Κρότου λάμψης, ΜΑΤ, γήπεδα μπάσκετ και ανήλικα παιδιά. Αυτά περιελάμβαναν τα σχέδια της ΕΛΑΣ για το απόγευμα της Κυριακής 27 Απριλίου στους κατοίκους και τους περίοικους του Λόφου του Στρέφη.
Άλλο ένα περιστατικό αστυνομικής βίας σημειώθηκε το απόγευμα της Κυριακής στο Λόφο του Στρέφη κατά την διάρκεια φεστιβάλ υπεράσπισης της κατάληψης «Εξωστρεφής», η οποία εκκενώθηκε το πρωί του Σαββάτου. Συγκεκριμένα, δυνάμεις των ΜΑΤ και των ΟΠΚΕ προχώρησαν σε εκτεταμένη χρήση χημικών και κρότου λάμψης απέναντι στους κατοίκους και το συγκεντρωμένο πλήθος που βρισκόταν στον Λόφο του Στρέφη. Εκείνη τη στιγμή, στο χώρο βρισκόντουσαν οικογένειες, μικρά παιδιά και πλήθος συγκεντρωμένου κόσμου, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στα σχέδια της ΕΛΑΣ.
Στις 26 Απριλίου, δυνάμεις τις αστυνομίας εισβάλουν στην κατάληψη «Εξωστρεφής» με αφορμή την χουντικής εμπνεύσεως απαγόρευση εκδηλώσεων που ανακοίνωσε ο παρασημοφορημένος από το FBI, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Λίγες μέρες νωρίτερα, ίδια πρακτική ακολουθήθηκε και σε καταλήψεις στην Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο και στο Εξάρχεια.
Η περίπτωση του «Εξωστρεφή» έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά «ατυχών» συμβάντων αστυνομικής βίας και αυταρχισμού. Από την Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο, μέχρι τα Εξάρχεια μία σειρά καταλήψεις και κοινωνικοί χώροι βρίσκονται στο στόχαστρο της ΕΛΑΣ τον τελευταίο μήνα. Στην υπηρεσία της ακροδεξιάς και του τουριστικού κεφαλαίου.
Το δόγμα «νόμος και τάξη» επανέρχεται στο προσκήνιο. Η κυβερνητική κρίση του τελευταίου διαστήματος, οι διαρροές προς την ακροδεξιά αλλά και το γενικότερο κλίμα πολιτικής σκλήρυνσης και συντηρητικοποίησης συνθέτουν το έδαφος πάνω στο οποίο η κυβέρνηση σπέρνει την επόμενη σοδειά κατασταλτικής μανίας.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοιάζει σαν τον άνθρωπο που παλεύει να ανασάνει στον ωκεανό. Τέτοιες στιγμές οξυγόνου ψάχνει μέσα από την όξυνση της καταστολής και του αυταρχισμού.. Χρειάζεται την ασπίδα του ΜΑΤατζή για να την προστατέψει από ανθρώπους που ο μισθός τους δεν φτάνει για το ενοίκιο του μήνα. Από ανθρώπους που, όπως και η κυβέρνηση, ψάχνουν να βρουν στιγμές οξυγόνου στην ζοφερή πραγματικότητα.
Εκεί κατέφυγε και στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου. Εκεί φαίνεται να καταφεύγει απέναντι σε κάθε πλευρά του κινήματος που αντιδράει, κινητοποιείται, αγωνίζεται. Εκεί θα συνεχίζει να καταφεύγει, προσπαθώντας να καλύψει τα κενά και τις αδυναμίες της κυβερνητικής της πολιτικής. Και εκεί είναι που θα την πατήσει. Γιατί όπως πολλάκις έχει γραφτεί, «Όποιος σπέρνει καταστολή, θερίζει εξεγέρσεις»!
