Η Ευρώπη της επαγγελίας. Η Ευρώπη του ανθρωπισμού. Εκείνη που γέννησε το διαφωτισμό και τις μεγάλες επαναστάσεις του ανθρώπου, βουλιάζει και πάλι στο πένθος. Και στη γκρίζα ατμόσφαιρα. Σε μια εποχή που απαξιώνεται η σκέψη, εξουθενώνεται η αντίσταση, που ο συλλογικός άνθρωπος περιφρονείται στο όνομα του ατομικού ανθρώπου, η σκέψη στο όνομα του αριθμού -τα ποσά των χρημάτων, τα ποσοστά του ΑΕΠ… (όπως λέει ο Μπαντιού) – πλησιάζουν και τα φαιά σύννεφα των μεγάλων αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο πόλεμος δεν είναι μόνο μια μηχανή προς κίνηση, για την οικονομία, την πολιτική της εξουσίας και την «υπερηφάνεια». Είναι και ένας τρόπος για να οικοδομηθεί αυτή η σκοτεινή Ευρώπη. Βήμα-βήμα. Κι όσο περισσότερο απειλείται από την κρίση, όσο περισσότερο δείχνει να μπαίνει στο περιθώριο, τόσο πιο σκοτεινή γίνεται. Εκείνη η Ευρώπη που ταυτιζόταν αυτάρεσκα με την έννοια πολιτισμός, που όρισε όλες τις εξελίξεις στον κόσμο για πάνω από πέντε αιώνες, που λεγόταν η Δύση, τώρα κινδυνεύει να παρατηρεί απλώς τα γεγονότα και να μένει από ενέργεια (και μεταφορικά και κυριολεκτικά).
Το 2001 οι Αμερικανοί είδαν τους δίδυμους πύργους και την αλαζονεία τους να καταρρέουν. Δεν άντεξαν τέτοια προσβολή και αποφάσισαν, οι ιθύνοντες, πως ήρθε ο καιρός να επιτεθούν. Πρώτα απ’ όλους στο δικό τους λαό. Περιορισμοί έναντι ελευθερίας, παρακολουθήσεις έναντι ασφάλειας. Εκμεταλλεύτηκαν το σοκ της κοινωνίας, ποντάρισαν στα πιο ανεπεξέργαστα ένστικτα, υπολόγισαν την προσβολή του κάθε Αμερικανού πολίτη και τον διασπειρόμενο φόβο, το φόβο προ πάντων, και εξαπέλυσαν επιθέσεις σε δημοκρατικά δικαιώματα του δικού τους λαού και στο δικαίωμα ύπαρξης άλλων λαών και χωρών. Και υπέστησαν πανηγυρικές ήττες βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Ιράκ, Αφγανιστάν, αμερικάνικη οικονομία, κύρος, κυριαρχία…
Τώρα είναι η σειρά της Ευρώπης να μιμηθεί τις συνταγές της ήττας. Κι αφού δεν έχει δίδυμους πύργους να καταρρεύσουν, αρκεί (νομίζουν) να κατασκευαστεί ένας φόβος που να δικαιολογεί αλλεπάλληλα μέτρα. Ο ρωσικός επεκτατισμός!.. Η τραγωδία ως φάρσα. Μικροσκοπικοί ηγέτες παίρνουν πόζα για φωτογραφία με το χέρι μέσα στο γιλέκο. Σαν να μη σκέφτονται, σα να μη θυμούνται, πως κατέληξε ο Ναπολέοντας.
Το προχωράνε λοιπόν, αναλαμβάνοντας αυτοί την ηγεσία της, υποτίθεται, σπουδαίας Δύσης, καθώς το αφεντικό τρελάθηκε και ξεπουλάει – τους ξεπουλάει. Οι γενναίοι του Μπρανκαλεόνε (εκείνη η υπέροχη παρωδία του ιταλικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 60, του Μάριο Μονιτσέλι) ήταν μια ευχάριστη ηρωική παρέα του κινηματογράφου. Οι τωρινοί είναι η παρωδία, καθόλου ευχάριστη, που απειλεί να αλλάξει τη ροή, να μετατρέψει τη φάρσα σε τραγωδία.
Μετά την απόφαση για τα 800 δισ. ευρώ προς πολεμικούς εξοπλισμούς προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο «εξωτερικός εχθρός», έρχεται η σειρά, όπως γίνεται πάντα, του εσωτερικού εχθρού. Κι έτσι η Κομισιόν, των μη εκλεγμένων επιτρόπων που ωστόσο επικαλείται τη δημοκρατία, αποφάσισε ότι είναι επικίνδυνες για την ασφάλεια της γηραιάς (και αποκαμωμένης) ηπείρου οι απόρρητες ιδιωτικές συνομιλίες των πολιτών, σε πλατφόρμες όπως το WhatsApp και το Signal, με το χιλιοχρησιμοποιημένο επιχείρημα -πρόσχημα πως η μυστικότητα βοηθά τους εμπόρους ναρκωτικών, τους τρομοκράτες και τους παιδεραστές. Το σύστημα εφαρμόστηκε στις ΗΠΑ αλλά δεν έχει εμποδίσει ούτε τους εμπόρους ναρκωτικών, ούτε τους παιδεραστές, όσο για τους τρομοκράτες τους έχει απλώσει στα πέρατα του πλανήτη. Κι όχι μόνο γιατί το έγκλημα παράγεται μέσα στις συνθήκες του συστήματός τους, αλλά και γιατί οι πρωταγωνιστές είναι τα πρόσωπα του συστήματος τους.
Ο βασικός στόχος φυσικά είναι άλλος, πάντα είναι άλλος, είναι ο «εχθρός λαός», καθώς προβλέπουν πως οι εξοπλισμοί, οι δασμοί του Τραμπ και η ύφεση θα οδηγήσουν σε φτώχεια τους πληθυσμούς και θα τροφοδοτήσουν το εκρηκτικό κοινωνικό μίγμα. Οπότε οι παρακολουθήσεις και οι ενισχυμένες δυνάμεις καταστολής είναι απαραίτητες. Η κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη, εξ άλλου, με τα pretador και τα MAT έχει πρωτοπορήσει απ’ αυτού.
«Η ασφάλεια αποτελεί προτεραιότητα σε όλα» δήλωσε η εκτελεστική αντιπρόεδρος της Κομισιόν Χάνα Βίρκουνεν, αρμόδια για, προσέξτε τις ταυτίσεις, την τεχνολογική κυριαρχία, την ασφάλεια και τη δημοκρατία. «Θα μετατρέψουμε την Europol σε πραγματικό επιχειρησιακό αστυνομικό φορέα», είπε επίσης. Είναι ό,τι ακριβώς μας έλειπε, περισσότερη αστυνομία.
Κι έτσι λοιπόν απλώνουν ένα πρόγραμμα παρακολουθήσεων και ελέγχων που δεν το έχουν ακόμη κοστολογήσει, αλλά μας προειδοποιούν πως θα κοστίσει ακριβούτσικα. Και να είστε βέβαιοι πως ο λογαριασμός θα μας έρθει στο σπίτι.
Κι αν κάποιος από εκείνους τους αλήστου μνήμης «μένουμε Ευρώπη» έχει αντίρρηση για όσα λέμε, έρχεται μια ακόμη απόφαση της Κομισιόν να επιβεβαιώσει τα όσα λέμε: τα κονδύλια του Ταμείου Συνοχής θα μπορούν να χρησιμοποιούνται για στρατιωτικές επενδύσεις και έργα. Τέτοια πρόοδο έκανε η Ευρώπη!..
