Πηγή: Guernica
Στις 3 Νοεμβρίου διεξήχθησαν στις ΗΠΑ προεδρικές εκλογές. Τα αποτελέσματα δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμη. Ωστόσο, η ψηφοφορία έχει ήδη γίνει πιθανότατα η πιο αμφιλεγόμενη στην ιστορία της χώρας. Ζητήσαμε από τον διάσημο πολιτικό ακτιβιστή από τη Νέα Υόρκη, Greg Butterfield, να σχολιάσει την πορεία αυτής της σκανδαλώδους εκστρατείας:
Το ίδιο το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ είναι απαρχαιωμένο. Ακόμα και οι συμμετέχοντες στην εκλογική διαδικασία μίλησαν γι’ αυτό. Δεν είναι ώρα για μεταρρύθμιση;
Απολύτως! Το Εκλογικό Συμβούλιο αποτελεί κατάλοιπο της δουλείας και θα έπρεπε να είχε καταργηθεί μαζί με αυτό το φρικτό θεσμικό όργανο. Αλλά η καπιταλιστική άρχουσα τάξη των Ηνωμένων Πολιτειών βρήκε ένα χρήσιμο εργαλείο για να αποτρέψει κάθε πραγματικό εκπρόσωπο των συμφερόντων των εργαζομένων και των καταπιεσμένων να αναλάβει την προεδρία. Τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί είναι πιστοί σε αυτό το σύστημα και έχουν ωφεληθεί από αυτό.
Ο Μπάιντεν είναι έτοιμος να κερδίσει τις 270 εκλογικές ψήφους που απαιτούνται για να γίνει πρόεδρος. Αλλά το αποτέλεσμα εξακολουθεί να μην είναι βέβαιο, επειδή ο Τραμπ έχει τα πλεονεκτήματα του αξιώματός του και του απαρχαιωμένου εκλογικού συστήματος των ΗΠΑ. Ο Τραμπ τοποθέτησε στο Ανώτατο Δικαστήριο, ένα μη εκλεγμένο σώμα ισόβιας θητείας , τους ιδεολογικούς του συμμάχους. Τρεις από τους νυν δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου βοήθησαν τον Τζορτζ Ο. Μπους να κλέψει τις προεδρικές εκλογές το 2000. Το σύστημα του Εκλογικού Συμβουλίου είναι επίσης ευάλλωτο σε χειραγώγηση.
Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο και ακόμα και εδώ στην χώρα δεν καταλαβαίνουν τι είναι το Εκλογικό Συμβούλιο, και αυτό είναι καλό για τους πλούσιους και τους ισχυρούς. Το Εκλογικό Συμβούλιο ιδρύθηκε αρχικά για να προστατεύσει τα συμφέροντα των κατόχων σκλάβων στις Νότιες Πολιτείες. Σήμερα εξυπηρετεί παρόμοιο σκοπό για την προάσπιση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και της λευκής υπεροχής. Μικρότερες πολιτείες με μεγαλύτερο αριθμό λευκών και με λιγότερους εργάτες έχουν πολύ μεγαλύτερη εξουσία στο Εκλογικό Συμβούλιο, ενώ τπολιτείες με τεράστια συγκέντρωση εργαζομένων όλων των εθνικοτήτων έχουν πολύ λιγότερη δύναμη.
Το ίδιο το γεγονός ότι σήμερα τίθεται θέμα για το ποιος κέρδισε τις εκλογές δείχνει πόσο γελοίο είναι αυτό το σύστημα. Στη λαϊκή ψηφοφορία, ο Μπάιντεν έχει περισσότερες από 4 εκατομμύρια ψήφους από τον Τραμπ. Ωστόσο, το αποτέλεσμα βασίζεται σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους σε λίγες περιοχές.
Γιατί μια χώρα με τόσο ατελές εκλογικό σύστημα θεωρείται μοντέλο δημοκρατίας που υπαγορεύει τους “κανόνες του παιχνιδιού” σε άλλες χώρες κατά τη διάρκεια των εκλογών;
Η δημοκρατία των ΗΠΑ είναι και ήταν πάντα μια μυθοπλασία που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει την οικονομική και στρατιωτική κυριαρχία των ΗΠΑ σε άλλες χώρες. Είναι ένα αφήγημα που χρησιμοποιείται για να ξεγελάσει το κοινό της χώρας ώστε να υποστηρίξει τους βάναυσους πολέμους των ΗΠΑ, τις κυρώσεις και την οικονομική εκμετάλλευση. Και οι ντόπιες τάξεις των άλλων χωρών που υπηρετούν πιστά τις ΗΠΑ προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ίδια φαντασίωση προς όφελός τους.
Για παράδειγμα, το φασιστικό πραξικόπημα πέρυσι κατά του προέδρου Evo Morales στη Βολιβία προσπάθησε να καλύψει τον εαυτό του με το φωτοστέφανο της αμερικανικής δημοκρατίας. Ευτυχώς, ο βολιβιανός λαός έδωσε στον κόσμο ένα δυνατό μάθημα για την πραγματική δημοκρατία του λαού με την πρόσφατη αποκήρυξή του για το πραξικόπημα.
Η Ursula Gacek, επικεφαλής της Προεδρικής Αποστολής Εκλογικών Παρατηρητών του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη(ΟΑΣΕ) στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει ήδη δηλώσει ότι οι τρέχουσες εκλογές διεξήχθησαν χωρίς σοβαρές παραβιάσεις. Την ίδια στιγμή, εκπρόσωποι του ΟΑΣΕ δεν είχαν καθόλου πρόσβαση σε εκλογικά τμήματα σε 18 πολιτείες. Μπορούμε να συγκρίνουμε την εκλογική προσοχή των διεθνών οργανισμών όσον αφορά τις εκλογές σε διαφορετικές χώρες;
Ο αριθμός αυτός μειώθηκε σε μόλις 30 επειδή η κυβέρνηση του Τραμπ δεν προσκάλεσε τους παρατηρητές και επίσης λόγω ανησυχιών για την άγρια εξάπλωση της πανδημίας στις ΗΠΑ.
Φυσικά, είναι γελοίο για τις ΗΠΑ να επιμένουν σε μεγάλο αριθμό εκλογικών παρατηρητών σε άλλες χώρες όταν οι ίδιοι οι αξιωματούχοι δεν τους καλωσορίζουν εδώ. Όχι ότι θα περιμέναμε από τον ΟΑΣΕ, ο οποίος συνδέεται με τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, να ασκήσει σοβαρή κριτική στον σύμμαχό τους στις ΗΠΑ.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι ένα πολύ πιο σοβαρό αίτημα για διεθνείς εκλογικούς παρατηρητές έγινε από το Κίνημα της 12ης Δεκεμβρίου, μια ομάδα μαύρης απελευθέρωσης με καθεστώς παρατηρητή στα Ηνωμένα Έθνη. Η ομάδα αυτή κάλεσε τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών να καλέσει διεθνείς εκλογικούς παρατηρητές από την Αφρικανική Ένωση και την Κοινότητα της Καραϊβικής (CARICOM) για να παρακολουθήσουν τις απειλές καταστολής των ψηφοφόρων. Δυστυχώς, αλλά χωρίς έκπληξη, ο ΟΗΕ αρνήθηκε να λάβει θέση.
Υπήρξαν αναφορές ότι τα μέτρα ασφαλείας λόγω της εξάπλωσης του κορονοϊού ήταν τόσο αυστηρά που δεν επιτράπηκε η είσοδος ορισμένων παρατηρητών στο Μίσιγκαν στο εκλογικό κέντρο. Αν είχε συμβεί μια τέτοια κατάσταση, για παράδειγμα, στη Ρωσία, όλοι οι διεθνείς οργανισμοί θα είχαν ήδη αναφέρει εκλογική νοθεία…
Υπάρχουν δύο πλευρές αυτού του ζητήματος. Ναι, ο αριθμός των παρατηρητών ήταν περιορισμένος (και για τα δύο κομματα) στο Μίσιγκαν και σε άλλες περιοχές λόγω ανησυχιών για την πανδημία. Αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι παρατηρητές στο Ντιτρόιτ, για παράδειγμα, προσπαθούσαν να διαταράξουν την καταμέτρηση των ψήφων πλημμυρίζοντας το κτίριο, φωνάζοντας στους εργαζόμενους στην εκλογική διαδικασία, αρνούμενοι να φορέσουν μάσκες, κτλ. Αυτές οι τακτικές των οπαδών του Τραμπ θα φαίνονται πολύ γνωστές σε όσους έχουν μελετήσει τις ταραχές του ουκρανικού κινήματος Maidan και άλλες “χρωματικές επαναστάσεις” με φασιστική χροιά.
Και είναι εξίσου αληθές ότι οι ΗΠΑ θα καταδικάσουν υποκριτικά τις εκλογές οποιασδήποτε χώρας στον κατάλογο στόχων της που έλαβε παρόμοια μέτρα, και αυτό θα γινόταν είτε Δημοκρατικός είτε με Ρεπουμπλικάνος, είτε ο Τραμπ είτε ο Μπάιντεν, βρισκόταν στον Λευκό Οίκο.
Ας συνεχίσουμε την αναλογία, στο Σαν Φρανσίσκο ο Τζο Μπάιντεν έλαβε το 86% των ψήφων, στην Περιφέρεια της Κολούμπια. 92,6% των ψήφων. Ταυτόχρονα, εάν ο Πούτιν ή ο Λουκασένκο λάβουν το 70-80% των ψήφων, θεωρείται ένδειξη νοθείας. Δεν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά εδώ;
Υπάρχει ένα καταφανές διπλό πρότυπο. Ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ συχνά αναφέρεται σε εκλογές σε άλλες χώρες για να αμφισβητήσει αυτές που θεωρεί ως αντιπάλους και εχθρούς του και για να κερδίσει ένα πλεονέκτημα στην παγκόσμια σκηνή.
Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι υπήρξε μια πραγματικά μαζική αποκήρυξη του Τραμπ στις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ, όπου συγκεντρώνονται οι μεγάλες μάζες της πολυεθνικής εργατικής τάξης. Η Ουάσινγκτον, είναι μια πόλη πλειοψηφίας μαύρων που έχει καταχραστεί φρικτά η κυβέρνηση Τραμπ. επομένως, η ψηφοφορία αυτή δεν προκαλεί έκπληξη.
Αυτό μπορεί να είναι ρητορικό ερώτημα, αλλά γιατί ο Alexey Navalny σιωπά σχετικά με παραβιάσεις στις ΗΠΑ; Γιατί η Διεθνής Διαφάνεια ζητά την εκ νέου καταμέτρηση στη Γεωργία, αλλά όχι στην Αμερική;
Ο Navalny και η Διεθνής Διαφάνεια και οι μεταξύ τους δεσμοί υπάρχουν για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού. Αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν έγκυροι, θα είχαν συνταχθεί με το κάλεσμα των λαϊκών οργανώσεων στις ΗΠΑ να στείλουν διεθνείς εκλογικούς παρατηρητές για την προστασία των δικαιωμάτων των μαύρων και άλλων ανθρώπων της εργατικής τάξης που αντιμετωπίζουν την καταστολή των ψήφων τους και τη φασιστικη απειλη. Αλλά δεν είναι αυτός ο ρόλος τους. Υπάρχουν για να βοηθουν τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Ευρώπης να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους στο εξωτερικό, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στο Λευκό Οίκο.
Έχουμε συνηθίσει το γεγονός ότι, από την άποψη της επικρατούσας άποψης, οι παραβιάσεις και η παρέμβαση στην εκλογική διαδικασία αποτελούν χαρακτηριστικό της “Ρωσίας, της Κίνας, του Ιράν, της Λευκορωσίας” και άλλων χωρών με δήθεν ασταθείς δημοκρατικές παραδόσεις. Αλλά από εδώ και στο εξής, έχουν αλλάξει όλα;
Ελπίζω ότι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα βγουν από αυτήν την εμπειρία με καλύτερη κατανόηση του πόσο αντιδημοκρατικές είναι πραγματικά οι εκλογές στις ΗΠΑ. Η υποκρισία των Ηνωμένων Πολιτειών να ανακηρύσσουν τον εαυτό τους ως παγκόσμιο διαιτητή της δημοκρατίας για τον κόσμο είναι εμφανής για όλους.
Από τη μια πλευρά, ο Ντόναλντ Τραμπ και οι υποστηρικτές του έχουν περάσει μήνες προσπαθώντας να καταστείλουν την ψηφοφορία. Αυτό συμβαίνει επειδή γνώριζαν ότι πολλοί άνθρωποι φοβόντουσαν και ήταν έτοιμοι να τον αποκηρύξουν, για την αμέλεια του στην αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID-19 και τις ανοιχτές εκκλήσεις του για ρατσιστική βία.
Ο Τραμπ είπε ψέματα, αμφισβητώντας το αποτέλεσμα χωρίς αποδείξεις. Έφτασε στο σημείο να διορίσει έναν σύμμαχο, τον Louis DeJoy, για να σαμποτάρει τις εργασίες της Ταχυδρομικής Υπηρεσίας. Προσπάθησε να εκφοβίσει τους ψηφοφόρους, ειδικά τους μαύρους και άλλες καταπιεσμένες εθνικές μειονότητες, προτρέποντας τους ρατσιστές λευκούς υποστηρικτές του, συμπεριλαμβανομένων ένοπλων φασιστικών συμμοριών, να “παρακολουθήσουν” την ψηφοφορία.
Μετά τις εκλογές, ο Τραμπ αμέσως ανακήρυξε τον εαυτό του νικητή πριν καταμετρηθούν οι ψήφοι. Σήμερα, οι φίλοι του εξακολουθούν να απειλούν τους εργαζομένους στις ψηφοφορίες σε πολιτείες όπως η Πενσυλβάνια και η Αριζόνα, όπου οι ψήφοι εξακολουθούν να κατατίθενται. Στα δικαστήρια προσπάθησε να σταματήσει την καταμέτρηση των νόμιμων ψήφων.
Από την άλλη πλευρά, γνωρίζουμε ότι το Δημοκρατικό Κόμμα το προκάλεσε αυτό στον εαυτό του. Νωρίτερα φέτος, οι Δημοκρατικοί ηγέτες για άλλη μια φορά σαμποτάρισαν την εκστρατεία του Bernie Sanders, ο οποίος πρότεινε ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα που θα μπορούσε να απευθυνθεί σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων και μερικών που ήταν παγιδευμένοι στα δίχτυα του Τραμπ. Οι Δημοκρατικοί ηγέτες πρότειναν αντ’ αυτού τον Τζο Μπάιντεν, έναν δεξιό διαγωνιζόμενο χωρίς αξιοπιστία, ως αντίπαλο της οικονομικής εκμετάλλευσης, της ρατσιστικής βίας ή του πολέμου. Αυτό τους έφερε σε μεγάλο μειονέκτημα.
Είναι σαφές ότι ο κόσμος βγήκε να ψηφίσει κατά του Τραμπ, όχι επειδή πιστεύει ότι ο Μπάιντεν ή οι Δημοκρατικοί θα διορθώσουν τα βαθιά προβλήματα της χώρας. Γι’ αυτό οι Δημοκρατικοί δεν κατάφεραν τη σαρωτική νίκη που ήλπιζαν στη Γερουσία και σε άλλες ψηφοφορίες. Οι υποτιθέμενοι “outsiders” Δημοκρατικοί που πρότειναν ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα, όπως ο Ιλχάν Ομάρ και η Οκάσιο-Κορτέζ, ήταν οι πιο επιτυχημένοι.
Για όσους από εμάς είναι αφοσιωμένοι στην οργάνωση ενός ανεξάρτητου κινήματος προς το συμφέρον των εργαζομένων, είναι σαφές ότι ο αγώνας για θέσεις εργασίας, υγειονομική περίθαλψη, στέγαση, κατά του πολέμου και της φυλετικής αδικίας πρέπει να συνεχιστεί είτε ο Τραμπ είτε ο Μπάιντεν είναι στο Λευκό Οίκο.
Έχετε ακούσει για αξιόπιστες περιπτώσεις εκλογικής απάτης σε αυτήν ή σε προηγούμενες εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες; Έχουν ασκηθεί διώξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον όσων νόθευσαν τις εκλογές;
Δεν έχουν υπάρξει σημαντικές, αξιόπιστες περιπτώσεις εκλογικής απάτης στη σύγχρονη εποχή. Το εκλογικό σύστημα ελέγχεται αυστηρά και οι επιλογές που προσφέρονται από τα δύο καπιταλιστικά κόμματα είναι πολύ περιορισμένες και ασφαλείς εντός του συστήματος.
Το πραγματικό πρόβλημα ήταν η καταστολή των ψηφοφόρων. Αυτό εκδηλώθηκε δημοσίως ιδιαίτερα στις εκλογές του 2000 στη Φλόριντα, όταν δεξιοί Κουβανοί εξόριστοι κινητοποιήθηκαν από την καμπάνια του Μπους για να απειλήσουν τους μαύρους ψηφοφόρους και τους ηλικιωμένους πολίτες και να τους εμποδίσουν να ψηφίσουν. Από τότε, η καταστολή των ψηφοφόρων από τους υπέρμαχους της λευκής ανωτερότητας έχει γίνει πιο σύνηθες πρόβλημα σε ορισμένες πολιτείες του Νότου και τις μεσοδυτικές.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι οι μαύροι σε μεγάλο μέρος των ΗΠΑ απέκτησαν το δικαίωμα ψήφου μόνο μετά την έναρξη της ισχύος του νόμου του 1965 για τα πολιτικά δικαιώματα. Αυτός ο νόμος καταργούσε μια τεράστια σειρά ρατσιστικών νόμων και πολιτειακών τακτικών εκφοβισμού ειδικά σχεδιασμένων για να αποτρέψουν τους Αφροαμερικανούς από την ψηφοφορία. Ο νόμος για τα πολιτικά δικαιώματα δεν εγκρίθηκε από την άρχουσα τάξη ως πράξη καλής θέλησης. Τους επιβλήθηκε από το ισχυρό Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων υπό την ηγεσία του Δρ. Martin Luther King Jr. και του Malcolm X, με τη συμμετοχή εκατομμυρίων άσπρων και μαύρων εργαζομένων.
Το 2012, το Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α. ακύρωσε μια βασική διάταξη του Νόμου για τα Ατομικά Δικαιώματα. Τώρα πολλές πολιτείες, όχι μόνο στο Νότο, έχουν θεσπίσει νόμους που θέτουν εμπόδια στο δρόμο των μαύρων, λατίνων, ασιατών, αράβων και ιθαγενών ψηφοφόρων, και των φτωχών ανθρώπων όλων των χρωμάτων.
Υπάρχουν πολλές αντιπαραθέσεις σχετικά με την ταχυδρομική. Από όσο γνωρίζουμε, οι αρχές δεν μπορούν ακόμα να βρουν κάπου 200 χιλιάδες ψήφους που λείπουν. Είναι μια φυσιολογική κατάσταση; Επίσης, τα ψηφοδέλτια που παραδίδονται αργότερα μπορούν είτε να καταμετρηθούν είτε να μην είναι έγκυρα, είναι αυτό φυσιολογικό;
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι έχει υπάρξει σκόπιμη δολιοφθορά από την πράξη νομοθετικού περιεχομένου του Τραμπ να ηγηθεί της Ταχυδρομικής Υπηρεσίας για να επιβραδύνει την παράδοση των ψηφοδελτίων, ειδικά στις λεγόμενες “μεταβαλλόμενες πολιτείες” όπου διακυβεύονται οι ψήφοι του Εκλογικύ Συμβουλίου.
Μια από τις πτυχές του αρχαίου εκλογικού συστήματος των ΗΠΑ είναι ότι κάθε μια από τις 50 πολιτείες έχει τους δικούς της νομους και κανονισμούς σχετικά με την ταχυδρομική ψήφο. Σε ορισμένες πολιτείες τα ψηφοδέλτια μετράνε μόνο εάν έχουν γίνει δεκτά μέχρι την ημέρα των εκλογών. Σε άλλες, για να είναι έγκυρα, πρέπει να ταχυδρομηθούν μόνο μέχρι την ημέρα των εκλογών.
Πολλοί άνθρωποι γνώριζαν τις προσπάθειες του Τραμπ να σαμποτάρει την ψηφοφορία μέσω ταχυδρομείου. Έτσι, οι περισσότεροι άνθρωποι είτε έστειλαν τα ψηφοδέλτια τους πολύ νωρίτερα, είτε περίμεναν να ψηφίσουν αυτοπροσώπως, φοβούμενοι ότι τα ψηφοδέλτιά τους δεν θα υπολογίζονταν.
Και πάλι, θέλω να τονίσω ότι αυτή η διαμάχη υπάρχει μόνο λόγω του αντιδημοκρατικού συστήματος του Εκλογικού Συμβουλίου. Ακόμα και τα 200.000 αγνοούμενα ψηφοδέλτια, εάν αυτό είναι αλήθεια, δεν θα είχαν σημαντικό αντίκτυπο στη λαϊκή ψηφο.
Το Δικαστικό Παρατηρητήριο δημοσίευσε μελέτη που διεξήχθη τον Σεπτέμβριο του 2020, η οποία έδειξε ότι σε 353 αμερικανικές περιφέρειες καταγράφονται 1,8 εκατομμύρια περισσότεροι ψηφοφόροι από τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους σε ηλικία ψήφου. Σύμφωνα με το Δικαστικό Παρατηρητήριο, οκτώ πολιτείες έχουν επίπεδα εγγραφής πάνω από 100%: Αλάσκα, Κολοράντο, Μέιν, Μέριλαντ, Μίσιγκαν, Νιου Τζέρσεϊ, Ρόουντ Άιλαντ και Βερμόντ. Πρόκειται για καταχωρίσεις με σκοπό την παραποίηση;
Πρέπει να καταλάβουμε ότι το Δικαστικό Παρατηρητήριο είναι μια κομματική οργάνωση πιστή στους Ρεπουμπλικάνους, όχι αντικειμενική πηγή. Επομένως, τα στοιχεία που προσφέρουν πρέπει να λαμβάνονται με σκεπτικισμό. Αυτή η ομάδα έχει λάβει νομικά μέτρα σε διάφορες χώρες για να καθαρίσει τους “ανενεργούς” ψηφοφόρους, που είναι μια λέξη-κωδικός για τους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης, συχνά μειονότητες που δεν έχουν ψηφίσει σε πρόσφατες εκλογές, αλλά ίσως επιθυμούν να ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές.
Ο χαοτικός χαρακτήρας του συστήματος ψηφοφορίας των ΗΠΑ, με κάθε πολιτεία να έχει τους δικούς της κανονισμούς και να είναι υπεύθυνος για τη διατήρηση των εκλογικών καταλόγων, διευκολύνει ομάδες όπως το Δικαστικό Παρατηρητήριο με δεξιά ατζέντα να προχωρούν σε θεωρίες συνωμοσίας. Αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις νοθείας της ψήφου.
Επίσης, σημειώστε ότι από τις πολιτείες που ισχυρίζονται ότι έχουν τόσο φουσκωμένο αριθμό ψηφοφόρων, μόνο το Μίσιγκαν, θα είχε οποιαδήποτε σημασία για τις προεδρικές εκλογές του Εκλογικού Συμβουλίου.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, οι νεκροί εδώ και καιρό ψηφίζουν. Θέτει αυτό υπό αμφισβήτηση την ίδια την εκλογική διαδικασία;
Υπάρχει τεράστια ποσότητα παραπληροφόρησης που προέρχεται από το στρατόπεδο Τραμπ, και δυστυχώς πολλά από αυτά αναφέρονται από τα μέσα ενημέρωσης στο εξωτερικό. Αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι υπάρχει εκτεταμένη απάτη με τα ονόματα των νεκρών.
Μια ευρέως αναφερόμενη υπόθεση ήταν αυτή του William Bradley στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν. Αυτή η ιστορία εξαπλώθηκε στο διαδίκτυο και έγινε μια κραυγή μάχης για την άκρα δεξιά στο Μίσιγκαν και πέρα από αυτό. Αλλά στην πραγματικότητα, όταν ερευνήθηκε, ανακαλύφθηκε ότι δεν υπήρχε αδικοπραγία. Ο Bradley δεν είχε απομακρυνθεί ποτέ από τους εκλογικούς καταλόγους μετά το θάνατό του. Ο γιος του, ο οποίος έχει το ίδιο όνομα και διεύθυνση, έλαβε δυο επιστολικά ψηφοδέλτια. Πέταξε το ένα και έστειλε το άλλο. Δεν συνειδητοποίησε ότι είχε παραποιήσει την ψηφοφορία που προοριζόταν για τον πατέρα του.
