Είσαι 55 μέχρι 67 χρονών και διαπιστώνεις ότι δεν μπορείς να κατοχυρώσεις δικαίωμα για σύνταξη; Κανένα πρόβλημα! Τώρα η «κυβέρνηση του 41%» σου δίνει το δικαίωμα να δουλεύεις μέχρι και τα 74.Και όταν με το καλό συμπληρώσεις τις προϋποθέσεις ,τότε, στην καλύτερη ηλικία των 70 ή και των 74, τότε που …αρχίζει η ζωή δηλαδή, θα μπορέσεις να …απολαύσεις την σύνταξη σου, που και πάλι δεν θα φτάνει για να ζήσεις αξιοπρεπώς και ίσως, λέμε ίσως, να χρειαστεί να δουλεύεις και πάλι για να την συμπληρώνεις…
Όπως αναφέρεται λοιπόν στο Άρθρο 61 του νομοσχεδίου που κατέθεσε η κυβέρνηση, για την Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης(ΔΥΠΑ) με τίτλο «Προγράμματα απασχόλησης ανέργων ηλικίας πενήντα πέντε (55) ετών και άνω – Τροποποίηση παρ. 6 άρθρου 74 ν. 3863/2010»:
«Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Οικονομικών και Εσωτερικών, μετά από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (Δ.ΥΠ.Α.), είναι δυνατή η ένταξη ανέργων, εγγεγραμμένων στο Ψηφιακό Μητρώο της Δ.ΥΠ.Α., ηλικίας πενήντα πέντε (55) έως εξήντα επτά (67) ετών, σε προγράμματα που καταρτίζονται από τη Δ.ΥΠ.Α., για την απασχόλησή τους στον δημόσιο τομέα, όπως αυτός ορίζεται στην περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), κατά παρέκκλιση των παρ. 1 και 2 του άρθρου 2 του ν. 4765/2021 (Α’ 6).
Με την ίδια απόφαση δύνανται να καθορίζονται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες είναι δυνατή η εφαρμογή του παρόντος σε ανέργους ηλικίας άνω των εξήντα επτά (67) και έως εβδομήντα τεσσάρων (74) ετών, που δεν έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο συντάξιμο χρόνο για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, και να ορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις, η χρηματοδότηση και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την υλοποίηση του προγράμματος».
Με αυτήν την κίνηση η κυβέρνηση στο όνομα της δήθεν δυνατότητας που δίνει για να μπορεί να κατοχυρώσει ο εργαζόμενος συνταξιοδοτικά δικαιώματα, περνά όχι από το παράθυρο αλλά κανονικά από την πόρτα την παράταση του εργάσιμου βίου μέχρι και τα 74. Υλοποιεί έτσι τα σχέδια που υπάρχουν από το 2012 και αποτυπώνονταν στην λευκή βίβλο.
https://www.eurofound.europa.eu/el/topic/retirement
Η παράταση του εργασιακού βίου αποτελεί μια από τις κεντρικές επιλογές της στρατηγικής του κεφαλαίου που δικαιολογείται στο όνομα της αύξησης του μέσου όρου ζωής, καθώς όπως λένε αυτό θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στα ασφαλιστικά συστήματα. Ιδιαίτερα, από την αρχή της κρίσης όλο και πιο συχνά φορείς της ΕΕ (Eurofound, EU-OSHA,Cedefop, EIGE) προσπαθούν να τυλίξουν με διάφορα περιτυλίγματα την κεντρική επιλογή τους που είναι η επιμήκυνση του εργασιακού βίου. Στο όνομα λοιπόν της «ισότητας» των εργαζόμενων γυναικών προτείνουν να μην βγαίνουν νωρίτερα οι γυναίκες στην σύνταξη λόγω της μητρότητας , αλλά να ακολουθούν τα όρια των ανδρών. Προβάλλοντας την θέση για μια ποιο «φιλική» ευρωπαϊκή αγορά εργασίας για τους μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζόμενους καταφέρνουν με διάφορους τρόπους εκατομμύρια άτομα τα τελευταία χρόνια άνω των 65 ετών σε πολλές χώρες της Ευρώπης να εργάζονταν μέχρι και τα 70 τους χρόνια. Μάλιστα, η αυξητική τάση αναμένεται να συνεχιστεί και να ενταθεί τα επόμενα χρόνια.
Αλλά και πρόσφατα στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ στο Πόρτο τον Μάη του 2021, στο κείμενο με τίτλο «Κοινωνική Δέσμευση του Πόρτο» αναφέρεται: «προώθηση της πρόσβασης σε βασικές ψηφιακές δεξιότητες για τουλάχιστον το 80% των ατόμων ηλικίας 16-74 ετών, ενισχύοντας έτσι τις δεξιότητες, την εκ νέου απόκτηση δεξιοτήτων, την απασχολησιμότητα και την καινοτομία».
Οι σχεδιαστές της ευρωπαϊκής πολιτικής ορίζουν το εύρος 16-74 ετών για να προτρέψουν τους ηλικιωμένους εργαζόμενους των 70 και 74ετών να προσαρμοστούν στην ψηφιακή εποχή ώστε να είναι απασχολήσιμοι! Ξέρουν καλά ότι οι ψηφιακές δεξιότητες θα είναι πλέον απαραίτητες για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας, στα πλαίσια της στρατηγικής της ΕΕ για την «ενεργό γήρανση», που σημαίνει δουλειά ακόμη και στα γηρατειά!
Όλα αυτά αποβλέπουν στο να μειωθεί ο χρόνος που τα κράτη αποδίδουν συντάξεις.
Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι το προσδόκιμο ζωής είναι τα 84 χρόνια για τους άντρες και 89 για τις γυναίκες και με εργασιακό βίο να φτάνει στα 74 χρόνια καταλαβαίνουμε ότι ο μέσος χρόνος συνταξιοδοτικών καταβολών για κάθε εργαζόμενο που θα βγαίνει στη σύνταξη μειώνεται στα 10-15 έτη. Με αυτές τις άθλιες επιλογές τα κοράκια των Βρυξελλών επιχειρούν να λύσουν πανευρωπαϊκά το συνταξιοδοτικό.
Είναι με λίγα λόγια αυτό που ομολόγησε εν τη αφέλεια του ο τότε υπουργός εργασίας στην κυβέρνηση Παπανδρέου Ανδρέας Λοβέρδος όταν αναφερόμενος στην επιβίωση του ασφαλιστικού είπε ότι ο λόγος που κινδυνεύει δεν είναι ότι τα αποθεματικά του κατασπαταλήθηκαν και κουρεύτηκαν από τον Βενιζέλο αλλά ότι «Οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν κιόλας, ζουν πολλά χρόνια μετά την συνταξιοδότηση»…
Σχετικές κατευθύνσεις για το ζήτημα αυτό αποτυπώθηκαν και παλιότερα στο σχέδιο του «Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων» Στο κεφάλαιο 3 του σχεδίου, με τίτλο «Επαρκής και βιώσιμη κοινωνική προστασία», σημειώνεται για τις συντάξεις: «Η αυξανόμενη μακροζωία και η συρρίκνωση του ενεργού πληθυσμού γεννούν τη διττή πρόκληση της διασφάλισης της οικονομικής βιωσιμότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων και της παροχής επαρκούς εισοδήματος στους συνταξιούχους. Η σύνδεση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής και η μείωση της απόστασης μεταξύ της πραγματικής και της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης μέσω της αποτροπής των πρόωρων αποχωρήσεων από την αγορά εργασίας αποτελούν σημαντικά μέσα για τον συγκερασμό των στόχων της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών και, ταυτοχρόνως, της δίκαιης μεταχείρισης των γενεών».
Άραγε αυτή η ρύθμιση αφορά μόνο εργαζόμενους που δεν έχουν συμπληρώσει τα 5.000 ένσημα για να πάρουν την Εθνική σύνταξη του Κατρούγκλου των 384 ευρώ, και των 20 χρόνων εργασίας για την εξασφάλιση της ή έχει μεγαλύτερο βάθος και προοπτική;
Στην στρατηγική του κεφαλαίου, πέρα από την πλήρη ελαστικοποίηση και την επιβολή του καθεστώτος της εργασιακής περιπλάνησης και της μαύρης εργασίας, οι νέοι εργαζόμενοι είναι σχεδόν αδύνατον να κατοχυρώσουν συνταξιοδοτικά δικαιώματα με την ημιαπασχόληση και τα μεγάλα διαστήματα ανεργίας, την υποδηλωμένη ή και την καθαρή μαύρη εργασία που κυμαίνεται σε μεγάλα ποσοστά παρά τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης για πάταξη της.
Η κυβέρνηση και με αυτό το νομοσχέδιο προδιαγράφει το μέλλον των σημερινών 30ρηδων που δεν θα πάρουν σύνταξη ποτέ και θα δουλεύουν μέχρι τα βαθιά τους γεράματα!
