Δεν θα ξέραμε τίποτα αν ο Λόιντ Όστιν (υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ) δεν τους ξεμπρόστιαζε δηλώνοντας:
«Σήμερα πολλές χώρες ανακοίνωσαν νέες δωρεές κρίσιμων συστημάτων πυροβολικού και πυρομαχικών, μεταξύ αυτών η Ιταλία, η Ελλάδα, η Νορβηγία και η Πολωνία. Τις ευχαριστούμε γι αυτό».
Την αποστολή ελληνικών όπλων στην Ουκρανία με «έξι δρομολόγια» επιβεβαίωσε στην Ολομέλεια της Βουλής ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, ενημερώνοντας για την ποσότητα αλλά και το είδος τον όπλων που μεταφέρθηκαν από την Ελλάδα ύστερα από ερωτήσεις βουλευτών της αντιπολίτευσης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ερήμην του Ελληνικού λαού, μας θέτει όλους σε κίνδυνο και μάλιστα χωρίς να τους το ζητήσει κανένας διεθνής οργανισμός επίσημα.
Σημειώνεται ότι η Ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη στείλει κρυφά και στα τέλη Φεβρουαρίου στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία και πιο συγκεκριμένα πυρομαχικά, αυτόματα τυφέκια τύπου «καλάσνικοφ» και εκτοξευτές με δύο C-130 μέσω Πολωνίας.
Όλα αυτά την ώρα που η τροπή του πολέμου δείχνει να ευνοεί το στρατό της επαρχίας του Ντομπάς και τις ρώσικες δυνάμεις.
Η Κατάληψη του Αζόφσταλ
Η κατάληψη του εργοστασίου χάλυβα Αζόφσταλ ήταν σημείο καμπής για την εξέλιξη του πολέμου.
Να λάβουμε υπόψη μας ότι η Ουκρανία έχει πλέον αποκοπεί από την πρόσβαση στην Αζοφική θάλασσα.
Η έκταση της Αζοφικής είναι όσο το …Αιγαίο Πέλαγος με μεγάλα ανεκμετάλλευτα αποθέματα φυσικού αερίου, πλούσια σε ψάρια. Σημαντικό υδροβιότοπο και κόμβο με το λιμάνι της Μαριούπολης στην μεταφορά προϊόντων από και προς την Ρωσία και τις υπόλοιπες χώρες της Ανατολής.
Η έκταση του Αζόφσταλ είναι όσο ο… Πειραιάς.
Οι Αρχές του Ντομπάς ανακοίνωσαν ότι ολόκληρη η ρυπογόνα και ξεπερασμένη τεχνολογικά μονάδα θα μετατραπεί σε τουριστικό πάρκο. Η δε Μαριούπολη θα ξαναχτιστεί ως μια σύγχρονη τουριστική και εμπορική πόλη.
Κάποια στιγμή ο πόλεμος θα τελειώσει και αυτό που θα μας μείνει θα είναι ότι ο Μητσοτάκης έδινε νύχτα όπλα στους Ουκρανούς Ναζί. Αυτό στην καλή περίπτωση.
Γιατί την άλλη, την κακή, μπορεί να γίνουμε και πολεμικός στόχος χωρίς κανείς Έλληνας να γνωρίζει τον λόγο.
Τα Ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας «ενημέρωναν» προχτές ότι η Μαρία Ζαχάροβα (εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών της Ρωσίας ) «έκτος εαυτού» έκανε ανθελληνικές δηλώσεις με παραληρηματικό ύφος. Η Μαρία Ζαχάροβα εντελώς ήρεμα δήλωσε τα εξής:
«Είναι αδιανόητο να συγκρίνονται οι ήρωες του Μεσολογγίου με τους νεοναζί του Αζόφ. Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία που χρονολογείται πριν από 200 χρόνια εξισώθηκε με τα εγκλήματα που διέπραξε το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο διεξάγει πόλεμο εναντίον των ίδιων των πολιτών του στο Ντονμπάς εδώ και οκτώ χρόνια».
Και συνέχισε: «Πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια της Αθήνας να δικαιολογήσει τη βαθιά λανθασμένη απόφασή της να ενταχθεί στο αντιρωσικό μέτωπο της Δύσης, μεταξύ άλλων με την προμήθεια στο Κίεβο όπλων, τα οποία χρησιμοποιούνται για καθημερινά πλήγματα κατά ειρηνικών πολιτών στο Ντονμπάς».
Όλα αυτά την ώρα που πληθαίνουν οι φωνές ενάντια στον τυχοδιωκτισμό του ΝΑΤΟ να προκαλέσει τον πόλεμο στην Ουκρανίας επιχειρώντας να προωθήσει τις Αμερικάνικες βάσεις μέχρι τα σύνορα με την Ρωσία.
«Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να μειώσουν τη Ρωσία σε επίπεδο παρία είναι καταδικασμένες σε αποτυχία».
Αυτό το συμπέρασμα έβγαλε η αμερικανική έκδοση του Politico.
Η ανατολή είναι το μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη τόσο γεωγραφικά όσο και πληθυσμιακά. Καταδικάστηκε εδώ και αιώνες να κάνει την βαριά δουλειά για λογαριασμό της Δύσης ζώντας οι λαοί της μέσα στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Μιλάμε για την Κίνα, την Ινδία, το Πακιστάν και τις υπόλοιπες χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Έφτασε η ώρα του «Ως εδώ!».
Η Αλίσα είναι μια νεαρή κοπέλα από το Κούργκαν (Курган) της Κεντρικής Ρωσίας. Τις προάλλες έγραψε ένα σχόλιο σε μια ανάρτηση του Ria Novosti στην σελίδα του στο VKontakte.
Λέει λοιπόν μεταξύ άλλων:
«Κάποτε ήμουν σε μια παράσταση βασισμένη στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν “Το άσχημο παπάκι”. Με εντυπωσίασε η ιδέα που ενυπάρχει στο έργο. Το άσχημο παπάκι δεν καταλάβαινε ποιος ήταν, και ως εκ τούτου ήταν έτοιμο να θεωρήσει τον εαυτό του γαλοπούλα, κόκορα, πάπια, οποιοδήποτε άλλο πουλερικό ή ακόμα και ζώο. Όμως όσο κι αν αντέγραφε τις συνήθειες άλλων κατοίκων του πτηνοτροφείου, δεν έγινε δικός του για κανέναν. Τα βάσανά του τελείωσαν μόνο όταν συνειδητοποίησε δεν έπρεπε να ζει με τους κανόνες κάποιου άλλου.
Γιατί θυμάμαι συχνά αυτή την ιστορία τελευταία;
Γιατί σε αυτή την αλληγορία βλέπω τα αίτια της κρίσης, στην οποία ενεπλάκησαν η Ρωσία, η Ουκρανία και όλη η Ευρώπη. Αυτή η κρίση είναι δικό μας λάθος. Βρίσκεται στο γεγονός ότι για κάποιο χρονικό διάστημα απαρνηθήκαμε τον εαυτό μας. Προσπαθήσαμε να γίνουμε κάποιος άλλος.
Και η Ουκρανία προσπάθησε και εξακολουθεί να προσπαθεί να κάνει το ίδιο. Και όλοι πρέπει να πληρώσουμε πολύ υψηλό τίμημα για αυτά τα λάθη. Η Ρωσία, τυφλωμένη από τη λάμψη των βιτρινών, φιλοδοξούσε να γίνει Ευρώπη, μη καταλαβαίνοντας γιατί δεν τα κατάφερνε;
Οι περιβόητες «ευρωπαϊκές αξίες» δεν είναι κακές και δεν μας είναι ξένες. Το πρόβλημα είναι ότι οι αξίες μας είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές. Και απλώς δεν χωράμε στο προκρούστειο κρεβάτι των ευρωπαϊκών αξιών.
Επιδιώξαμε την Ευρώπη, αλλά είμαστε περισσότερα από την Ευρώπη. Έχει αποδειχθεί αδύνατο να περιορίσουμε τις αξίες μας στην οικονομία της αγοράς και το κράτους δικαίου.
Και η ανταγωνιστικότητα, όσο καλή και αν είναι από μόνη της, δεν μπορεί να είναι εθνική ιδέα. Απλά πρέπει να είμαστε ο φορέας των ιδεών της δικαιοσύνης, του ελέους, της αλληλοβοήθειας, της αγάπης για την πατρίδα και τη ρωσική κουλτούρα.
Η Ρωσία δεν πρέπει να είναι μέρος ενός κοτετσιού πουλερικών και να παλεύει εκεί για μια θέση στην ταΐστρα».
