Άρθρο δημοσιευμένο στο περιοδικό In These Times 18.03.2025
(Επιστολή που υπαγόρευσε ο Mahmoud Khalil μέσω τηλεφώνου από την κράτηση του ICE στη Λουιζιάνα)
Μεταφράζει η Αντωνία Πάνου
Το όνομά μου είναι Μαχμούντ Χαλίλ και είμαι πολιτικός κρατούμενος. Σας γράφω από ένα κατάστημα κράτησης στη Λουιζιάνα, όπου ξυπνάω τα κρύα πρωινά και περνάω μακρόσυρτες ημέρες μαρτυρώντας τις αθόρυβες αδικίες που συντελούνται σε βάρος πολλών ανθρώπων που αποκλείονται από την προστασία του νόμου.
Ποιος έχει το δικαίωμα να έχει δικαιώματα; Σίγουρα δεν είναι οι άνθρωποι που συνωστίζονται στα κελιά εδώ. Δεν είναι ο άνδρας από τη Σενεγάλη που συνάντησα, ο οποίος έχει στερηθεί την ελευθερία του εδώ και ένα χρόνο, με τη νομική του κατάσταση σε εκκρεμότητα και την οικογένειά του έναν ωκεανό μακριά. Δεν είναι ο 21χρονος κρατούμενος που συνάντησα, ο οποίος πάτησε το πόδι του σε αυτή τη χώρα σε ηλικία εννέα ετών, μόνο και μόνο για να απελαθεί κάποια στιγμή χωρίς καν ακρόαση.
Η δικαιοσύνη ξεφεύγει από το περίγραμμα των εγκαταστάσεων μετανάστευσης αυτού του έθνους.
Στις 8 Μαρτίου, με συνέλαβαν πράκτορες του DHS, οι οποίοι αρνήθηκαν να προσκομίσουν ένταλμα και επιτέθηκαν στη σύζυγό μου και σε μένα καθώς επιστρέφαμε από ένα δείπνο. Μέχρι τώρα, τα πλάνα εκείνης της νύχτας έχουν δημοσιοποιηθεί. Πριν καταλάβω τι συνέβαινε, οι πράκτορες μου πέρασαν χειροπέδες και με ανάγκασαν να μπω σε ένα αυτοκίνητο χωρίς διακριτικά. Εκείνη τη στιγμή, η μόνη μου ανησυχία ήταν για την ασφάλεια της Noor. Δεν είχα ιδέα αν θα την έπαιρναν κι εκείνη, αφού οι πράκτορες είχαν απειλήσει να τη συλλάβουν επειδή δεν έφευγε από το πλευρό μου. Το DHS δεν μου έλεγε τίποτα για ώρες – δεν ήξερα την αιτία της σύλληψής μου ή αν αντιμετώπιζα άμεση απέλαση. Στο 26 Federal Plaza, κοιμήθηκα στο κρύο πάτωμα. Τις πρώτες πρωινές ώρες, οι πράκτορες με μετέφεραν σε μια άλλη εγκατάσταση στην Ελίζαμπεθ του Νιου Τζέρσεϊ. Εκεί, κοιμήθηκα στο έδαφος όπου μου αρνήθηκαν μια κουβέρτα παρά το αίτημά μου.
Η σύλληψή μου ήταν άμεση συνέπεια της άσκησης του δικαιώματός μου στην ελευθερία του λόγου, καθώς υποστήριζα μια ελεύθερη Παλαιστίνη και τον τερματισμό της γενοκτονίας στη Γάζα, η οποία επαναλήφθηκε σε πλήρη ισχύ το βράδυ της Δευτέρας. Με την κατάπαυση του πυρός του Ιανουαρίου να έχει πλέον σπάσει, οι γονείς στη Γάζα κρατούν και πάλι στην αγκαλιά πολύ μικρά σάβανα και οι οικογένειες αναγκάζονται να σταθμίζουν την πείνα και τον εκτοπισμό ενάντια στις βόμβες. Είναι ηθική μας επιταγή να επιμείνουμε στον αγώνα για την πλήρη ελευθερία τους.
Οι πρόεδροι Shafik, Armstrong και Dean Yarhi-Milo έθεσαν τις βάσεις για να με στοχοποιήσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, τιμωρώντας αυθαίρετα τους φιλοπαλαιστινιακούς φοιτητές και επιτρέποντας τις εκστρατείες viral doxing, που βασίζονται στον ρατσισμό και την παραπληροφόρηση, να προχωρήσουν ανεξέλεγκτα.
Γεννήθηκα σε έναν παλαιστινιακό καταυλισμό προσφύγων στη Συρία σε μια οικογένεια που έχει εκτοπιστεί από τη γη της από τη Νάκμπα του 1948. Πέρασα τα νεανικά μου χρόνια κοντά μεν, αλλά μακριά από την πατρίδα μου. Αλλά το να είσαι Παλαιστίνιος είναι μια εμπειρία που ξεπερνά τα σύνορα. Βλέπω στην περίπτωσή μου ομοιότητες με τη χρήση της διοικητικής κράτησης από το Ισραήλ – φυλάκιση χωρίς δίκη ή απαγγελία κατηγοριών – για να στερήσει από τους Παλαιστίνιους τα δικαιώματά τους. Σκέφτομαι τον φίλο μας Omar Khatib, ο οποίος φυλακίστηκε χωρίς κατηγορία ή δίκη από το Ισραήλ καθώς επέστρεφε στην πατρίδα του από ταξίδι. Σκέφτομαι τον διευθυντή του νοσοκομείου της Γάζας και παιδίατρο Dr. Hussam Abu Safiya, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε από τον ισραηλινό στρατό στις 27 Δεκεμβρίου και παραμένει σήμερα σε ισραηλινό στρατόπεδο βασανιστηρίων. Για τους Παλαιστίνιους, η φυλάκιση χωρίς τη δέουσα διαδικασία είναι συνηθισμένο φαινόμενο.
Πάντα πίστευα ότι το καθήκον μου δεν είναι μόνο να απελευθερώσω τον εαυτό μου από τον καταπιεστή, αλλά και να απελευθερώσω τους καταπιεστές μου από το μίσος και τον φόβο τους. Η άδικη κράτησή μου είναι ενδεικτική του αντιπαλαιστινιακού ρατσισμού που έχουν επιδείξει τόσο η κυβέρνηση Μπάιντεν όσο και η κυβέρνηση Τραμπ τους τελευταίους 16 μήνες, καθώς οι ΗΠΑ συνέχισαν να προμηθεύουν το Ισραήλ με όπλα για να σκοτώνουν τους Παλαιστίνιους και απέτρεψαν τη διεθνή παρέμβαση. Εδώ και δεκαετίες, ο αντιπαλαιστινιακός ρατσισμός έχει καθοδηγήσει τις προσπάθειες επέκτασης των νόμων και πρακτικών των ΗΠΑ που χρησιμοποιούνται για τη βίαιη καταστολή των Παλαιστινίων, των Αραβοαμερικανών και άλλων κοινοτήτων. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο στοχοποιούμαι.
Ενώ περιμένω νομικές αποφάσεις που κρατούν το μέλλον της συζύγου και του παιδιού μου σε εκκρεμότητα, εκείνοι που επέτρεψαν τη στοχοποίησή μου παραμένουν άνετα στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Οι πρόεδροι Shafik, Armstrong και ο κοσμήτορας Yarhi-Milo έθεσαν τις βάσεις για να με στοχοποιήσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, τιμωρώντας αυθαίρετα τους φιλοπαλαιστινιακούς φοιτητές και επιτρέποντας το viral doxing – βασισμένο σε ρατσισμό και παραπληροφόρηση – να περάσει ανεξέλεγκτα.
Γνωρίζοντας πλήρως ότι αυτή η στιγμή υπερβαίνει τις ατομικές μου συνθήκες, ελπίζω ωστόσο να είμαι ελεύθερος να παρακολουθήσω τη γέννηση του πρωτότοκου παιδιού μου.
Το Κολούμπια με στοχοποίησε για τον ακτιβισμό μου, δημιουργώντας ένα νέο αυταρχικό πειθαρχικό γραφείο για να παρακάμψει τη δέουσα διαδικασία και να φιμώσει τους φοιτητές που ασκούν κριτική στο Ισραήλ.
Το Κολούμπια παραδόθηκε στις ομοσπονδιακές πιέσεις αποκαλύπτοντας τα αρχεία των φοιτητών στο Κογκρέσο και υποχωρώντας στις τελευταίες απειλές της κυβέρνησης Τραμπ. Η σύλληψή μου, η αποβολή ή η παύση τουλάχιστον 22 φοιτητών του Κολούμπια – μερικοί από τους οποίους στερήθηκαν τα πτυχία τους μόλις λίγες εβδομάδες πριν από την αποφοίτηση – και η αποπομπή του προέδρου του SWC Grant Miner, την παραμονή των διαπραγματεύσεων για το συμβόλαιο, είναι σαφή παραδείγματα.
Αν μη τι άλλο, η κράτησή μου είναι μια απόδειξη της δύναμης του φοιτητικού κινήματος στη μετατόπιση της κοινής γνώμης προς την κατεύθυνση της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης. Οι φοιτητές βρίσκονται εδώ και πολύ καιρό στην πρώτη γραμμή της αλλαγής – Έχουν ηγηθεί της επίθεσης κατά του πολέμου του Βιετνάμ, έχουν σταθεί στην πρώτη γραμμή του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα και έχουν καθοδηγήσει τον αγώνα κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Και σήμερα, ακόμη και αν το κοινό δεν το έχει ακόμη κατανοήσει πλήρως, οι φοιτητές είναι αυτοί που μας κατευθύνουν προς την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
Η κυβέρνηση Τραμπ με στοχοποιεί ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για την καταστολή της διαφωνίας. Οι κάτοχοι βίζας, οι κάτοχοι πράσινης κάρτας και οι πολίτες θα στοχοποιηθούν όλοι για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Τις επόμενες εβδομάδες, φοιτητές, συνήγοροι και εκλεγμένοι αξιωματούχοι πρέπει να ενωθούν για να υπερασπιστούν το δικαίωμα διαμαρτυρίας για την Παλαιστίνη. Δεν διακυβεύονται μόνο οι φωνές μας, αλλά οι θεμελιώδεις πολιτικές ελευθερίες όλων μας.
Γνωρίζοντας πλήρως ότι αυτή η στιγμή ξεπερνά τις ατομικές μου συνθήκες, ελπίζω ωστόσο να είμαι ελεύθερος να παρακολουθήσω τη γέννηση του πρωτότοκου παιδιού μου.
Το περιεχόμενο της παρούσας επιστολής δεν έχει υποστεί επεξεργασία.
