, Αιγύπτου και Αλγερίας.
Το νέο Ισραηλινό έγκλημα ωστόσο απέδειξε ποιος είναι ο τρομοκράτης στην Μέση Ανατολή. Τρομοκράτης είναι το Ισραήλ που με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ αποσταθεροποιεί όλη την περιοχή, φτάνοντας στο σημείο να εκτελεί ακόμη και εκλεγμένους πολιτικούς ηγέτες όπως ο Χανίγιε (που εξελέγη πρωθυπουργός το 2006), απειλώντας την Μέση Ανατολή με γενικευμένη ανάφλεξη. Το Ισραήλ με την εκτέλεση του Χανίγιε ανέβασε σε νέα επίπεδα την εγκληματική του δράση (όπως βεβαιώνουν οι επιθέσεις του σε Υεμένη, Αίγυπτο, Συρία και Λίβανο και κυρίως εντός των κατεχομένων με την δολοφονία 40.000 Παλαιστινίων και της μετατροπή της Γάζας σε ερείπια) καθώς πλέον κάθε αντίδραση κατά του Ισραήλ εκ μέρους των θιγόμενων –Ιράν, Χαμάς- θα είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένη.
Η νέα αυτή δραματική εξέλιξη επιβάλλει ωστόσο τον επαναπροσδιορισμό των όρων για κάθε διαπραγμάτευση. ΗΠΑ και ΕΕ πρέπει να σταματήσουν να λειτουργούν σαν σκυλάκια του Ισραήλ και να βγάλουν την Χαμάς από τη λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις, αναγορεύοντας την σε επίσημο συνομιλητή τους.
Αντίθετα, στο Ισραήλ πρέπει επιτέλους να επιβληθούν κυρώσεις. Η παγκόσμια αποδοκιμασία του από την κοινή γνώμη και ο διασυρμός του, όπως είδαμε ακόμη και στους Ολυμπιακούς με τα αλλεπάλληλα γιουχαΐσματα των σιωνιστών αθλητών, ακόμη και κατά το πρόσφατο ταξίδι του διεθνώς καταζητούμενου Νετανιάχου στις ΗΠΑ, δεν αρκούν. Η διεθνής απομόνωση του Ισραηλινού απαρτχάιντ και η μετατροπή του σε κράτος παρία στα μάτια των λαών όλου του κόσμου είναι μια μεγάλη κατάκτηση αλλά δεν φτάνει. Στο Ισραήλ πρέπει να επιβληθούν οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις κι άμεσα να καταγγελθεί η εταιρική συμφωνία του 2000 και του 2005, που προβλέπει ευνοϊκό καθεστώς για το κράτος απαρτχάιντ με την ΕΕ!
Υγ. Η δολοφονία του Χανίγιε προστίθεται στις αποτυχημένες απόπειρες δολοφονίας κατά του Σλοβάκου πρωθυπουργού Ρόμπερτ Φίτσο και του αμερικανού υποψήφιου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Πρόκειται για ολότελα διαφορετικά πολιτικά μεγέθη, ο καθένας εκ των οποίων είχε το δικό του στίγμα στον πολιτικό χάρτη, τα δικά του μίση, πάθη και πολιτικές και οικονομικές διασυνδέσεις. Από την άλλη, όμως, δεν θυμόμαστε άλλη περίοδο που οι απόπειρες δολοφονίας να ήταν τόσο συχνές. Ούτε άλλη φορά στην ιστορία που και οι τρεις στόχοι να ενοποιούνταν από την έχθρα ενός πανίσχυρου πολιτικού κέντρου: του φιλελεύθερου κατεστημένου των ΗΠΑ υπό την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος.
