Πηγή: Infowar
Συνήθως ο δημόσιος διάλογος για «σύγχρονο ολοκληρωτισμό» αφορά κάποιο νέο είδος (νομικό ή τεχνολογικό) παρακολούθησης ή καταστολής. Από την οπτική γωνία ενός ερευνητή όμως, η ουσία βρίσκεται στην καταγραφή και οργάνωση δεδομένων. Με αφορμή την αναδιοργάνωση του Δημοσίου από τον Τραμπ, σήμερα θα κατανοήσουμε την πραγματική δύναμη πίσω από την Palantir και τις εταιρίες εμπορίας προσωπικών δεδομένων.
Το κάτω συρτάρι του γραφείου μας
Όλες και όλοι έχουμε αναγκαστεί κάποια στιγμή στη ζωή μας να τακτοποιήσουμε το κάτω συρτάρι του γραφείου μας. Όλες και όλοι θυμόμαστε τη διαφορά μεταξύ του πριν και μετά.
Μια παρόμοια διαφορά (αλλά πολύ μεγαλύτερη και σημαντικότερη για την κοινωνική και προσωπική ελευθερία) υπάρχει στη διαχείριση δεδομένων. Πολλές φορές γίνεται δημόσιος διάλογος με δευτερογενή άρθρα για συστήματα παρακολούθησης, καταγραφής της προσωπικότητας των πολιτών και ηχηρών αποκαλύψεων, ο οποίος επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά στα τεχνικά εργαλεία, τις μεθόδους ανάλυσης, την οπτικοποίηση και τις εταιρίες που πρωταγωνίστησαν σε (άλλη μια) μαζική εισβολή στην προσωπική μας ζωή.
Τα περισσότερα από αυτά τα δευτερογενή άρθρα μπορούμε να τα δούμε σχεδόν ως διαφημιστικά υπέρ των εταιριών, καθώς προσελκύουν (τους χειρότερους) επενδυτές, αλλά κυρίως επειδή αποφεύγουν να αναφερθούν στο βασικότερο ζήτημα. Την ίδια την ύπαρξη, οργάνωση και προετοιμασία των δεδομένων που θα αξιοποιηθούν μετά. Αποτελεί θέση μας πως αν θέλουμε να μιλήσουμε για ολοκληρωτισμό με σύγχρονα εργαλεία, δε μπορούμε να μη στοχεύουμε ακριβώς σε αυτό το σημείο: τα δεδομένα και η ιδιοκτησία τους αποτελούν πρώτη ύλη πολιτικής ισχύος, ακόμα και πριν τη χρήση τους.
Η δύναμη της τακτοποίησης και της επιμέλειας
Μια από τις λιγότερο μαγευτικές αλλά ταυτόχρονα πιο σημαντικές πλευρές της ερευνητικής δουλειάς δεν είναι το πείραμα ή η καταγραφή. Είναι συγκεκριμένα η οργάνωση των στοιχείων που έχουμε σε τακτοποιημένους πίνακες και βάσεις δεδομένων. Σχεδόν καμία σύγχρονη ανάλυση δε μπορεί όχι να προχωρήσει, αλλά ούτε καν να ξεκινήσει χωρίς αυτό το βήμα.
Για να δώσουμε ένα παράδειγμα, πρόσφατα προχωρήσαμε σε μια σύντομη μελέτη του τρόπου με τον οποίο γίνεται η κάλυψη της νεανικής παραβατικότητας από τα ΜΜΕ. Η έρευνα αυτή θα ήταν αδύνατη χωρίς της πρωτύτερη δουλειά του ελληνικού MediaWatch, το οποίο έκανε την οργανωμένη καταγραφή ενός τεράστιου όγκου δεδομένων ώστε να μπορούμε να περάσουμε από χαοτικές ιστοσελίδες όπως η παρακάτω…
