Στις 9 Νοεμβρίου του 1989 έπεσε το τείχος του Βερολίνου. Εκείνες τις μέρες οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης, η μια μετά την άλλη, εγκατέλειπαν τον υποτιθέμενο σοσιαλιστικό κόσμο και έμπαιναν στην σφαίρα επιρροής του ΝΑΤΟ ικετεύοντας για μια θέση στην ΕΕ.
Ήταν τότε (το 1992) που ο Φράνσις Φουκουγιάμα έγραφε το «Τέλος της Ιστορίας». Ένα βιβλίο που προφήτευε με βεβαιότητα το έσχατο σημείο της ιδεολογικής εξέλιξης του ανθρώπινου γένους.
Εκείνα τα χρόνια επίσης (το 1993) υπογραφόταν πανηγυρικά στην Ολλανδία η συνθήκη του Μάαστριχτ.
Έκτοτε πέρασαν 36 ολόκληρα χρόνια.
Σήμερα η ΕΕ είναι ένας σωρός πολιτικών και οικονομικών ερειπίων με ετοιμόρροπες κυβερνήσεις, σπαρασσόμενη από εσωτερικές έριδες, αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα, σκάνδαλα και εργατικές εξεγέρσεις.
Στην δε απέναντι όχθη του Ατλαντικού, στο επίσης σκοτεινό τοπίο της Γκόθαμ Σίτυ έχει επικρατήσει ένας σύγχρονος Τζόκερ εκτοπίζοντας τον παραδοσιακό Μπάτμαν στην αξιωματική αντιπολίτευση. Ποιος θα το φανταζόταν και ποιός προφήτης θα τολμούσε να εκστομίσει μια τέτοια προφητεία τότε…
Η ΕΕ σήμερα βρίσκεται ανάμεσα στις συμπληγάδες ενός πολυπολικού κόσμου που διαμορφώνεται, ανίκανη να αντιδράσει και με τον υπαρκτό κίνδυνο να διολισθήσει στην διάλυση ή στην υποβάθμιση της σε μια τριτοκοσμική περιοχή του σύγχρονου κόσμου σε λίγα χρόνια.
Ματαίως οι Ε3 (Αγγλία, Γαλλία Γερμανία) πασχίζουν να κρατήσουν περιχαρακωμένη την Ρωσία προβάλλοντας εμπόδια στις πιέσεις των ΗΠΑ για μια συμφωνία ειρήνης στην Ουκρανία. Γνωρίζουν ότι μια συντριπτική ήττα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία θα προκαλέσει την ντε φάκτο αναβάθμιση της Ρωσίας σε παγκόσμιου βεληνεκούς παράγοντα, την στιγμή που η ίδια βιώνει μια αξεπέραστη οικονομική και πολιτική κρίση.
Ήδη αυτές τις μέρες έχει δοθεί από τις ΗΠΑ προθεσμία στον Ζελένσκυ να οργανώσει εκλογές προκειμένου η νέα κυβέρνηση της Ουκρανίας που θα προκύψει να οδηγηθεί (ουσιαστικά) σε συνθηκολόγηση με την Ρωσία.
Οι πληροφορίες σχετικά με το σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία και την προθεσμία που δόθηκε στον Πρόεδρο Ζελένσκυ προέρχονται από πρόσφατα δημοσιεύματα (κυρίως των Financial Times και άλλων μέσων) που επικαλούνται υψηλόβαθμους αξιωματούχους.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο Τραμπ αρχικά είχε δώσει μια πιο σύντομη προθεσμία, συγκεκριμένα την Ημέρα των Ευχαριστιών των ΗΠΑ (27 Νοεμβρίου), για να απαντήσει ο Ζελένσκυ. Ωστόσο, οι πρόσφατες αναφορές κάνουν λόγο για μια νέα πίεση από τους απεσταλμένους του Τραμπ για απάντηση «μέσα σε λίγες μέρες» με την ελπίδα επίτευξης συμφωνίας «μέχρι τα Χριστούγεννα».
Το σχέδιο αυτό, το οποίο φέρεται να έχει συνταχθεί από την κυβέρνηση Τραμπ σε συνεννόηση με τη Ρωσία (μέσω του ειδικού απεσταλμένου Στιβ Γουίτκοφ και άλλων). Είναι ένα έγγραφο που αρχικά περιείχε 28 σημεία (και αργότερα περιορίστηκε σε 20) και θεωρείται από το Κίεβο και τους Ευρωπαίους συμμάχους ως εξαιρετικά ευνοϊκό για τη Μόσχα.
Το σχέδιο προβλέπει, ουσιαστικά, την αποδοχή των ρωσικών εδαφικών κεκτημένων:
- Αναγνώριση των de facto ρωσικών εδαφών:Η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, καλούνται να αναγνωρίσουν την Κριμαία, το Λουγκάνσκ και το Ντονέτσκ ως de facto ρωσικά.
- Διαχωρισμός Χερσώνας και Ζαπορίζια:Οι δύο πλευρές θα μοιραστούν τις περιφέρειες Χερσώνα και Ζαπορίζια, βάσει της τρέχουσας γραμμής επαφής.
- Αποστρατιωτικοποιημένη Ζώνη:Θα δημιουργηθεί μια ουδέτερη αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη μεταξύ των νέων συνόρων.
Το σχέδιο επιβάλλει επίσης περιορισμούς στη στρατιωτική ισχύ και την εξωτερική πολιτική της Ουκρανίας:
- Περιορισμός στρατού:Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει να περιοριστούν σε συγκεκριμένο αριθμό (π.χ., 600.000 μέλη).
- Μη ένταξη στο ΝΑΤΟ:Το ΝΑΤΟ θα δεσμευτεί να μην επεκταθεί περαιτέρω και να μην αναπτύξει στρατεύματα στην Ουκρανία.
Σε αντάλλαγμα για τις εδαφικές απώλειες, η Ουκρανία θα λάβει εγγυήσεις ασφαλείας από τις ΗΠΑ. Αυτές οι εγγυήσεις έχουν περιγραφτεί ως ασαφείς ή αδιευκρίνιστες από αναλυτές και ευρωπαϊκούς κύκλους. Οι εγγυήσεις ακυρώνονται αυτόματα αν η Ουκρανία παραβιάσει τους όρους, όπως π.χ. αν εκτοξεύσει πύραυλο εναντίον της Μόσχας ή της Αγίας Πετρούπολης χωρίς βάσιμο λόγο.
Στην ουσία οι ΗΠΑ προχωρούν μετ’ εμποδίων στην συνθηκολόγηση του ΝΑΤΟ με την Ρωσία χωρίς την σύμφωνη γνώμη της ΕΕ και του Ζελένσκυ.
Ο Ζελένσκυ και οι Ε3 αντιδρούν και επιδιώκουν μια συμφωνία αποχώρησης της Ρωσίας από τα «εδάφη της Ουκρανίας» άνευ όρων. Προφανώς πρόκειται για μια πορεία προς ένα πλήρες αδιέξοδο. Πέραν του ότι ο Πούτιν αλλά και ο Λαβρώφ σε δηλώσεις τους επιμένουν στο ότι «θα πάνε μέχρι τέλους τη ΕΣΕ». Επιμένουν επίσης ότι τα εδάφη που κατέχουν οι Ρωσικές δυνάμεις είναι Ρώσικα και δεν είναι υπό διαπραγμάτευση. Ζητούν επίσης να υπογράψουν τον τερματισμό του πολέμου με μια νόμιμη κυβέρνηση της Ουκρανίας που να προκύψει από εκλογές. Τουτέστιν να φύγει η κυβέρνηση Ζελένσκυ και να προκύψει μια επόμενη που να έχει την νομιμοποίηση για να υπογράψει.
Την ίδια στιγμή η Ε3 επιδιώκει να δώσει στην Ουκρανία τα δεσμευμένα κεφάλαια της Ρωσίας προκειμένου να συνεχίσει τον πόλεμο «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό». Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος αυτών των κεφαλαίων (περίπου 180 δισ. ευρώ από τα 210 δισ. στην ΕΕ) βρίσκεται στο Euroclear, έναν χρηματοπιστωτικό οργανισμό που εδρεύει στις Βρυξέλλες.
Σε αυτή την επιδίωξη αντιτίθεται το Βέλγιο που κατέχει το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών κεφαλαίων διότι ξέρει ότι κάποια στιγμή η Ρωσία θα του ζητήσει πίσω τα λεφτά της.
Οι βασικές ενστάσεις του Βελγίου είναι οι εξής:
Νομικοί κίνδυνοι και αγωγές: Το Βέλγιο φοβάται ότι η χρήση των κεφαλαίων θα μπορούσε να οδηγήσει σε σωρεία μηνύσεων από τη Ρωσία.
Κίνδυνος αντιποίνων: Η βελγική κυβέρνηση ανησυχεί για πιθανά αντίποινα από τη Μόσχα, όπως η κατάσχεση δυτικών περιουσιακών στοιχείων στη Ρωσία, τα οποία θα μπορούσαν να επηρεάσουν δυσανάλογα τη χώρα.
Εμπόδιο σε ειρηνευτική συμφωνία: Ο πρωθυπουργός του Βελγίου έχει εκφράσει την άποψη ότι η βιαστική χρήση των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων θα μπορούσε να υπονομεύσει τις πιθανότητες για την επίτευξη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας για τον τερματισμό του πολέμου.
Η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας δείχνοντας ότι δεν πρόκειται να μείνει απαθής απέναντι στον ευρωπαϊκό γκαγκστερισμό μήνυσε το Euroclear, επικαλούμενη τις ζημιές που θα υποστεί από τις παράνομες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Παράλληλα δήλωσε ότι διατηρεί το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα για να προστατεύσει τα συμφέροντά της. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 18 και 19/12 θα ξεκαθαρίσουν το τοπίο, παρότι οι ηγέτες της ΕΕ βαδίζουν απερίσκεπτα στην χειρότερη δυνατή κατεύθυνση για την ειρήνη και τους λαούς της Ευρώπης: στην κατάσχεση των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, που θα οξύνει τις σχέσεις με τη Ρωσία.
