Από την Κυριακή 23 Νοεμβρίου, υποστηρικτές του Ιμράν Καν, έγκλειστου, από τον Αύγουστο του 2023 (και επικεφαλής της κυβέρνησης 2018-2022), άρχισαν να κατευθύνονται από πολλές περιοχές της χώρας, προς την πρωτεύουσα του Πακιστάν Ισλαμαμπάντ. Ιδιαίτερα από το Παντζάμπ, το πολιτικό προπύργιο του Ιμράν Καν, και το Χάιμπερ Παχτούνκουα, προπύργιο του PTI, του κόμματός του.
Ανταποκρινόμενοι στο «τελευταίο του κάλεσμα» να απαιτήσουν την απελευθέρωσή του, οι υποστηρικτές του Ιμράν Καν αψήφησαν την κυβέρνηση, η οποία είχε απαγορεύσει τη συγκέντρωσή τους. Οι πομπές ξεκίνησαν την Κυριακή 24 Νοεμβρίου. Οι διαδηλωτές αντιμετώπισαν μεγάλα μπλόκα σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά χιλιάδες άρχισαν να φτάνουν στο Ισλαμαμπάντ το πρωί της Τρίτης.
Το Ισλαμαμπάντ υπό πολιορκία
Η πρωτεύουσα, η οποία φιλοξενούσε την επίσκεψη του προέδρου της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, τέθηκε υπό πολιορκία. Κοντέινερ είχαν τοποθετηθεί κατά μήκος των δρόμων. Περίπου 20.000 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας είχαν αναπτυχθεί. Τα σχολεία έκλεισαν και καμία περιοχή δεν γλίτωσε από τις διακοπές του διαδικτύου και της κινητής τηλεφωνίας.
Τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν αρκετό για να αποθαρρύνει τους διαδηλωτές, οι οποίοι αψήφησαν τα οδοφράγματα, τα δακρυγόνα ακόμα και τα πραγματικά πυρά για να εισέλθουν κεντρική περιοχή της πρωτεύουσας. Εκεί είχαν προγραμματίσει να πραγματοποιήσουν καθιστική διαμαρτυρία για να απαιτήσουν τόσο την απελευθέρωση του πρώην πρωθυπουργού και όλων των πολιτικών κρατουμένων που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα για πάνω από ένα χρόνο, όσο και την επιστροφή της εντολής, που του έκλεψαν στις εκλογές της 8ης Φεβρουαρίου.
Η σύζυγος του Μπούσρα Μπίμπι, η οποία μόλις είχε αποφυλακιστεί με εγγύηση, πρωτοστατούσε σε μια από τις πομπές. Ήταν πάνω σε ένα επιβλητικό φορτηγό εξαιρετικά ασφαλισμένο, γεμάτο με υποστηρικτές. Η Μπούσρα Μπίμπι, διέφυγε πριν συλληφθεί το βράδυ της Τρίτης.
Τα επεισόδια ήταν βίαια. Υπήρξαν πολλοί τραυματίες και νεκροί και από την πλευρά των δυνάμεων ασφαλείας και από τη μεριά των διαδηλωτών. Οι τελευταίοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν το βράδυ της Τρίτης ξημερώματα της Τετάρτης.
Οι πακιστανικές λαϊκές μάζες δεν ξεχνούν
Αυτά τα γεγονότα είναι τα τελευταία στη σειρά των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων που γίνονται κάθε τόσο, στα μεγάλα αστικά κέντρα, μετά την εκδίωξη του Ιμράν Καν. Είναι μια ζωηρή επανειλημμένη υπενθύμιση του ότι οι πακιστανικές λαϊκές μάζες δεν ξεχνούν.
Δεν ξεχνούν τη θητεία του Ιμράν Καν (2018-2022) όπου στην πολυπληθή (περίπου 240 εκατομμυρίων χώρα τους) έγινε μια συνειδητή προσπάθεια εκ μέρους του και του φιλομουλσουμανικού εργατικού του κόμματός PTI, απαγκίστρωσης κατά κύριο λόγο από το άρμα της φιλοαμερικάνικης-φιλονατοϊκής συμμαχίας των ανωτέρων στελεχών του στρατού και της διεφθαρμένης ανώτερης κάστας των φατριών Σαρίφ και Μπούτο.
Δεν ξεχνούν ότι από την άνοιξη του 2022, ο στρατός και οι φατρίες Σαρίφ και Μπούτο έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους με μεθόδους βίας , καταστολής και νοθείας για να απομακρύνουν τον Ιμράν Καν, τον πρώην πρωθυπουργό (2018-2022), χωρίς να συνειδητοποιούν ότι, στη διαδικασία, δημιουργούσαν έναν ήρωα.
Έριξαν τον αντίπαλό τους στη φυλακή, με κατασκευασμένες κατηγορίες διαφθοράς, καταπάτησης του ισλαμικού νόμου μ’ αφορμή έναν περασμένο του γάμο, αποκεφάλισαν και διέλυσαν το κόμμα του, το PTI, έστειλαν στις φυλακές χιλιάδες οπαδούς και παρεμπόδισαν την εκστρατεία του κόμματός του στις εκλογές της 8ης Φεβρουαρίου του 2024. Παρ’ όλα αυτά τα βρώμικα κόλπα, ο πακιστανικός λαός έφερε επικεφαλής της εκλογικής διαδικασίας, τους υποψήφιους του Ιμράν Καν, στο απόγειο της δημοτικότητάς του.
Το κόμμα του θα έπρεπε να είχε κερδίσει τη μεγαλύτερη νίκη και να ήταν σε θέση να κυβερνήσει, αν η ψηφοφορία ήταν δίκαιη και χωρίς νοθεία. Οι υποψίες σχετικά με το αδιάβλητο της διαδικασίας, επιβεβαιώθηκαν. Ανώτερος δημόσιος υπάλληλος επίτροπος της πόλης του Παντζάμπ όπου βρίσκεται το αρχηγείο του στρατού, διαβεβαίωσε στον Τύπο ότι τα αποτελέσματα των γενικών εκλογών της 8ης Φεβρουαρίου είχαν «χειραγωγηθεί » υπό την εποπτεία του. «Κάναμε τους ανεξάρτητους υποψηφίους (αυτούς του PTI, του Ιμράν Καν) οι οποίοι είχαν προβάδισμα 70.000 έως 80.000 ψήφων, να χάσουν με την επικόλληση πλαστών σφραγίδων. Μετατρέψαμε τους ηττημένους σε νικητές». Παραιτήθηκε από τη θέση του και υποσχέθηκε να παραδοθεί στην αστυνομία για το «αποτρόπαιο έγκλημά» του. Βλέπε προηγούμενο άρθρο kommon.gr. εδώ
Ο 72χρονος Ιμράν Καν εκδιώχθηκε από το αξίωμά του τον Απρίλιο του 2022, επειδή αψήφησε τον ισχυρό στρατό που τον έφερε αρχικά στην εξουσία το 2018. Ο ίδιος είχε τότε δηλώσει -και ανεξάρτητα δημοσιογραφικά μέσα είχαν επιβεβαιώσει- ότι υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για τη συμμετοχή του αμερικάνικου παράγοντα στο πραξικόπημα του στρατού (της ανώτερης βασικά ιεραρχίας του) και της συμμαχίας όλων των αντιδραστικών δυνάμεων στο Πακιστάν.
Ο Ιμράν Καν ασκούσε ανεξάρτητη από αυτούς εξωτερική πολιτική (φιλοκινεζική, φιλορωσική και φιλομουσουλμανική και όχι φιλο-ΗΠΑ και φιλο-ΝΑΤΟ, δηλωμένος ενάντια στο Ισραήλ και αρνούμενος να καταδικάσει τη Ρωσία στον πόλεμο με την Ουκρανία). Προσπάθησε να φορολογήσει τις μεγάλες περιουσίες, να πατάξει τη φοροδιαφυγή, να βελτιώσει την επισφαλή κατάσταση του Πακιστάν λαβαίνοντας υπόψη όλα τα αντιτιθέμενα μέρη (αποσχιστικές ενέργειες στο Μπαλουχιστάν, τρομοκρατικές ενέργειες των Πακιστανών Ταλιμπάν και άλλων τρομοκρατικών ισλαμιστικών κινημάτων) σχέσεις με την Ινδία κ.λπ., να αναπτύξει κλάδους της οικονομίας (κλωστοϋφαντουργία, πληροφορική) να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να διευθετήσει με ευνοϊκούς όρους δάνεια από φίλες μουσουλμανικές χώρες, να επεκτείνει την πακιστανο-κινεζική συνεργασία στον «νέο κινέζικο δρόμο» 3.000 χλμ. κατά μήκος του Ινδού ποταμού που δημιούργησε στην θάλασσα του Ομάν το λιμάνι Γκουαντάρ κατευθείαν έξοδο της Κίνας στην Αραβική θάλασσα με παράκαμψη των στενών της Μάλακα, κ.α. Με 750 χιλιόμετρα ακτογραμμής, η επαρχία του Μπαλουχιστάν έχει γεωστρατηγική σημασία για ολόκληρη την Ασία. Να αναπτύξει τη πακιστανο-ρωσική συνεργασία με τη δημιουργία κοινού αγωγού πετρελαίου. Βλ. προηγούμενο άρθρο kommon.gr εδώ
Από την εκδίωξή του και εφεξής, η δημοτικότητα του πρώην πρωθυπουργού συνέχισε να αυξάνεται και αποδείχθηκε ικανός να κινητοποιεί μεγάλα πλήθη σε ολόκληρη τη χώρα. Την πρώτη φορά που συνελήφθη, τον Μάιο του 2023, χιλιάδες υποστηρικτές του διαδήλωσαν, στοχεύοντας σε κυβερνητικά και στρατιωτικά κτίρια. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του Πακιστάν που οι νέοι (το μεγαλύτερο πληθυσμιακά ποσοστό της χώρας ), τα αστικά κέντρα και οι γυναίκες είδαν στο πρόσωπό του την ελπίδα για μιαν ανάπτυξη οικονομική και προαγωγή της χώρας. Βλ. Προηγούμενο άρθρο στο kommon.gr Βλ. εδώ
Ανακοπή της θετικής πορείας της χώρας
Ο συνασπισμός των φατριών, του ανώτερου τμήματος του στρατού, με την υποκίνηση του αμερικάνικου παράγοντα ανέκοψε αυτή την πορεία της χώρας. Η βίαιη καταστολή και η τακτική που συνεχίζουν να εφαρμόζουν «αντανακλούν μια κυβέρνηση που θέλει απεγνωσμένα να διατηρήσει την εξουσία, αλλά που αναγνωρίζει σιωπηρά ότι δεν έχει ούτε λαϊκή υποστήριξη, ούτε νομιμοποίηση και ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους της μόνο με τη χρήση του κατασταλτικού μηχανισμού του κράτους», κατηγορεί η Maleeha Lodhi, πρώην πακιστανή διπλωμάτης και αρθρογράφος της εφημερίδας Dawn.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να ασκήσει έλεγχο στις διαδηλώσεις στον δρόμο, στην καταστολή των αποσχιστικών κινημάτων και στις τρομοκρατικές ενέργειες των Πακιστανών Ταλιμπάν και άλλων ισλαμιστικών ομάδων, τα μέσα ενημέρωσης και τη δικαιοσύνη.
Έτσι στη δικαιοσύνη, στις 21 Οκτωβρίου, σε μια ψηφοφορία που μποϊκοτάρισε σε μεγάλο βαθμό η αντιπολίτευση, το κοινοβούλιο ενέκρινε μια συνταγματική μεταρρύθμιση που επεκτείνει τις εξουσίες του στο Ανώτατο Δικαστήριο. Χάρη σε αυτή την τροπολογία, η κυβέρνηση απέτρεψε οριακά να αναλάβει την προεδρία του Δικαστηρίου ο δικαστής Μανσούρ Αλί Σαχ, ο οποίος θεωρείται υπέρ του Χαν.
Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση έχει επιβάλει λογοκρισία στον Τύπο. Του έχει απαγορεύσει να αναφέρεται παντελώς στον Ιμράν Καν και το κόμμα του PTI, το οποίο απειλεί να θέσει εκτός νόμου.
Τρομακτική φτώχεια – όπου τα πάντα καταρρέουν και ενώ ο λαός έχει γονατίσει από τα απαράδεκτα ύψη στα τιμολόγια ενέργειας– επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο από την αντιλαϊκή δημοσιονομική πολιτική που επιβάλλει το πρόσφατο δάνειο από το ΔΝΤ. Η τελευταία συμφωνία έχει μόλις ολοκληρωθεί και ήδη διαφαίνεται η ανάγκη υπογραφής νέου δανείου με το νομισματικό ίδρυμα.
Οι οικογένειες και οι βιομήχανοι έχουν πληγεί σκληρά από την κρίση του Κόβιντ-19. Η αγοραστική τους δύναμη και τα περιθώρια κέρδους τους έχουν διαβρωθεί από τον πληθωρισμό. Οι φτωχότεροι άνθρωποι δεν έχουν πλέον αρκετά χρήματα για να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, να φάνε σωστά ή να πληρώσουν τους υπέρογκους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος. Οι νέοι δεν μπορούν να βρουν δουλειά.
Ακόμα έχει ενταθεί στο έπακρο η αδιάκριτη μαζική τρομοκρατία σκοτώνοντας 51 ανθρώπους, Οι επιθέσεις έλαβαν χώρα σε δώδεκα τοποθεσίες. Στο στόχαστρο βρέθηκαν αστυνομικά τμήματα και αστυνομικοί σταθμοί, ενώ ανατινάχθηκε μια σιδηροδρομική γραμμή κοντά στο Mastung. Αυτονομιστές του Απελευθερωτικού Στρατού του Μπαλουχιστάν, που ανέλαβαν την ευθύνη για την επιχείρηση, στόχευσαν οχήματα σε αυτοκινητόδρομο που συνδέει το Παντζάμπ. Σταμάτησαν λεωφορεία, αυτοκίνητα και φορτηγά, ζητώντας την ταυτότητα των επιβατών, πριν πυροβολήσουν όλους όσοι ήταν Πουντζάμπι.
Απαγορευμένη από το 2016, η οργάνωση αυτή, η οποία διεκδικεί αυτονομία για το Μπαλουχιστάν, λέγεται ότι διαθέτει περίπου 3.000 στρατιώτες, αλλά πολύ περισσότερους συμπαθούντες, ιδίως στην περιοχή Μακράν, προς την Αραβική Θάλασσα. Αυτή η άγονη, ορεινή περιοχή, κλειστή για τους ξένους, στα σύνορα με το Ιράν και το Αφγανιστάν, είναι η μεγαλύτερη από τις τέσσερις επαρχίες του Πακιστάν -το 43% της επικράτειας- αλλά η λιγότερο πυκνοκατοικημένη, με μόλις το 6% του πληθυσμού. Είναι επίσης η φτωχότερη, παρόλο που το υπέδαφός της είναι πλούσιο σε ορυκτά και αποθέματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, χαλκού και χρυσού.
Η πλειονότητα του πληθυσμού της περιοχής ανήκει σε φυλές, έχει πολύ χαμηλό επίπεδο αλφαβητισμού και αισθάνεται κυριολεκτικά εγκαταλελειμμένη και ληστευμένη. Η απογοήτευση έχει δεκαπλασιαστεί από την κατασκευή, από το 2002, του λιμανιού του Γκουαντάρ στην Αραβική Θάλασσα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο Απελευθερωτικός Στρατός του Μπαλουχιστάν αρκούνταν να πραγματοποιεί επιθέσεις εναντίον του στρατού και των κρατικών υποδομών, αλλά τώρα οι αντάρτες δεν διστάζουν πλέον να σκοτώνουν αμάχους. Οι Κινέζοι, οι οποίοι κατασκευάζουν το λιμάνι του Γκουαντάρ, αποτελούν, και αυτοί εφεξής, αγαπημένο στόχο. Το έργο έχει τροφοδοτήσει τη δυσαρέσκεια του τοπικού πληθυσμού και το αίσθημα της στέρησης, ιδίως μεταξύ των αλιέων, οι οποίοι στερήθηκαν την παραδοσιακή τους πρόσβαση στην Αραβική Θάλασσα και αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό των κινεζικών πλοίων. Οι θέσεις εργασίας που υποσχέθηκαν δεν ωφέλησαν τον λαό των Μπαλόχ.
Αλλά και οι Κινέζοι και ο Οργανισμός συνεργασίας της Σαγκάης που πρόσφατα συνήλθε στο Ισλαμαμπάντ είναι επίσης δυσαρεστημένοι για την πολιτική κατάσταση της χώρας.
Το Πακιστάν, η πέμπτη πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο (σχεδόν 240 εκατομμύρια κατοίκους) και πυρηνικά εξοπλισμένη, αντιμετωπίζει, αυτή την ώρα, την πιο σοβαρή οικονομική -χρηματοπιστωτική κρίση και κρίση ασφάλειας στην ιστορία του.
Ο στρατός, όταν δεν κυβερνά άμεσα, ελέγχει βασικούς τομείς (άμυνα, εξωτερική πολιτική, μυστικές υπηρεσίες), καθώς και μεγάλο μέρος της οικονομίας. Με αυτό το υβριδικό καθεστώς μισοστρατιωτικό-μισοπολιτικό δεν πρόκειται να καλυφθεί, εσαεί, αυτή η πολλαπλή κρίση.
Η καταστολή της οργής ενέχει τον μέγιστο κίνδυνο να δημιουργηθούν τάγματα εξεγερμένων που θα εκφραστούν σε βίαια ισλαμιστικά κινήματα. Πρόσφατο παράδειγμα: Τουλάχιστον 82 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και 156 έχουν τραυματιστεί σε νέα έξαρση της βίας ανάμεσα σε σουνίτες και σιίτες από την Πέμπτη 24/11 στο βορειοδυτικό Πακιστάν. Από τον Ιούλιο, η σύγκρουση ανάμεσα σε σουνίτες και σιίτες στην Κουράμ, ορεινή περιοχή στα σύνορα με το Αφγανιστάν, έχει στοιχίσει τη ζωή σε περίπου 160 ανθρώπους, σύμφωνα με συγκλίνουσες πηγές.
Γι’ αυτό ο λαός στο Πακιστάν βρίσκεται σε κατάσταση εξέγερσης. Με πλημμυρίδες και αμπώτιδες. Ο στρατός καταπνίγει τα περιστατικά των εξεγέρσεων με ξύλο και απειλές. Οι Πακιστανοί επιστρέφουν στα σπίτια τους αλλά στο επόμενο κάλεσμα γίνονται και πάλι πλημμυρίδα.
Μέχρι που η φωνή του λαού να γίνει …οργή Θεού, και οδηγήσει το Πακιστάν σε μια φιλολαϊκή κυβέρνηση, θεσμοφύλακα της ειρήνης και ισότιμων σχέσεων φιλίας και ανταλλαγής με τους γείτονες λαούς σε αυτή τη «θερμή « περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας.
