Το ισραηλινό σύστημα φυλακών ως δίκτυο στρατοπέδων βασανιστηρίων»
Αρχίζοντας να μιλάμε για τις φυλακές στο Ισραήλ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ολόκληρη η Παλαιστίνη είναι μια στρατιωτική φυλακή.Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν ως έγκλειστοιακόμα και σε περιόδους σχετικής ηρεμίας.
Η 7 Οκτωβρίου του 2023 ήταν απλώςτο αντίστοιχο της εξόδου του Μεσολογγίου.
Η καινοτομία του Ισραήλ έγκειται στο ότι ένα μέρος των Παλαιστινίων είναι κλεισμένο επ’αόριστον σε κτήρια φυλάκων που βρίσκονται σε όλη τη χώρα. Πρόκειται για φυλακές που κρατούνται, βασανίζονται και εξοντώνονται άνθρωποι χωρίς να τους έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία.
Σε ερώτηση τουςστο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο πενήντα ευρωβουλευτές αναφέρουν ανάμεσα στα άλλα και τα εξής:
«Στην τελευταία έκθεσή του για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα Παλαιστινιακά εδάφη, ο Ειδικός Εισηγητής των ΗΕ κ. JohnDugard αναφέρει ότι “από το 1967 πάνω από 700.000 Παλαιστίνιοι φυλακίστηκαν. Επί του παρόντος, στις ισραηλινές φυλακές ευρίσκονται 11.000 περίπου κρατούμενοι και, μεταξύ αυτών, υπάρχουν 376 παιδιά, 118 γυναίκες, 44 μέλη του Παλαιστινιακού Νομοθετικού Συμβουλίου και περίπου 800 διοικητικοί κρατούμενοι (κρατούμενοι με διοικητική απόφαση)». Διαβάστε εδώ
Έκθεση της εφημερίδας American Muslims for Palestine αποκάλυψε ότι το Ισραήλ έχει συλλάβει σχεδόν ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιους από το 1967, με μέσο όρο 47 συλλήψεις την ημέρα.
Οι κρατούμενοι περιλαμβάνουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά, πολλοί από τους οποίους κρατούνται χωρίς δίκη ή επίσημες κατηγορίες. Το σωφρονιστικό σύστημα, αναφέρει, παίζει κεντρικό ρόλο στη διατήρηση του ισραηλινού ελέγχου στα παλαιστινιακά εδάφη.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, 10.068 Παλαιστίνιοι βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε ισραηλινές φυλακές. Μεταξύ αυτών, 3.190 αναμένουν δίκη, 1.455 έχουν καταδικαστεί και 3.577 κρατούνται υπό διοικητική κράτηση χωρίς επίσημες κατηγορίες.
Μετά την έναρξη του πολέμου στη Γάζα τον Οκτώβριο του 2023, ο αριθμός των μηνιαίων συλλήψεων αυξήθηκε από 350 σε 2.373.
Πρόσφατα σε άρθρο του ο Ισραηλινός δημοσιογράφος ΓκιντεόνΛεβί της Ισραηλινής εφημερίδας Haaretzαναφέρει ανάμεσα στα άλλα:«Το Ισραήλ κακομεταχειρίζεται τους Παλαιστίνιους κρατούμενους με ταπεινωτικό τρόπο, και έτσιχάνει κάθε ηθικό δικαίωμα να απαιτεί την απελευθέρωση των δικών του ομήρων.Όποιος παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μπορεί να ζητά τον σεβασμό τους.»
Στην συνέχεια αναφέρεται στην περιγραφή της δημοσιογράφου της Haaretz,ΧάγκαρΣιζάβ για τις ανείπωτες συνθήκες κράτησης παιδιών που το αδίκημα του ήταν ότι πετροβολούσαν τα τανκς του Ισραηλινού στρατού.
Σύμφωνα με τον Λεβί, η ερευνητική αναφορά των Λοβντάι Μόρις και ΣουφιάνΤαχ στην εφημερίδα Washington Post θα έπρεπε να έχει συγκλονίσει το Ισραήλ συθέμελα. 73 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι πέθαναν στις ισραηλινές φυλακές – ένας αριθμός σοκαριστικός που δεν συνοδεύτηκε ούτε από ελάχιστη ευαισθησία.
Πού είναι οι εποχές που ο θάνατος ενός κρατουμένου θεωρούταν σκάνδαλο; διερωτάται ο Λεβί.
Η Σιζάβ περιέγραψε ιστορίες βασανιστηρίων, πείνας, έλλειψης ιατρικής φροντίδας και βίας, όλα υπό την αιγίδα του κράτους. Με ποιο δικαίωμα, ρωτά ο Λεβί, στερούνται την περίθαλψη 2.800 κρατούμενοι που πάσχουν από ψώρα, ή χιλιάδες άλλοι με εντερικές ασθένειες, σε συνθήκες πείνας και επιδημιών;
Οι εικόνες αποστεωμένων και παραπληγικών Παλαιστινίων που αποφυλακίστηκαν από τις ισραηλινές φυλακές λένε όλη την αλήθεια και αποτελούν ένα βαρύ κατηγορητήριο κατά του Ισραήλ.
Ο Λεβί αναφέρεται στον κρατούμενο Ουαλίντ Άχμεντ, 17 ετών, που δεν του απέμεινε ούτε λίπος ούτε μυϊκός ιστός, με εντερική φλεγμονή και ψώρα.
Πέθανε από την πείνα για μια βόμβα μολότοφ και πέτρες που πέταξε – παρόμοιες με αυτές που ρίχνουν έποικοι στο χωριό ΚαφρΜάλεκ. Έτσι τον εκτέλεσε η ισραηλινή υπηρεσία φυλακών χωρίς δίκη.
Η Washington Post μίλησε με πρώην κρατουμένους και δικηγόρους που επισκέφτηκαν τις φυλακές. Η εικόνα ήταν κοινή: συστηματική πείνα, στέρηση ιατρικής φροντίδας.
Ένας εξ αυτών είπε: “Είναι Γκουαντάναμο”.
Το πιο τρομακτικό όμως, λέει ο Λεβί, είναι ότι κάποτε το Ισραήλ ντρεπόταν για τέτοιες παραβιάσεις και προσπαθούσε να τις κρύψει. Τώρα όμως, τις επιδεικνύει με περηφάνια.
Ο σαδισμός κατά των Παλαιστινίων έχει γίνει εργαλείο δημοσίων σχέσεων και φέρνει ψήφους στις εκλογές της Κνεσέτ.
Η Ζακία Άκρα, Διευθύντρια Έκδοσης στο Κέντρο Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ) του Πανεπιστημίου Πελοποννήσουσε άρθρο της με τίτλο «Οι Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι πριν και μετά την 7η Οκτωβρίου» αναφέρει τα εξής:
«Το σώμα του Παλαιστίνιου πολιτικού κρατούμενου δεν είναι πλέον ο στόχος. Αλλά αυτό που στοχοποιείται είναι το μυαλό και η ψυχή τους αυτό που συμβαίνει στις ισραηλινές φυλακές δεν είναι μόνο η κράτηση και η απομόνωση των πολιτικών κρατουμένων. Αντίθετα, είναι μέρος ενός ολοκληρωμένου σκόπιμου σχεδίου που στοχεύει να αλλάξει την παλαιστινιακή εθνική συνείδηση» έγραψε o WalidDaqqa, ο μακροβιότερος Παλαιστίνιος κρατούμενος στις ισραηλινές φυλακές ως τώρα. Διαβάστε εδώ
Ένα εκατομμύριο άνθρωποι πέρασαν από τις φυλακές επειδή αντιστάθηκαν στην καταπάτηση της Γής τους και της Ελευθερίας τους από ένα κράτος που θεωρεί ότι εκπροσωπεί την Ελευθερία , την Δημοκρατία και τον Δυτικό πολιτισμό. Ακόμα περισσότερο ότι εκπροσωπεί τον«περιούσιο λαό».
Εν τω μεταξύ η «πολιτισμένη Δύση»συνεχίζει να μιλά για την «απελευθέρωση των ομήρων».
Το ζήτημα είναι να απελευθερωθούν αμέσως όλοι οι όμηροι του ισραηλινού κράτους και των ΗΠΑ.
Το σημαντικότεροείναι ότι πρέπει λογοδοτήσουν οι εγκληματίες που δολοφονούν, βιάζουν καικρατούν παρανόμως,αυτούς, τους σημερινούς κορυφαίους αγωνιστές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Θα λογοδοτήσουν οι εγκληματίες που πυροβολούν παιδιά και άοπλους που ζητούν ένα πιάτο φαί.
Το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να είναι η κτηνωδία.Η Ιστορία , και σε αυτή την περίπτωση,θα είναι αμείλικτη.
Μάλλον είναι ώρα να εμφανιστεί ο ποιητής που θα γράψει το σύγχρονο ποίημα «Οι Ελεύθεροι πολιορκημένοι».
