Από το 1948, το Ισραήλ τιμωρεί τη Γάζα. Χθες το Ισραήλ είδε εικόνες που δεν περίμενε στη ζωή του, λόγω της αλαζονείας του.
Πίσω από όλα όσα έγιναν, παραμένει αμετάβλητη η ισραηλινή αλαζονεία. Νομίζαμε ότι μας επιτρέπεται να κάνουμε οτιδήποτε, ότι δεν θα πληρώσουμε ποτέ ένα τίμημα ή θα τιμωρούμασταν γι’ αυτό. Συνεχίζουμε όμως ακάθεκτοι. Συλλαμβάνουμε, σκοτώνουμε, κακομεταχειριζόμαστε, ληστεύουμε, προστατεύουμε στις σφαγές που κάνουν οι έποικοι μας, επισκεπτόμαστε τον τάφο του Joseph, τον τάφο του Othniel και τον βωμό του Yeshua, όλα στα παλαιστινιακά εδάφη, και φυσικά επισκεπτόμαστε το Όρος του Ναού -περισσότεροι από 5.000 Εβραίοι επισκεπτόταν το θρόνο. Πυροβολούμε αθώους ανθρώπους, τους βγάζουμε τα μάτια και τους συντρίβουμε τα πρόσωπά τους, τους απελαύνουμε, δημεύουμε τα εδάφη τους, τους λεηλατούμε, τους απαγάγουμε από τα κρεβάτια τους και πραγματοποιούμε εθνοκάθαρση. Συνεχίζουμε επίσης την αδικαιολόγητη πολιορκία στη Γάζα, και όλα νομίζουμε ότι θα πάνε καλά.
Χτίζουμε ένα τεράστιο φράγμα γύρω από τη Λωρίδα, η υπόγεια δομή της κόστισε τρία δισεκατομμύρια σέκελ και νομίζουμε ότι είμαστε ασφαλείς. Βασιζόμαστε στις ιδιοφυΐες της Μονάδας 8200 και στους πράκτορες της Shin Bet που γνωρίζουν τα πάντα και θα μας προειδοποιήσουν την κατάλληλη στιγμή. Μεταφέρουμε τον μισό στρατό από τον θύλακα της Γάζας στον θύλακα Huwara μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουμε τους εορτασμούς του θρόνου των εποίκων και πιστεύουμε ότι όλα θα πάνε καλά, είτε στη Huwara είτε στο Erez. Τότε αποδεικνύεται ότι μια πρωτόγονη, αρχαία μπουλντόζα μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα πιο περίπλοκα και ακριβά εμπόδια στον κόσμο με σχετική ευκολία, όταν υπάρχει μεγάλο κίνητρο να το κάνει. Κοιτάξτε, αυτό το αλαζονικό φράγμα μπορούν να το περάσουν ποδήλατα και μοτοσυκλέτες, παρ’ όλα τα δισεκατομμύρια που ξοδεύτηκαν για αυτό, και παρά όλους τους διάσημους ειδικούς και εργολάβους που έχουν βγάλει πολλά χρήματα.
Σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε τον δικτατορικό έλεγχο της Γάζας, ρίχνοντας εδώ κι εκεί ψίχουλα εύνοιας με τη μορφή μερικών χιλιάδων αδειών εργασίας στο Ισραήλ -αυτή είναι μια σταγόνα στον ωκεανό, η οποία επίσης εξαρτάται πάντα από τη σωστή συμπεριφορά- και επιστρέφουν στην “φυλακή” τους. Κάνουμε ειρήνη με τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα – και οι καρδιές μας ξεχνάνε τους Παλαιστίνιους, ώστε να εξαφανιστούν, όπως θα ήθελαν αρκετοί Ισραηλινοί. Συνεχίζουμε να κρατάμε χιλιάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που κρατούνται χωρίς δίκη, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι πολιτικοί κρατούμενοι, και δεν συμφωνούμε να συζητήσουμε την απελευθέρωσή τους ακόμη και μετά από δεκαετίες στη φυλακή. Νομίζαμε ότι θα συνεχίζαμε αλαζονικά να αποκρούουμε κάθε προσπάθεια πολιτικής λύσης, απλώς και μόνο επειδή δεν μας βόλευε να ασχοληθούμε με αυτήν, και σίγουρα όλα θα συνεχίζονταν έτσι για πάντα. Και για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν έτσι. Αρκετές εκατοντάδες Παλαιστίνιοι μαχητές παραβίασαν τον φράχτη και εισέβαλαν στο Ισραήλ με τρόπο που κανένας Ισραηλινός δεν μπορούσε να φανταστεί. Μερικές εκατοντάδες Παλαιστίνιοι μαχητές έχουν αποδείξει ότι είναι αδύνατο να φυλακίσεις για πάντα δύο εκατομμύρια ανθρώπους, χωρίς να πληρώσεις βαρύ τίμημα. Ακριβώς όπως η παλιά παλαιστινιακή μπουλντόζα κατέστρεψε χθες το τείχος, το πιο εξελιγμένο από όλα τα τείχη και τους φράχτες μας έσκισε και τον μανδύα της ισραηλινής αλαζονείας και αδιαφορίας. Κατέρριψε επίσης την ιδέα ότι αρκεί να επιτίθεται το Ισραήλ στην Γάζα , με drones αυτοκτονίας και να πουλάμε αυτά τα drones στον μισό κόσμο, προκειμένου να διατηρηθεί η ασφάλεια.
Χθες, το Ισραήλ είδε εικόνες που δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του: Παλαιστινιακά στρατιωτικά οχήματα να περιπολούν τις πόλεις του και ποδηλάτες από τη Γάζα να περνούν τις πύλες του. Αυτές οι εικόνες πρέπει να κόψουν τον μανδύα της αλαζονείας. Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα αποφάσισαν ότι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν τα πάντα για μια μικρή έστω γεύση ελευθερίας.
Ο Γκιντεόν Λεβί είναι Ισραηλινός αντισιωνιστής συγγραφέας.
