Ξαναγεμίσαν οι δρόμοι της χώρας μας στις 16 του Μάρτη από θυμό, οργή και αγανάκτηση, σε μια συνεχιζόμενη διαμαρτυρία κατά του εγκλήματος στα Τέμπη, των ενόχων, της κυβέρνησης, των ιδιωτικοποιήσεων. Πλήθος κόσμου, οργανώσεις, συλλογικότητες, σωματεία, πολίτες και κυρίως νέα παιδιά συνεχίζουν να απαιτούν δικαίωση για τα θύματα, ασφάλεια στις μετακινήσεις και τη ζωή τους. Με πρωτοφανή μαζικότητα η νεολαία ξαναβγαίνει, ελπιδοφόρα, στους δρόμους διεκδικώντας το σήμερα και το μέλλον τους!
Αυτό λέγεται απόπειρα δολοφονίας pic.twitter.com/WEUFW4tfHD
— ʍքǟȶɦǟֆ ? (@GiannisMpathas) March 16, 2023
Η νεολαία αψηφά μάλιστα και την κρατική καταστολή, όπως εντελώς αδικαιολόγητα και προκλητικά εκδηλώθηκε την Πέμπτη στη διάρκεια της πορείας.
Είναι θεμελιώδες και απαράγραπτο δικαίωμα των πολιτών η διαμαρτυρία κατά όσων ασκούν εξουσία στο όνομά τους.
Αυτό είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας.
Η διαμαρτυρία μπορεί να είναι ακόμα και υπερβολική, άδικη ή υβριστική.
Η φίμωσή της είναι βαθιά αντιδημοκρατική πράξη αυταρχισμού— Akritas Kaidatzis (@AkritasKaidatz1) March 18, 2023
Το αποτρόπαιο έγκλημα ήρθε σε μία περίοδο έντονης λαϊκής δυσαρέσκειας, που μετά από χρόνια σιγής και υποτονικότητας, συνεπειών και της ήττας του 2015 και του πανδημικού φαινομένου, εκφράστηκε με διαμαρτυρίες, το τελευταίο διάστημα, ενάντια στην ακρίβεια, την απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης και υγείας, του ΠΔ υποβιβασμού των καλλιτεχνών και γιγαντώθηκε τώρα, παίρνοντας το νήμα από την τεράστια κινητοποίηση στο Εφετείο, τον Ιούνη του 2022, στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Η κυβέρνηση με ανεκδιήγητους πολιτικούς χειρισμούς, με εξευτελιστικές εξαγγελίες αποζημίωσης, με χειραγώγηση των ΜΜΕ, προσπαθεί να μετακινήσει την ατζέντα και να αποσοβήσει τις ολισθηρές συνέπειες για το κόμμα της ΝΔ.
Ο μεταβατικός υπουργός Μεταφορών Γ. Γεραπετρίτης επιδίδεται σε εξαγγελίες για την ασφαλή λειτουργία των συδηροδρόμων, ενώ, ταυτόχρονα, αδυνατεί να απαντήσει στα αμείλικτα ερωτήματα των καιρών, από την ίδια την «μπιτ παρά» ιδιωτικοποίηση και τον διαχωρισμό σε σύστημα υποδομών και σύστημα διαχείρισης, ως την ασφαλή λειτουργία, την ολοκληρωμένη αυτοματοποίηση/ τηλεδιοίκηση και το μόνιμο, επιμορφούμενο προσωπικό. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, με νωπό ακόμα το χώμα των θυμάτων, σε συνέντευξη Τύπου παρουσίασε ψευδεπίγραφα την εικόνα ότι μέχρι το 2017 είχε ολοκληρωθεί το 32% της σύμβασης 717 και έπειτα από κενό διετίας η κυβέρνηση της Ν.Δ. το προχώρησε άνω του 70%. Όμως, πριν λίγες μέρες (15/3), στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου κατατέθηκε έγγραφο που αφορά την εισήγηση προς το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΓΟΣΕ από τον παραιτηθέντα πρόεδρο Χρήστο Βίνη, που αποδεικνύει πως μέσα σε τεσσεράμισι χρόνια οι εργασίες της σύμβασης είχαν προχωρήσει σε ποσοστό μόλις 9%.
Η Τηλεδιοίκηση Λάρισας.
Αυτή που “λειτουργεί” από το Νοέμβριο του 2022 όπως ισχυρίζεται ο Γεραπετρίτης χωρίς να ντρέπεται ? pic.twitter.com/ogEqoPRIFq— ★ ??ℝ?? ????ℕ? ★ (@PorscheX16) March 17, 2023
Ενώ, όμως, ο ένας εταίρος του δικομματισμού διολισθαίνει ο έτερος, ΣΥΡΙΖΑ, αδυνατεί να καρπωθεί την κυβερνητική αποδοκιμασία. Η αξιωματική αντιπολίτευση, έχοντας υλοποιήσει, ως μνημονιακό μέτρο, την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας λειτουργίας, με τη μεταβίβαση στην ιταλική Ferrovie dello Stato Italiane στις 14 Σεπτεμβρίου 2017, έναντι συνολικού τιμήματος 45 εκατ. ευρώ (!) και έχοντας ενσωματωθεί, πλέον, στην συστημική διαχείριση, μένει σε εξαγγελίες επαναδιαπραγμάτευσης με καλύτερους, για το δημόσιο, όρους της συμβασης με τους Ιταλούς.
Σοβαρός, υπεύθυνος και σεμνός εμφανίστηκε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Τσίπρα, στην 1η τηλεοπτική του συνέντευξη μετά τα Τέμπη, στο MEGA και τον Κώστα Πετεντέρη, αλλά λίγος, σε σχέση με τη λαϊκή βούληση και τις ανάγκες των καιρών. Χαρακτηριστική η αναφορά του: «Θα επαναδιαπραγματευθούμε με τους Ιταλούς να επενδύσει τα 800 εκ. και το ελληνικό δημόσιο να κάνει τα έργα ασφάλειας». Κουβέντα δεν είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για κρατικοποίηση των ιδιωτικών σιδηροδρόμων, μην τυχόν και ανησυχήσει τον ΣΕΒ και τους Ευρωπαίους…
Μετανοημένος και μετακινούμενος από τις τότε θέσεις του εμφανίζεται ο Γ. Βαρουφάκης, που την περίοδο εκείνη, ως Υπ. Οικονομικών, είχε υπεραμυνθεί της «αναγκαστικής» ιδιωτικοποίησης. Από τη σελίδα του ΜΕΡΑ25, σε σχετική του απάντηση λέει: « Η δική μου συνεισφορά θα ήταν μία: η αναδιάρθρωση του χρέους, το κούρεμα του δημόσιου χρέους. Για μένα, τότε και σήμερα, εξακολουθεί να ισχύει αυτό, το δημόσιο χρέος είναι ο πολιορκητικός κριός της διεθνούς ολιγαρχίας βάσει του οποίου έχει μετατρέψει ουσιαστικά την Ελλάδα σε μια φυλακή χρέους, σε μια αποικία χρέους, εμείς το λέμε χρεοδουλοπαροικία. Στόχος ήταν να κουρέψουμε αυτό το χρέος. Οπότε με το καλημέρα, με οποιοδήποτε συνομιλητή είχα απέναντί μου, ένα πράγμα έβαζα στο τραπέζι, το χρέος. Και μου έλεγαν ότι αν είναι να μιλήσουμε για το χρέος θα πρέπει και εσύ να μας δώσεις κάτι. «Τι θέλετε να σας δώσω;», ρωτούσα εγώ. «Τα τρένα» απαντούσαν. Δεν ήταν μόνο τα τρένα. Βασικά, ξεκίνησαν με τα αεροδρόμια, που τα ήθελαν για την Fraport. …Το λιμάνι του Πειραιά, με την Cosco, κρατική κινέζικη εταιρεία και τα τρένα με ιταλική κρατική εταιρεία».
Το ερώτημα που πλανάται και περιμένει απάντηση είναι ένα.
Αυτή η δυσαρέσκεια, η λαϊκή και νεολαίστικη αντίδραση μπορεί να γενικευτεί και να οδηγηθεί σε κοινωνικές, εργατικές και δικαιωματικές νίκες;
Η κοινοβουλευτική Αριστερά ως σήμερα έχει αποτύχει να μετατρέψει την αγανάκτηση σε ένα μαζικό, ενωτικό, ανατρεπτικό ρεύμα!
Η κοινωνική τομή που βιώνουμε, η φωνή της νεολαίας επιβάλλεται να ακουστεί από τη μαχόμενη Αριστερά και να γίνει σπορά νέων χειραφετητικών αγώνων, ενωτικών ταξικών διεκδικήσεων, λαϊκού συντονισμού και ανασυγκρότησης.
