Σε κάθε εποχή υπάρχουν άνθρωποι που μέσα από την διαδρομή, τις ευαισθησίες και, κυρίως, τις επιλογές τους καταφέρνουν να την συμπυκνώνουν και να πετύχουν κάτι ακόμη πιο δύσκολο: Να σηκωθούν πάνω από αυτή την εποχή που τους διαμόρφωσε.
Η Κατερίνα ήταν ένας από αυτούς του ανθρώπους, μια ξεχωριστή, πλούσια και δοτική προσωπικότητα, άνθρωπος ακούραστος, με γνώση, ευρυμάθεια, καλλιέργεια και χιούμορ.
Το βιογραφικό της δείχνει άνθρωπο με πλατιούς ορίζοντες: Μαθηματικός με μεταπτυχιακά και βεβαιώσεις από πλήθος σεμιναρίων (από διαχείριση υδάτινων πόρων μέχρι γραφή Braille), ηθοποιός, εκπαιδευτικός με προσανατολισμό στην ειδική αγωγή (από ΙΕΚ και ΟΑΕ μέχρι την Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού), σκιτσογράφος, συγγραφέας, αρθρογράφος, εκδότρια, κι άλλα.
Ο πολιτικός και συνδικαλιστικός της βίος ήταν εξ ίσου πληθωρικός: Μέλος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ την δεκαετία του 1980, στη συνέχεια στον ενιαίο Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ και, τα τελευταία χρόνια της σύντομης ζωής της, στην Οργάνωση για την Κομμουνιστική Προοπτική – Μετάβαση και την συντακτική επιτροπή της ιστοσελίδας Kommon. Η γνώμη κι η ευρύτερη προσφορά της στις συνεδριάσεις, για θέματα παιδείας, τοξικοεξαρτήσεων, Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κ.α. ήταν ουσιαστική, πρωτότυπη και γι’ αυτό αναντικατάστατη.
Η Κατερίνα πρωτοστάτησε στην μαζική – συνδικαλιστική δράση. Η ζωή της δείχνει έναν άνθρωπο με σαφή ταξική, εργατική τοποθέτηση σε μια εποχή που τα αξιώματα και οι τίτλοι έπεφταν σαν βροχή. Η κομμουνίστρια Κατερίνα αντιστάθηκε.
Η Κατερίνα ξεχώριζε για την ευαισθησία της και την ικανότητα που είχε να σηκώνεται πάνω από τα εφήμερα και τα τρέχοντα, να αφουγκράζεται τα μηνύματα των καιρών, τις συναρπαστικές αν και ανολοκλήρωτες δυνατότητες της εποχής μας. Ήταν η Κατερίνα η ποιήτρια: ανοικτή, άφοβη και θαρραλέα απέναντι στα μηνύματα και τις αμφισημίες των καιρών σε βαθμό να αποτελούν πηγή έμπνευσης, πάντα πρόθυμη να πρωτοστατήσει σε νέα εγχειρήματα κι εξ ίσου αδίστακτη να τα εγκαταλείψει όταν έκλειναν τον κύκλο τους ή παρέκκλιναν του σκοπού τους.
Η θέρμη με την οποία αγκάλιαζε κάθε νέα ιδέα, έχοντας πλήρη γνώση των αδυναμιών τους, αλλά γοητευμένη από την δυναμική τους, γινόταν παγωμένο νυστέρι όταν έβγαζε συμπεράσματα, για παράδειγμα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην εποχή του καπιταλισμού ή για την πολιτική συμμαχιών ή για την σημασία των ίδιων των ανθρώπων στην Αριστερά και τις κομμουνιστικές οργανώσεις.
Η Κατερίνα Θανοπούλου θα μας λείψει. Θα είναι ωστόσο παρούσα με το παράδειγμα, την αισιοδοξία και την τόλμη της…
